Κάνουν ότι δεν είδαν τα επεισόδια με τους Μαροκινούς στο Βέλγιο…

Παρά την μερική μείωση των μεταναστευτικών ροών, το όργιο παραπληροφόρησης εις βάρος της χώρας μας με το πρόσφατο επεισόδιο του Έβρου, ήρθε να υπενθυμίσει την πραγματική φύση του λεγόμενου “μεταναστευτικού” προβλήματος και τις διαστάσεις της απειλής που συνιστά για την Ελλάδα και όχι μόνο. Τα επεισόδια με τους Μαροκινούς στο Βέλγιο είναι μία τρανταχτή απόδειξη πως το “μεταναστευτικό” απειλεί την συνοχή και τις ίδιας της Ευρώπης.

Για να επιστρέψουμε στο εσωτερικό, το 2020 είχε πραγματοποιηθεί η μαζική επίθεση στον Έβρο. Αν αυτή πετύχαινε, θα φόρτωνε τη χώρα με δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες παράνομους μετανάστες τους οποίους δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να διαχειριστεί και ούτε φυσικά να διοχετεύσει προς τη δυτική Ευρώπη (η οποία δεν έχει και καμία διάθεση να τους υποδεχτεί).

Επιπροσθέτως, θα οδηγούσε σε αποδόμηση της κρατικής της υπόστασης και στον υποβιβασμό της σε ένα είδος ημιαποτυχημένης χώρας (failed state) μέσα στην ΕΕ, καθώς και στη μετατροπή της Θράκης σε έναν χώρο ασαφούς εθνικής κυριαρχίας. Εν παραλλήλω, οι “μετανάστες” δεν είχαν προσπαθήσει απλώς να περάσουν παρανόμως τα ελληνικά σύνορα. Είχαν επιτεθεί στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, σε συνεργασία με το τουρκικό στράτευμα και αστυνομία, ασκώντας προβολή ισχύος στο πλαίσιο ενός ιδιόρρυθμου πολέμου χαμηλής έντασης (LIC) αλλά με στρατηγικές στοχεύσεις.

Είχε προκύψει, λοιπόν, ένα υβρίδιο των “μεταναστών” με την τουρκική πολεμική μηχανή, το οποίο καθιστά εκτός πραγματικότητας τις μέχρι τώρα αντιλήψεις μας για το πρόβλημα και τις μεθοδολογίες διαχείρισής του. Σε ό,τι αφορά ειδικά την χώρα μας, καθιστά εκτός πραγματικότητας και την ίδια την ορολογία που, δυστυχώς, ακόμα χρησιμοποιούμε για να το περιγράψουμε. Επομένως, είναι επικίνδυνα παραπλανητικό να συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο “μεταναστευτικό ζήτημα” (πολλώ δε μάλλον “προσφυγικό”) γιατί αυτό που αντιμετωπίζουμε πλέον είναι μια νέου τύπου εισβολή στρατηγικού χαρακτήρα, που ως στόχο έχει την εξάλειψη της Ελλάδας ως κρατική οντότητα. Τόσο απλά.

Covid και μεταναστευτικό

Εξάλλου, όπως είχε καταδείξει αποκαλυπτικό άρθρο στο SLpress.gr, το τουρκικό κράτος είχε φτάσει να εργαλειοποιεί ακόμα και τον Covid, στην αρχή της πανδημίας, στέλνοντας βάρκες με μολυσμένους μετανάστες προς τη χώρα μας. Μην θυμηθούμε πως οι “μετανάστες” που βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα, σε πολύ μεγάλο ποσοστό, είχαν επιδείξει μια συμπεριφορά ολοκληρωτικής απειθαρχίας έναντι των μέτρων που είχαν ληφθεί για τον περιορισμό της διάδοσης του κορονοϊού, περιφρονώντας επιδεικτικά τις ελληνικές αρχές που προσπαθούσαν να τους ελέγξουν.

Αναφερόμαστε στην περίοδο του πρώτου σκληρού lockdown, που οι Έλληνες πολίτες ήταν σχεδόν στο σύνολο τους έγκλειστοι και απειλούνταν με οικονομικά πρόστιμα, αλλά και ποινικές κυρώσεις, αν παραβίαζαν τα περιοριστικά μέτρα. Την ίδια στιγμή οι “μετανάστες” αρνούνταν επιδεικτικά να συμμορφωθούν σε αυτά, χωρίς να υφίστανται απολύτως καμία συνέπεια από τις ελληνικές αρχές. Χαρακτηριστικός ο τραγέλαφος με το “κορονοπάρτι” των Πακιστανών μεταναστών στις αρχές του έτους, το οποίο σχεδόν δεν είχε αποτελέσει είδηση στα περσσότερα μέσα ενημέρωσης.

Αν υπολογίζουμε και τα απανωτά περιστατικά εγκληματικότητας που μετέχουν οι “μετανάστες”, αυτοί δεν λειτουργούν απλώς ως ένα ξένο σώμα μέσα στην ελληνική κοινωνία, αλλά ως ένα ξένο σώμα, που σχεδόν είναι υπεράνω των νόμων και των κανονισμών του ελληνικού κράτους.

Βόμβα στα θεμέλια του κράτους

Η νέα αυτή πραγματικότητα διαμορφώνει μια πυρηνική βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας, του ελληνικού κράτους, της Ελλάδας ως χώρα. Και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί. Και ενώ, λοιπόν, η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή στρατηγική απειλή, στον δημόσιο λόγο η μειοψηφική, αλλά συστημικά πανίσχυρη άποψη περί “ανοιχτών συνόρων” έχει αυτο-ανακηρυχθεί σε “ανθρωπιστική”-“αντιρατσιστική”, στηλιτεύοντας οποιαδήποτε άλλη άποψη ως “ρατσιστική”, όπως περιγράψαμε σε προηγούμενο άρθρο.

Τα σοβαρά επεισόδια που προκάλεσαν Μαροκινοί μετανάστες στο Βέλγιο, “γιορτάζοντας” την νίκη της ομάδας τους στο Μουντιάλ και η πλήρης αποτυχία της “ενσωμάτωσης” των μεταναστών στην χώρα-πρότυπο αυτής της πολιτικής, την Σουηδία (όπου η εγκληματικότητα των μεταναστών μετέτρεψε μία άλλοτε φιλήσυχη χώρα σε… Μεξικό!) είναι η καλύτερη απάντηση σε αυτές τις ιδεοληπτικές απόψεις. Απόψεις, που συσκοτίζουν τον εθνικό κίνδυνο που διατρέχει η χώρα, καθώς αρκετοί στην χώρα μας και πάλι “έκαναν πως δεν είδαν” τα επεισόδια με τους Μαροκινούς στο Βέλγιο…