Βρήκε τη μνήμη του ο Σολτς για τον ιμπεριαλισμό!

Με την απαράδεκτη και καταστροφική ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, επέστρεψε ξαφνικά και ο ιμπεριαλισμός ισχυρίστηκε στη συνέλευση του ΟΗΕ ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς. Και τι συμβαίνει με τις παντοδύναμες ΗΠΑ και τις διάσπαρτες σε όλη την υφήλιο εκατοντάδες στρατιωτικές της βάσεις; Έπαψαν από τον περασμένο Φεβρουάριο να είναι ιμπεριαλιστική δύναμη και μεταμορφώθηκε ξαφνικά σε ειρηνική, χωρίς πλέον απαιτήσεις για αποκλειστική παγκόσμια ηγεμονία;

Προφανώς ο κ, Σολτς θα έχει ξεχάσει ότι οι αμερικανικές στρατιωτικές δαπάνες αυξάνονται σταθερά και σήμερα κυμαίνονται σε δυσθεώρητα ύψη, με περίπου 850 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο, περισσότερο δηλαδή από εκείνες των επόμενων εννέα χωρών αθροιστικά στην παγκόσμια κατάταξη και πολύ περισσότερα από ό,τι στον πόλεμο της Κορέας και του Βιετνάμ ή τον Ψυχρό Πόλεμο. Πάσχει μήπως από αμνησία ο Γερμανός καγκελάριος;
Ας θυμηθούμε τότε ότι αρχές του περασμένου Μαρτίου, λίγες μόνο ημέρες μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η επιστημονική ομάδα του αμερικανικού Κογκρέσου δημοσίευσε μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση-μελέτη με τίτλο “Instances of Use of United States Armed Forces Abroad, 1798-2022”, η οποία αναρτήθηκε και στο διαδίκτυο .

Στην έκθεση παρουσιάζονται οι εκατοντάδες πόλεμοι και οι (μικρές ή και μεγάλες) στρατιωτικές επεμβάσεις-παρεμβάσεις των ΗΠΑ που είχαν σαν αποτέλεσμα να κατακτήσουν εν τέλει την παγκόσμια ηγεμονία. Προφανώς, στο πλαίσιο, αν λάβουμε υπόψη μας τον Λένιν, του “ιμπεριαλισμού, ως το ανώτερο στάδιο του καπιταλισμού”. Άλλο που γίνονταν σχεδόν πάντα “στo όνομα του ανθρωπισμού”, των “δυτικών αξιών” και της υπεράσπισης ή της “εξαγωγής της δημοκρατίας” –  και βεβαίως ποτέ για τα πετρέλαια, την αύξηση επιρροής, τον επεκτατισμό ή τον έλεγχο της μεταφοράς ενέργειας.

Πρόκειται για έναν μακροσκελή κατάλογο (“Listing of Notable Deployments of U.S. Military Forces Overseas, 1798-February 2022”) με σύντομες περιγραφές αυτών των πολέμων, συγκρούσεων κι επεμβάσεων, αρχής γενομένης με τον “Undeclared Naval Warwith France” το 1798-1800.

Η “αμνησία” Σολτς

Περιδιαβαίνοντας αυτά τα 224 χρόνια πολεμικής ιστορίας των ΗΠΑ διαπιστώνει κανείς, σύμφωνα πάντα με την έκθεση του αμερικανικού Κογκρέσου, ότι μόνο στα 15 από αυτά τα χρόνια βρισκόταν σε ειρηνική περίοδο – τα πέντε μάλιστα (1935-40) πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αν κάνει μάλιστα τον κόπο να τους μετρήσει, τότε διαπιστώνει ότι σε όλα αυτά τα χρόνια οι ΗΠΑ είχαν εμπλακεί συνολικά σε 459 πολέμους-επεμβάσεις-συγκρούσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης (πλην Ωκεανίας). 254 μάλιστα από αυτούς διεξήχθησαν μετά το 1990 και την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.

Η ξαφνική όμως “αμνησία” του Όλαφ Σολτς, που στα νεανικά του χρόνια είχε όντως ασχοληθεί με τις θεωρίες του μονοπωλιακού κρατικού καπιταλισμού και τη σχέση του με τον ιμπεριαλισμό, προφανώς και εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες που σχετίζονται με τον απαράδεκτο πόλεμο στην Ουκρανία. Έναν ήδη καταστροφικό πόλεμο που, μετά την εξαγγελία Πούτιν για μερική επιστράτευση στη Ρωσία, μπαίνει πλέον σε πολύ πιο επικίνδυνους ατραπούς για όλη την ανθρωπότητα.

Να σημειώσουμε πάντως πως στην εποχή που ο αμνήμων Σολτς ασχολούνταν ως φέρελπις “νέος σοσιαλιστής στο SPD” (Jungsozialist in der SPD) με τις θεωρίες του ιμπεριαλισμού υπήρχε κι ένας άλλος σοσιαλδημοκράτης, o Βίλλυ Μπραντ, που ως καγκελάριος και πρόεδρος του SPD, είχε σαν κρατικό δόγμα πως «ο πόλεμος δεν πρέπει να είναι μέσο πολιτικής» στην προσπάθειά του για μια ειρηνική Ευρώπη μέσα σε συνθήκες Ψυχρού Πολέμου. Από τότε πέρασε βέβαια πολύς καιρός και σήμερα, δυστυχώς, όλη η γερμανική κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών-Πράσινων-Φιλελεύθερων που προΐσταται ο κ Σολτς την καταβάλει η αμνησία.

Πολύ περισσότερο που ανέθεσε το υπουργείο εξωτερικών στην Πράσινη Αναλένα Μπέρμποκ που ασκεί πολιτική με παρόλες του τύπου «πρέπει να καταστρέψουμε τη Ρωσία». Επιτρέποντας έτσι τον αυταρχικό Πούτιν να θεωρεί ότι «η Δύση επιδιώκει όντως να διαλύσει τη Ρωσία», αλλά και αρνούμενη να τεθεί τέλος σ΄ ένα οικονομικό πόλεμο Δύσης-Ρωσίας που προκαλεί την σταδιακή υποβάθμιση της Ευρώπης και επιφέρει την ραγδαία φτωχοποίηση εκατομμυρίων Ευρωπαίων, οι οποίοι αδυνατούν πλέον να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους ή ακόμη και ν΄ αγοράσουν τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους. Όμως, άλλο Βίλλυ Μπραντ και άλλο Όλαφ Σολτς!