Τι κρύβεται πίσω από την εντεινόμενη τουρκική επιθετικότητα

Το τελευταίο διάστημα και ειδικότερα τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρούμε΄μία εντεινόμενη τουρκική επιθετικότητα που στρέφεται κατά της Ελλάδας. Η Τουρκία χτίζει συστηματικά μία αναθεωρητική ατζέντα αμφισβήτησης με τον πιο προκλητικό τρόπο, υπονομεύοντας το εδαφικό status quo της χώρας μας, φέρνοντας για πολλοστή φορά στο προσκήνιο το ζήτημα της αποστρατικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.

Tο παγερό κλίμα στις σχέσεις των δύο κρατών φάνηκε και στην Πράγα με τους δύο ηγέτες να μην κάνουν κατ’ ιδίαν συνάντηση και να αντιπαρατίθενται κατά τη διάρκεια του δείπνου των ηγετών. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ενημέρωσε τους Ευρωπαίους ηγέτες για την ολοένα και αυξανόμενη προκλητική και συνάμα παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας έναντι της χώρας μας, αναφερόμενος και στο πρόσφατο εγχείρημα επίτευξης μίας παράτυπης συμφωνίας της Άγκυρας με την Τρίπολη, με σκοπό την σύσταση ενός άκυρου τουρκολιβυκού μνημονίου.

Το κλίμα δυναμιτίζουν ακόμα περισσότερο οι συνεχόμενες εμπρηστικές δηλώσεις του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν και των αξιωματούχων του, με πρωτοστάτες τον υπουργό Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, και τον υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Κατηγορούμεθα ως οι κακοί γείτονες της περιοχής, ως παραβάτες της Συνθήκης της Λωζάνης, ως εκείνοι που οδηγούμε σε πνιγμό χιλιάδες μετανάστες μετατρέποντας το Αιγαίο σε ένα θαλάσσιο νεκροταφείο, ως δυνάστες των Ελλήνων μουσουλμάνων στη Θράκη -μάλιστα ειπώθηκε ότι συντελείται γενοκτονία της τουρκικής τους ταυτότητας. Σκληροί χαρακτηρισμοί για μία χώρα όπου πρεσβεύουν οι δημοκρατικοί θεσμοί σε όλους τους πολίτες της, Έλληνες και μη.

Στην ουσία βλέπουμε να εξελίσσεται η στρατηγική του δόγματος της Γαλάζιας Πατρίδας κάτι που επιβεβαιώνεται και από τις εξωφρενικές και παρανοϊκές δηλώσεις του Ντεβλέτ Μπαχτσελί ο οποίος δήλωσε ότι όχι μόνο η Δωδεκάνησος αλλά και τα νησιά του βορείου Αιγαίου δεν ανήκουν στην Ελλάδα. Της εδόθησαν μόνο για χρήση, η ιδιοκτησία τους είναι τουρκική ως κληροδότημα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Λόγια ακραίου παραληρήματος.

Ο ίδιος είναι ο πρόεδρος του κόμματος της Εθνικιστικής Δράσης μία παρακρατική, παραστρατιωτική οργάνωση που κρύβεται πίσω από έναν τίτλο κόμματος και ελέγχει κυκλώματα ναρκωτικών, ανθρώπων, το οργανωμένο έγκλημα. Ταυτότητά της οι Γκρίζοι Λύκοι. Ένας παραστρατιωτικός μηχανισμός με ύποπτη δράση στη Συρία και για πολλούς υπεύθυνος για τις δολοφονίες του Ισάακ και του Σολωμού στην Κύπρο. Αυτοί είναι οι συγκυβερνήτες του Ερντογάν, καθώς χωρίς την σύμπραξή τους δεν θα μπορούσε να επικρατήσει, εφόσον δεν είχε την πλειοψηφία. Αυτές είναι οι δηλώσεις του λεγόμενου βαθέως κράτους της Τουρκίας. Αυτό το κράτος καθορίζει την πολιτική και όχι η κυβέρνηση.

