Κωνσταντίνος Φάης: Ένας μερακλής παλεύει για την Ελλάδα με την τέχνη του

Τα μέσα ενημέρωσης σπάνια επικεντρώνονται σε διακριτικές παρουσίες, γιατί δυστυχώς εκείνο που “πουλάει” είναι το δυσάρεστο και το ακραίο ή πάντως το απειλητικό. Έτσι χάνονται από το προσκήνιο άνθρωποι που ρίχνουν φως στο σκοτεινό τούνελ της εποχής μας και έμμεσα χάνουμε ένα σημαντικό όπλο, που είναι ουσιαστικά η δύναμη που δίνει στο άτομο ο πολιτισμός. Ένας από τα λυχνάρια που μετριάζουν το σκοτάδι στη ζωή μας, είναι ο 35χρονος Κωνσταντίνος Φάης.

Άρχισε να σπουδάζει πολιτικός μηχανικός, αλλά προτίμησε να αφιερωθεί ως εικαστικός στην ελληνική μυθολογία και στη λάμψη της ελληνικής ιστορίας. Έκανε πάντως και ειδικές σπουδές, στο τμήμα Χρηματοοικονομικής Διοίκησης και Διαχείριση Μονάδων Υγείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Η σαγήνη της αρχαίας Ελλάδας πάντως τον κατέκτησε ολοκληρωτικά και έχει αφοσιωθεί με πάθος στην αναβίωσή της, λέγοντας χαρακτηριστικά το εξής: «Θέλω να σταματήσει αυτή η πολιτισμική αιμορραγία, το να μη μεταλαμπαδεύεται στις νέες γενιές το αρχαίο μεγαλείο και ο ηρωισμός του».

Ο κ. Φάης έχει μάλιστα βραβευθεί για μια εξαιρετική εργασία του, άσχετη μεν προς την Ελλάδα, αλλά μοναδική: κατάφερε μέσα από διατριβές και σχέδια ειδικών να “ζωντανέψει” τρισδιάστατο έναν μαχαιρόδοντα, το κρανίο του οποίου βρέθηκε στην Ουρουγουάη. Για αυτό το θαύμα της αναπαράστασης, μάλιστα, πριν από δύο χρόνια τον έκαναν θέμα οι New York Times και τα ελληνικά μέσα εν συνεχεία.

Ο κ. Φάης πάντως δεν έβαλε τελεία εκεί. Πριν από ένα μήνα συμμετείχε στην 7η Διεθνή Καλλιτεχνική Συνάντηση της UNESCO Πειραιώς και Νήσων, στον Πολυχώρο Πολιτισμού και Αλληλεγγύης Μαριάννα Βαρδινογιάννη. Εκεί παρέδωσε masterclass με θέμα ”Αρχαια Ελληνική Προσωπογραφία” ανοίγοντας την τελετή με μία, ζωντανά εξελισσόμενη, προσωπογραφία του Ολυμπίου Διός.

Νέα έκθεση

Στο προσεχές μέλλον θα κάνει έκθεση και στην Αθήνα με θέμα την πορεία της Ελλάδας από τα μινωικά χρόνια μέχρι και το τέλος της κλασικής αρχαιότητας και εν συνεχεία μια έκθεση για τη ναυτιλία. Έχει κάνει εν τω μεταξύ μια σειρά από εκθέσεις με έργα που ο ίδιος, πολύ ορθά, δεν θέλει να χαρακτηρίζονται σκίτσα –έργα κυρίως με σινική μελάνη– που αναπαριστούν εικόνες από το παρελθόν μας. Σε πολλές εκδηλώσεις συνδυάζει τις εκθέσεις με “σεμινάρια” μυθολογίας, κυρίως προς μαθητές. Ένα από τα σχετικά νέα σχέδιά του μοιάζει να ανήκει στο πολύ μακρινό παρελθόν, καθώς δείχνει ένα λεοντάρι να τριγυρίζει στα ερείπια των Μυκηνών, όμως θα μπορούσε να αφορά και στο σήμερα.

