Απειλεί την Ταϊβάν η Κίνα αν ανακηρύξει ανεξαρτησία

Η Κίνα δεν αποκηρύσσει το ενδεχόμενο χρήσης στρατιωτικής βίας για να αντιμετωπίσει τις δυνάμεις που τάσσονται υπέρ της “απόσχισης της Ταϊβάν”, είπε ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ.

Και υποσχέθηκε μεν να συνεχίσει τις προσπάθειες για την “επανένωση με ειρηνικό τρόπο», όμως προειδοποιώντας παράλληλα πως η επίσημη κήρυξη της ανεξαρτησίας της νήσου θα την οδηγούσε στην «καταστροφή».

Το Πεκίνο «επιφυλάσσεται του δικαιώματός του να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα» για να αντιμετωπίσει «εξωτερικές δυνάμεις» που ενεργούν για να αποτρέψουν την ειρηνική επανένωση καθώς και αυτονομιστικές και αποσχιστικές δυνάμεις στην Ταϊβάν, επέμεινε ο Κινέζος πρόεδρος κατά τη διάρκεια επίσημης ομιλίας του στο Πεκίνο.

Η Ταϊβάν και η Κίνα έχουν χωριστές κυβερνήσεις από το 1949, όταν τερματίστηκε ο κινεζικός εμφύλιος πόλεμος με την επικράτηση των κομμουνιστών στο Πεκίνο. Οι ηττημένοι εθνικιστές κατέφυγαν στη νήσο. Το Πεκίνο θεωρεί πάντα την Ταϊβάν κινεζική επαρχία και δεν παύει να ζητεί την «επανένωση» της με την ηπειρωτική Κίνα.

Παρά τη βελτίωση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο πλευρές τα τελευταία σαράντα χρόνια, το Πεκίνο δεν έχει πάψει ποτέ να απειλεί πως θα καταφύγει στη χρήση βίας σε περίπτωση επίσημης ανακήρυξης της ανεξαρτησίας από την Ταϊπέι ή εξωτερικής επέμβασης.

«Η Κίνα πρέπει να επανενωθεί και θα επανενωθεί», διατράνωσε ο Σι, επαναβεβαιώνοντας την πολιτική της «ενιαίας» Κίνας, ανάθεμα για τους υποστηρικτές της ανεξαρτησίας της Ταϊβάν. Οι πάντες στη νήσο «πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η ανεξαρτησία της Ταϊβάν θα έφερνε μόνο καταστροφή στην Ταϊβάν», επέμεινε ο πρόεδρος της Κίνας.

«Είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε ευρύ περιθώριο για την ειρηνική επανένωση, αλλά δεν θα αφήσουμε κανέναν χώρο για αποσχιστικές δραστηριότητες οποιασδήποτε μορφής», συμπλήρωσε.

Μολονότι οι δύο χώρες έχουν καλλιεργήσει τα τελευταία χρόνια στενούς οικονομικούς, επιχειρηματικούς, πολιτισμικούς αλλά και διαπροσωπικούς δεσμούς, η Ταϊβάν, η οποία διαφημίζει τη «δημοκρατική» της παράδοση, δεν δείχνει ουδεμία διάθεση να υπαχθεί στην διακυβέρνηση του Πεκίνου, στο οποίο προσάπτει αυταρχισμό.