Παράμετροι της τουρκικής πίεσης

Αναλύοντας την εντεινόμενη πολεμοχαρή ρητορική των Τούρκων θα δούμε ότι επηρεάζεται από τις ακόλουθες παραμέτρους:

• Ο πόλεμος Ουκρανίας-Ρωσίας θέτει διλήμματα υπαρξιακού χαρακτήρα για την γείτονα χώρα που έχουν να κάνουν με το αν τελικά ανήκει στην Ανατολή η στη Δύση. Βέβαια ίδιον γνώρισμα της τουρκικής πολιτικής είναι να επιχειρεί σε πολλά επίπεδα προκειμένου να αποκομίσει όσα περισσότερα οφέλη την στιγμή που θα βρεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Στην παρούσα φάση η Τουρκία δεν επιδιώκει εσκεμμένα να πάρει μία απόφαση , καθώς εάν οδηγηθεί σε ευθεία ρήξη με το ΝΑΤΟ και τους ευρωπαίους συμμάχους, θα σήμανε την πλήρη απομόνωσή της δείχνοντας με τον πλέον φανερό τρόπο την προσήλωσή της στη Ρωσία. Επιπλέον, η σχέση Ερντογάν-Πούτιν μπορεί να είναι στενή, δεν είναι όμως ισότιμη. Καθορίζεται με όρους του Κρεμλίνου γεγονός που γνωρίζει ο Ερντογάν.

• Η Τουρκία αισθάνεται παραγκωνισμένη από τις ΗΠΑ και αντιδρά σπασμωδικά. Στοχοποιεί την Αμερική καθώς οι Τούρκοι πιστεύουν ότι δεν τους αναγνωρίζεται ο διακριτός περιφερειακός ρόλος τους στην περιοχή.

Είναι φανερό ότι η πολιτική της Αμερικής έχει μετατοπιστεί προς την ελληνική πλευρά, κάτι που διακρίνουν οι Τούρκοι καθώς οι δηλώσεις του State Department δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας από πλευράς Τουρκίας, μιλώντας ακόμα και για συνέπειες αν αυτό δεν γίνει αποδεκτό από την γείτονα χώρα. Το γεγονός επιβεβαιώνεται από την άρνηση του Κογκρέσου για παροχή οπλικών συστημάτων, όπως αυτό της έγκρισης των F-16. Για τις ΗΠΑ αυτή την στιγμή η Ελλάδα αποτελεί έναν πόλο σταθερότητας στα Βαλκάνια, έναν συνδετικό κρίκο αυτών των κρατών με την Δύση.

Οι εν λόγω χώρες δεν έχουν ένα σταθερό πολιτικό γίγνεσθαι. Στην Βουλγαρία για παράδειγμα είχαμε εκλογές και παρατηρήθηκε μία ενίσχυση των ρωσόφιλων κομμάτων, γεγονός που υποδηλώνει μία εικόνα ρωσικής επιρροής. Οι ΗΠΑ προσβλέπουν σε χώρες όπως η Ρουμανία και η Βουλγαρία, να παραμείνουν σε δυτική τροχιά με την Αλεξανδρούπολη να κατέχει έναν ισχυρό ενεργειακό, οικονομικό, πολιτικό και γεωστρατηγικό ρόλο στην περιοχή. Πέραν αυτού, σε περίπτωση που η Τουρκία επιλέξει την αυτονόμησή της δημιουργώντας προβλήματα στον δυτικό σχεδιασμό και τα συμφέροντά του υπάρχει η Ελλάδα με την εναλλακτική λύση της Αλεξανδρούπολης.