Όπως είπε στο SLpress και ο ίδιος, «σήμερα δεν υπάρχουν πια οι ήρωες της μυθολογίας μας, και ηρωίδα είναι η δασκάλα που πάει με βάρκα στο σχολείο για να διδάξει, ο πυροσβέστης που παλεύει με τις φωτιές και όσοι αγωνίζονται ανώνυμα και σιωπηρά να στηρίξουν ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Απαθανατίζω κυρίως τον αρχαίο ηρωισμό, γιατί με γοητεύει το επικό και γεμάτο μυστήριο στοιχείο του ηρωισμού αλλοτινών εποχών. Η σημερινή εποχή, θα μπορουσε να εκφραστεί και με το λεοντάρι, καθώς αισθάνομαι πως περνάμε ένα νέο μεσαίωνα, σαν εκείνον που ακολούθησε το μινωϊκό κόσμο, ώσπου αναδύθηκε η κλασσική αρχαιότητα. Θα βγούμε πιστεύω και από αυτό το μεσαίωνα».

Για το γεγονός ότι δεν διδάσκεται η μυθολογία στα σχολεία μας, λέει: «Μου προκαλεί έντονο προβληματισμό και καταδικάζω αυτήν απαράδεκτη τακτική, διότι σταδιακά ευνουχίζει πνευματικώς την κοινωνία μας και αυτό απορρέει από τα ετοιμόρροπα πρότυπα που προβάλλονται καθημερινά. Η Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, αποτελεί ένα αστείρευτο πεδίο διδαχών και ερεθισμάτων, η συστηματική ενασχόληση με την οποία, δύναται να καθοδηγήσει τις μελλοντικές γενεές στην αναζήτηση σταθερών αξιών και προτύπων ώστε να μην επαναπαύονται στο θεαθήναι και σε επιδερμικές προσεγγίσεις κοινωνικών ζητημάτων».

Ο κ. Φάης έχει ως Ηπειρώτης και μια ειδική ευαισθησία για την ιδιαιτέρα του πατρίδα, κάτι που έχει εκφράσει και με έργα του για τον Πύρρο. Ο ίδιος έχει πει ότι τον θλίβει που η Ήπειρος είναι σήμερα κάπως ξεχασμένη. «Με θλίβει πολύ αυτό, γιατί η Ήπειρος ήταν η καρδιά της Ελλάδας η Αρχαία, όπως ανέφερε ο Αριστοτέλης. Ειναι μια περιοχή με τρανή ιστορία. Πολλά χωριουδάκια ακόμα και σήμερα διατηρούν την αρχαία ονομασία τους προς τιμήν των αρχαϊκών και ελληνιστικών ηγεμόνων. Και είναι και η θρυλική Δωδώνη.

»Δυστυχώς σήμερα πολλοί δεν γνωρίζουν την σημαντική ιστορία της Ηπείρου, με την τρομερή αίγλη της δυναστείας των Αιακιδών, με την θρυλική 35ετία επί βασιλείας Πύρρου, αλλά και με τον ολυμπιονίκη βασιλιά Αρρύβα, τον Λεωνίδα της Ηπείρου, τον μεταρρυθμιστή Θαρύπα που εκσυγχρόνισε το κράτος των Μολοσσών, τον ρόλο του βασιλιά Αρρύβα στην διάσωση του Θεμιστοκλή και πολλά άλλα. Με προβληματίζει ότι δεν υπάρχει και θέληση για εμπλουτισμό των γνώσεων  και δεν υπάρχει τάση να μεταλαμπαδευτεί αυτός ο πλούτος στις νέες γενιές. Αυτήν ακριβώς την αιμορραγία προσπαθώ να σταματήσω με την εικαστική δραστηριότητα μου».