Η Νότια Κορέα ματαιώνει αγορά Apache – Τι σημαίνει για την Ελλάδα

Η εφημερίδα Korea Times αναφέρει ότι η συμφωνία των 2,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τα Apache ακυρώθηκε, μετά την σχεδόν μηδενική χρηματοδότηση σε έναν συμπληρωματικό προϋπολογισμό, που εγκρίθηκε την περασμένη Παρασκευή. Η εφημερίδα επεσήμανε επίσης την αύξηση κατά 66% στο κόστος του αεροσκάφους, σε σύγκριση με την πρώτη παραγγελία, πριν από περίπου μια δεκαετία. Εδώ και καιρό κυκλοφορούσαν φήμες ότι η Νότια Κορέα θα προχωρούσε στην ακύρωση της παραγγελίας των Apache.

Μέλος της Εθνοσυνέλευσης της Νότιας Κορέας, που ανήκει στο Κόμμα Λαϊκής Δύναμης, δήλωσε στη Korea Times ότι η Σεούλ οδηγήθηκε σε αυτήν την απόφαση, λόγω της ευπάθειας των ελικοπτέρων σε πολλαπλασιασμένα συστήματα αεράμυνας και σε αιωρούμενα πυρομαχικά-drones. Δήλωσε σχετικά: «Τα drones και τα έξυπνα συστήματα επαναπροσδιορίζουν τα σύγχρονα πεδία μαχών… Αντί να προσκολλόμαστε σε ακριβές, παλαιές πλατφόρμες, πρέπει να επενδύσουμε σε δυνατότητες που αντικατοπτρίζουν το μέλλον του πολέμου».

Η χρησιμότητα του επιθετικού ελικοπτέρου είχε αρχίσει να αμφισβητείται, πολύ πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Πλέον, επικρατεί η λογική ότι οι πόροι που διοχετεύονται σε αυτήν την κατηγορία αεροσκαφών πρέπει να επαναξιολογηθούν με βάση τις πασιφανείς πραγματικότητες του σημερινού χώρου μάχης (χώρια του τι εξελίξεις μπορεί να προκύψουν μελλοντικά).

Το κρίσιμο ερώτημα

Πώς μπορεί ένα χαμηλά ιπτάμενο και αργό ελικόπτερο να λειτουργεί αρκετά κοντά στον στόχο του, ώστε να είναι χρήσιμο με την παραδοσιακή έννοια της άμεσης επίθεσης, χωρίς να τεθεί σε ακραίο κίνδυνο; Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα, σε μία εποχή που υπάρχουν απειλές, δύσκολες να αντιμετωπιστούν –όπως τα φορητά συστήματα αεράμυνας (MANPADS), τα κινητά συστήματα αεράμυνας και το αντιαεροπορικό πυροβολικό. Έπειτα, υπάρχει η έλευση φθηνών πυρομαχικών που μπορούν να καταρρίψουν ελικόπτερα ως στόχους ευκαιρίας, ή να εκτοξευθούν και να τα κυνηγήσουν.

Αυτά τα όπλα αποτελούν μια αυξανόμενη και εξαιρετικά δυναμική απειλή. Ο πολλαπλασιασμός δε των δυνατοτήτων εναέριων ραντάρ παρατήρησης και των προηγμένων συστημάτων αεράμυνας μεγάλης εμβέλειας, αποτελούν επίσης τεράστιες απειλές για τα επιθετικά ελικόπτερα, την στιγμή που η πιστότητα των αισθητήρων και οι προηγμένες δυνατότητες δικτύωσης συνεχίζουν να επεκτείνονται, μαζί με μια σειρά από τεχνολογίες αντιαεροπορικών πυραύλων.

Όπλα μεγαλύτερης εμβέλειας, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων και drones που μπορεί να εκτοξεύσει το ίδιο το ελικόπτερο, μπορούν να δράσουν επιθετικά ως δολώματα και να παρεμποδίσουν την αεράμυνα, προσφέροντας ένα “μαξιλάρι” επιβίωσης, αλλά μόνο έναντι ορισμένων απειλών. Τα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου μπορούν επίσης να βοηθήσουν. Υπάρχει επίσης το ζήτημα της εμβέλειας. Τα επιθετικά ελικόπτερα έχουν μικρή εμβέλεια, ειδικά όταν είναι φορτωμένα για μάχη. Επομένως, το μέλλον για τα επιθετικά ελικόπτερα, είναι άκρως σκοτεινό…

Ανάγκη προσαρμογής στη σύγχρονη πραγματικότητα

Όσον αφορά την Ελλάδα, το πρόβλημα της εμβέλειας είναι λιγότερο έντονο, αλλά πολύ μεγαλύτερο αυτό της επιβίωσης των ελικοπτέρων στις νέες συνθήκες πολέμου. Εάν η Τουρκία συνεχίσει να αποκτά τεχνολογικές δεξιότητες για να ενισχύσει το ήδη ταχέως αναπτυσσόμενο οπλοστάσιο μη επανδρωμένων αεροσκαφών και την αεράμυνά της, αυτό το πρόβλημα θα γίνει ακόμη πιο έντονο.

Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι τα δισεκατομμύρια δολάρια που θα δαπανούσε η Νότια Κορέα για επιπλέον Apache, θα αναπροσανατολιστούν σε άλλα προγράμματα, συγκεκριμένα σε drones και νέες δυνατότητες. Μεταξύ αυτών σίγουρα θα υπάρχουν πυρομαχικά μονής κατεύθυνσης επίθεσης, κάτι που η Νότια Κορέα έχει ήδη υιοθετήσει, τα οποία σύντομα θα μπορούν να λειτουργούν χωρίς ανθρώπινη εποπτεία, με βασικές δυνατότητες τεχνητής νοημοσύνης που θα τους επιτρέπουν να επιλέγουν τους δικούς τους στόχους. Για μια μάχη σε όλη την Αποστρατιωτικοποιημένη Ζώνη (DMZ), δεν υπάρχει πραγματικά πιο σχετικό όπλο αυτή τη στιγμή, εκτός ίσως από το πυροβολικό.

Επιπλέον, η Νότια Κορέα έχει τα δικά της, αν και λιγότερο ικανά ελικόπτερα με δυνατότητες επίθεσης, συμπεριλαμβανομένου του Ελικοπτέρου Επίθεσης Πεζοναυτών (MAH) και του Ελαφρού Ελικοπτέρου Επίθεσης (LAH), τα οποία θα μπορούσαν να ενισχύσουν την υπάρχουσα δύναμη AH-64.

Πάντως, τα επιθετικά ελικόπτερα εξακολουθούν να αποτελούν σημαντικό στοιχείο της στρατηγικής συνδυασμένων όπλων σήμερα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η επέκταση του μεγέθους του στόλου τους είναι πάντα απαραίτητη. Μια μειωμένη δύναμη με νέες δυνατότητες μπορεί να είναι μια συνετή λύση. Από την άλλη πλευρά, εάν η δύναμη είναι πολύ μικρή, δεν θα είναι επιχειρησιακά επαρκής και θα είναι πολύ δαπανηρή για τη συντήρησή της. Επομένως, χρειάζεται και εδώ μια ισορροπία. Πάντως, αξίζει επίσης να τονιστεί ότι η ζήτηση για τα Apache και άλλα επιθετικά ελικόπτερα, παραμένει…