Η αποτρεπτική ισχύς της Ελλάδας 

Άλλος ένας λόγος που η Τουρκία επιδίδεται σε λεονταρισμούς κατά της Ελλάδας είναι η φοβία που καταλαμβάνει την τουρκική ηγεσία εξαιτίας της ελληνικής εξοπλιστικής θωράκισης και του εκσυγχρονισμού των οπλικών συστημάτων με την αγορά των Rafale και των Belharra και με την σύναψη αμυντικών συμφωνιών με συμμαχικές χώρες όπως η Γαλλία. Οι Τούρκοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο πόλεμος στο Αιγαίο είναι αεροναυτικός. Το τουρκικό ναυτικό δεν έχει καμία επιχειρησιακή σύγκριση με το ελληνικό.

Σε ότι αφορά, δε, την αεροπορία, Mirage, Rafale, F-16, προασπίζουν με τον καλύτερο τρόπο τον εναέριο χώρο μας. Τα Rafale και τα F- 35 εκτοξεύουν βλήματα Meteor ενώ τα F-16 δεν μπορούν. Η ελληνική αεροπορία θα έχει εμβέλεια βολής τα 320 χιλιόμετρα, κάτι που δεν μπορεί να επιτύχει η τουρκική αεροπορία. Τα Rafale μπορούν να εγκλωβίσουν ταυτόχρονα 8 με 12 στόχους, όπως επίσης να ρίχνουν 4 βλήματα σε 4 διαφορετικούς στόχους. Θα μπορούν να βλέπουν από πολύ μακριά τα τουρκικά μαχητικά και να εκτοξεύουν βλήματα χωρίς να εντοπίζονται από τους Τούρκους πιλότους.

Αυτή η υπεροπλία της Ελλάδας είναι που τους ωθεί στη λογική της αποστρατικοποίησης των νησιών με ιδιαίτερη ένταση. Στόχος τους η διεθνοποίηση του ζητήματος και η έμμεση πίεση στους Αμερικανούς στο να υπάρξει περιορισμός των όπλων που στέλνονται στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στα νησιά. Οι Τούρκοι φοβούνται ότι στα νησιά δεν στέλνονται απλά τεθωρακισμένα, αλλά ότι οι Αμερικανοί τα εξοπλίζουν με συστήματα προηγμένης τεχνολογίας, συστήματα αεράμυνας, που θα μπορούσαν να πλήξουν καίρια οποιοδήποτε στόχο στα τουρκικά παράλια. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, επιπλέον προβληματισμό στην Τουρκία προκαλεί η άρση του εμπάργκο όπλων στην Κύπρο, όπως επίσης και η εκπαίδευση και μεταφορά τεχνογνωσίας των Αμερικανών στην Εθνική Φρουρά.

Συνοψίζοντας, αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσει η Ελλάδα είναι ότι ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν επιδίδεται σε μία σειρά ρητορικών επιθέσεων, καθώς ο ίδιος στην παρούσα συγκυρία διακατέχεται από μία υπέρμετρη αλαζονεία που μπορεί να αποβεί εξαιρετικά επικίνδυνη καθώς οι ισορροπίες είναι πολύ εύθραυστες με πολύ πιθανό το ενδεχόμενο ενός “ατυχήματος” που θα οδηγούσε τις δύο χώρες σε πολεμική ρήξη. Είναι προφανές ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να μείνει άπραγη σε οποιαδήποτε πράξη αμφισβήτησης της εδαφικής της κυριαρχίας.

Καλόν είναι λοιπόν να γνωρίζει ο Χουλουσί Ακάρ ότι οι Έλληνες είναι δεινοί κολυμβητές και κολυμπούν στα βαθιά χωρίς αίσθημα φόβου και ηττοπάθειας. Η στρατικοποίηση των νησιών μας με αμυντικό χαρακτήρα υφίσταται για ένα πολύ απλό λόγο. Επειδή είχαμε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Δεν πρόκειται να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη. Τα νησιά μας θα είναι οχυρωμένα σύμφωνα με τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ, γιατί το δικαίωμα της αυτοάμυνας είναι αναφαίρετο. Ότι απειλείται δεν αποστρατικοποιείται.