Η νεκρανάσταση του αγωγού Αλεξανδρούπολη-Μπουργκάς

Βρισκόμαστε στον Απρίλιο 2005. Συνάντηση των πρωθυπουργών Ελλάδος και Τουρκίας στους Κήπους του Έβρου για την εγκαινίαση σταθμού μεταφοράς φυσικού αερίου, μέσω Τουρκίας, στην Κομοτηνή. Ο Κώστας Καραμανλής και ο Ταγίπ Ερντογάν εγκαινιάζουν τον κομβικό σταθμό και ο Βούλγαρος υπουργός Βιομηχανίας ομιλεί για το σχέδιο συνδέσεως του λιμένος Μπουργκάς (Πύργος) επί του Ευξείνου Πόντου με την Αλεξανδρούπολη για την μεταφορά ρωσικού πετρελαίου από το Νοβοροσίσκ στο Αιγαίον. 

Πρόκειται για το περίφημο σχέδιο του Νίκου Γρηγοριάδη το 1979, με σκοπό την παράκαμψη των κεκορεσμένων Στενών του Βοσπόρου από πετρελαιοφόρα. Οι μελέτες του σχεδίου Γρηγοριάδη είναι οριακές από πλευράς κόστους μεταφοράς του πετρελαίου, αλλά έχουν την έγκριση των κυβερνήσεων Ρωσίας, Βουλγαρίας και Ελλάδος. Μόνο οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις απομένουν να εκτιμηθούν και “αμ’ έπος αμ’ έργον”…

Αιφνιδίως, στην συνάντηση εμφανίζεται ο υφυπουργός Ενεργείας των ΗΠΑ, Σάμιουελ Μπότμαν και παίρνει τον λόγον απρόσκλητος: «Η κυβέρνησις του Τζώρτζ Μπούς (ΣΣ: του νεωτέρου) εκφράζει την αντίθεσή της στο σχέδιο Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και επιθυμεί την ματαίωση της κατασκευής του αγωγού ρωσικού πετρελαίου επί του βουλγαρικού και ελληνικού εδάφους»! Αν και η παρέμβασις της Αμερικής είναι σοβαροτάτη δεν φαίνεται να συγκινεί τους παρισταμένους που συνεχίζουν την ευωχεία τους. Το έργο κατασκευής του αγωγού ματαιούται το 2007, επειδή περιβαλλοντικώς επεβάρυνε το δάσος της Δαδιάς(!), που κάηκε εφέτος.

Τι γίνεται τώρα

Μεταφερόμεθα στην σημερινή εποχή, όπου μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία. Η Βουλγαρία μετέχει στις κυρώσεις του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, τα διυλιστήρια στο Μπουργκάς στερούνται επαρκούς ποσότητας αργού πετρελαίου για να το διυλίσουν, ακόμη και για να καλύψουν τις εγχώριες ανάγκες και ο Ερντογάν έχει πενταπλασιάσει τα διόδια του Βοσπόρου. Στο ετήσιο συνέδριο του Ινστιτούτου Ενεργείας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΙΕΝΕ), την περασμένη εβδομάδα, πέφτει η πρόταση του Βούλγαρου υπουργού Ρόσεν Χριστώφ για την επαναφορά του σχεδίου Γρηγοριάδη, αλλά αντιστρόφως αυτή την φορά: Το πετρέλαιο να μεταφερθεί από την Αλεξανδρούπολη στο Μπουργκάς!

Η παραπάνω αφήγησις είναι διδακτική τόσον δια το πώς μεταβάλλονται οι διεθνείς περιστάσεις εντός 20ετίας –δεν εγνώσθη η αμερικανική νεωτέρα άποψις– όσον και δια την επανάληψιν της Ιστορίας όχι ως φάρσας αλλά ως αδήριτης πραγματικότητας.