Ας ελπίσουμε να μη χυθεί αίμα ούτε πολίτη ούτε αστυνομικού

Και ξαφνικά βία και ωμή καταστολή, ως φυσικό επακόλουθο μιας καλά οργανωμένης από την ΕΛ.ΑΣ. φιέστας ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου. Κατά την διάρκειά της, μάλιστα, οι προκλήσεις των διμοιριών των ΜΑΤ “έσπερναν” καθ’ όλη την διάρκεια της πορείας, για να θερίσουν -όπως αποδείχθηκε αργότερα- όταν η νύχτα έπεσε. Μαζί έπεσε και το προσωπείο της πρώτης “αριστερής” κυβέρνησης. Πρόβα τζενεράλε; Θα δείξει…

Και μπορεί η υφυπουργός Παπακώστα σε ρόλο “κακού μπάτσου”, να κατέθεσε δημοσίως εγκώμια για τους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ., επειδή, όπως είπε, «περιορίστηκαν σε στενό πλαίσιο και δεν υπήρξε παραπέρα καμία απολύτως διαταραχή ούτε στην κοινωνική, ούτε στην πολιτιστική, ούτε στην οικονομική ζωή της πόλης». Άλειψε έτσι βάλσαμο στις πληγές των “νοικοκυραίων”.

Από την άλλη και σε ρόλο “καλού μπάτσου”, η υπουργός Γεροβασίλη, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, έσπευσε να υπερασπιστεί το πανεπιστημιακό άσυλο. Ταυτόχρονα χαρακτήρισε μύθο τις καταγγελίες περί παρέμβασης προς την φυσική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ., προκειμένου να δείχνει ανοχή σε παραβατικές ομάδες.

Τώρα, ποιους μπορούν να πείθουν τέτοιου είδους δηλώσεις, είναι κάτι που θα έπρεπε να προβληματίσει το ίδιο το Μαξίμου. Ψίθυροι έμπειρων αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. έρχονται ήδη να χρεώσουν σχέδιο γελοιοποίησης της ΕΛ.ΑΣ. με απώτερο σκοπό. Είναι εξάλλου τοις πάσι γνωστό ότι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αναλαμβάνοντας την κυβέρνηση, πίσω στον Γενάρη του 2015, ήταν και η διαχείριση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.

Οι δύο κυρίες

Αυτό κυρίως διότι δεν διέθετε στελέχη που θα μπορούσαν αφενός να ηγηθούν, αφετέρου να διαχειριστούν ένα υπουργείο, με το οποίο παραδοσιακά ως πολιτικός χώρος είχαν οριοθετημένες σχέσεις και επαφές. Αυτός, λένε, οι γνωρίζοντες ήταν και ένας από τους σημαντικότερους λόγους που το άλλοτε αυτόνομο υπουργείο, πέρασε υπό την σκέπη του υπερυπουργείου Εσωτερικών.

Ο πρώτος εξάλλου αρμόδιος υπουργός, Γιάννης Πανούσης και η γνωστή πορεία της θητείας του, αποδεικνύουν περίτρανα τα παραπάνω. Ούτε ο ίδιος, άλλωστε, τα βρήκε ποτέ με τον υπερυπουργό τότε Νίκο Βούτση, ούτε όμως το Μαξίμου κατάφερε να τον επιβάλλει στην Κουμουνδούρου και στους τότε συμμάχους της.

Η δεύτερη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και μετά από έντονο παρασκήνιο βρίσκει στο τιμόνι του υπερυπουργείου τον Παναγιώτη Κουρουμπλή, άνθρωπο που γνώριζε καλά τη λεγόμενη ανθρωπογεωγραφία και θεωρούνταν περισσότερο προσιτός στην φυσική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. Η επιλογή Τόσκα, όσο κι αν -ακόμα και σήμερα- δεν θέλουν κάποιοι να παραδεχτούν, αποτελούσε λύση, με την έννοια ότι ο απόστρατος στρατηγός είχε διεκπεραιωτικό ρόλο στο υπουργείο. Έτσι πέρασε η θητεία του, τόσο επί υπουργίας Κουρουμπλή, όσο και επί υπουργίας Σκουρλέτη. Τα μετά είναι γνωστά: η τραγωδία στο Μάτι και η παραίτησή του.

Η συνέχεια; Γνωστή. Το υπουργείο αυτονομείται από τις 4 Αυγούστου και από τις 29 Αυγούστου αναλαμβάνουν τις τύχες του ως υπουργός η κα Όλγα Γεροβασίλη και ως υφυπουργός η κα Κατερίνα Παπακώστα. Ακολουθεί η γελοιοποίηση της ΕΛ.ΑΣ., με αναρχικές ομάδες, να κάνουν έλεγχο ταυτοτήτων σε αστυνομικούς, να επιτίθενται σε αστυνομικά τμήματα, τραυματίζοντας αστυνομικούς και βγάζοντας τους συνδικαλιστές τους κυριολεκτικά στα παράθυρα των κεντρικών δελτίων.

Τα πολιτικά αμορτισέρ

Τα φαινόμενα συνεχίζουν να διαδέχονται το ένα το άλλο. Ακολουθεί η έντονη κριτική από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μέσα και έξω από την Βουλή, ενώ ταυτόχρονα ανοίγει θέμα εγκληματικότητας, το οποίο για κάποιον περίεργο λόγο γίνεται προσπάθεια να ταυτιστεί και με τον θεσμό του ασύλου στα Πανεπιστήμια. Δημιουργείται ένα κλίμα -με άλλα λόγια- στο επίκεντρο του οποίου παρουσιάζεται μία “πληγωμένη” ΕΛ.ΑΣ.

Η αντιπολίτευση ζητά την ανασυγκρότησή της ΕΛ.ΑΣ. και η κυβέρνηση -είναι κατά της καταστολής λόγω και ιδεολογικών αφετηριών, όπως συνεχίζει να δηλώνει- χαρακτηρίζει μύθο τις καταγγελίες περί παρέμβασης προς την φυσική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. Αρνείται, δηλαδή, να δεχτεί ότι δυστυχώς και η ίδια διαιωνίζει μια παγιωμένη πρακτική, από τη στιγμή που δεν προωθεί τις ανάλογες εκείνες πρωτοβουλίες για την εξάλειψη των έστω και μεμονωμένων περιστατικών.

Χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών και ευχόμενος να μην χυθεί αίμα πολίτη από αστυνομικό ή αστυνομικού από πολίτη, λόγω ακριβώς αυτής της διαμορφωθείσας κατάστασης, δύο πράγματα μπορούμε να υποθέσουμε: Ή το υπουργείο βρίσκεται στον αυτόματο πιλότο, ακριβώς διότι το Μαξίμου δεν μπορεί να επιβληθεί στην Κουμουνδούρου και τις όποιες ιδεοληψίες της. Ή υπάρχει πράγματι σχέδιο και σύντομα οι “πραιτωριανοί” του Πολύδωρα θα φαντάζουν επίγειοι άγγελοι μπροστά σε αυτούς της Γεροβασίλη και της Παπακώστα.

Εάν αναλογισθεί κανείς ότι η οικονομική καταστροφή της χώρας συνεχίζεται κι ότι ο λαός φτωχοποιείται καθημερινά ολοένα και περισσότερο, δικαιολογημένα υπάρχει ο φόβος της αντίδρασης μέσω της κοινωνικής έκρηξης. Άγνωστο το πότε θα βρεθεί στην κορυφή της πυραμίδας, ίσως πιο πραγματικός από ποτέ. Τότε ενδεχομένως να μην μπορούν να λειτουργήσουν τα κάθε λογής πολιτικά αμορτισέρ απορρόφησης των κοινωνικών κραδασμών, είτε αυτά προέρχονται από τα αριστερά, είτε από τα δεξιά. Κι αυτό διότι η βία που παράγεται από τις κοινωνικές εκρήξεις έχει ένα μονάχα κύριο χαρακτηριστικό: είναι τυφλή.