Και τηλεκατευθυνόμενα άρματα μάχης από τους Ρώσους στην Ουκρανία

Σύμφωνα με την ομάδα παρακολούθησης ανοιχτού κώδικα Oryx, έχει επιβεβαιωθεί οπτικά ότι έξι ουκρανικά T-72AMT έχουν καταληφθεί από τις ρωσικές δυνάμεις, αν και στην πραγματικότητα το σύνολο ενδέχεται να είναι μεγαλύτερο. Το T-72AMT αποτελεί μία αναβαθμισμένη παραλλαγή του T-72A και παραδόθηκε στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις το 2017. Το βίντεο (δεν προσδιορίζεται που και πότε γυρίστηκε) ξεκινά δείχνοντας μια εικόνα από το εσωτερικό του θαλάμου πληρώματος του άρματος. Στη συνέχεια, η κάμερα απομακρύνεται, αποκαλύπτοντας ότι η εν λόγω προβολή μεταδίδεται στην πραγματικότητα σε μια προσοφθάλμια οθόνη. Δίπλα στην οθόνη, βλέπουμε έναν Ρώσο στρατιώτη να κρατά ένα τηλεχειριστήριο, ενώ στέκεται στην άκρη ενός χωραφιού

Φαίνεται ότι ο πυργίσκος έχει είτε χειριστήρια προβολής πρώτου προσώπου (FPV) είτε ότι το άρμα ολόκληρο έχει μια επιλογή ελέγχου τηλεχειρισμού FPV. Ένας από τους Ρώσους στρατιώτες χειρίζεται το άρμα, χρησιμοποιώντας το φορητό σύστημα τηλεχειρισμού, ενώ κάθεται στην άκρη του χωραφιού. Ένα ξεχωριστό πλαίσιο δείχνει στη συνέχεια έναν στρατιώτη να χειρίζεται τον πυργίσκο του άρματος, χρησιμοποιώντας το εν λόγω σύστημα τηλεχειρισμού.

Το βίντεο απεικονίζει δύο άτομα να χειρίζονται το άρμα από απόσταση, χρησιμοποιώντας προσοφθάλμιες οθόνες και τηλεχειριστήρια. Ο ένας πιθανώς οδηγούσε το τανκ και ο άλλος φαίνεται να ελέγχει τον πυργίσκο του. Δεν είναι σαφές από τα πλάνα εάν τα όπλα του άρματος μπορούν να βάλλουν με τηλεχειρισμό από απόσταση. Μοιάζει όμως πιθανό, με δεδομένο το γεγονός ότι τα σοβιετικής/ρωσικής σχεδίασης άρματα, αντίθετα με τα δυτικά, είναι εφοδιασμένα με σύστημα που “γεμίζει” αυτόματα το πυροβόλο. Ακόμη και μικρά, τηλεχειριζόμενα παιχνίδια-μοντέλα αρμάτων, διαθέτουν κανάλι στο τηλεχειριστήριο για βολή του πυροβόλου.

Τηλεχειριζόμενα άρματα χελώνες

Κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία, τόσο οι ρωσικές όσο και οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν πειραματιστεί με διάφορα είδη εξοπλισμού για την εκκαθάριση των πυκνών ναρκοπεδίων που έχουν δημιουργηθεί σε ολόκληρη τη χώρα. Πιο πρόσφατα, η Ρωσία έχει αναπτύξει στο πεδίο της μάχης διάφορα άρματα-χελώνες, που ανοίγουν περασματα για άλλα τεθωρακισμένα οχήματα. Το πρώτο παράδειγμα άρματος-χελώνας που είδαμε τον Απρίλιο, είχε προσαρμοσμένο ένα άροτρο ναρκών για αυτόν τον λόγο, ενώ μια πιο πρόσφατη παραλλαγή έφερε κύλινδρο έκρηξης ναρκών τύπου KMT.

Ωστόσο, τα άρματα-χελώνες, ακόμη και εκείνα με αυξημένα επίπεδα προστασίας και θωράκισης που καθιστούν πιο δύσκολο να τεθούν εκτός μάχης ή να καταστραφούν, έχουν αποδειχθεί ευάλωτα σε drones FPV υψηλής ευελιξίας. Αυτά τα πυρομαχικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν, τόσο για επίθεση, όσο και για αναγνώριση. Χρησιμοποιούνται μέσω ενός χειριστή που φοράει προσοφθάλμια οθόνη.

Λόγω της αυξανόμενης συχνότητας με την οποία τα ουκρανικά drones FPV στοχεύουν και καταστρέφουν επιτυχώς ρωσικά άρματα, είναι αναγκαίο οι επιχειρήσεις εκκαθάρισης ναρκών να έχουν ελάχιστη ανθρώπινη συμμετοχή. Για παράδειγμα, έχουμε δει drones FPV να ελίσσονται μέσα στην καταπακτή του οδηγού των αρμάτων-χελωνών. Η πλήρης απομάκρυνση του πληρώματος από αυτά τα οχήματα θα αποτελούσε ένα λογικό επόμενο βήμα, πέρα από την προσθήκη πρόσθετης θωράκισης σε αυτά, προκειμένου να σωθούν ζωές.

Χρήση στα πρόσω

Η τοποθέτηση συσκευών τηλεχειρισμού σε άρματα, ειδικά για την εκκαθάριση ναρκοπεδίων, είναι κάτι που έχει κάνει ο αμερικανικός στρατός στο παρελθόν. Τα οχήματα ανίχνευσης και εκκαθάρισης ναρκών του αμερικανικού στρατού M60A3 Panther και M1 Panther II (MDCV), που έδρασαν σε Βοσνία, Κοσσυφοπέδιο και Ιράκ, μπορούσαν να λειτουργούν είτε με πλήρωμα επί του σκάφους, είτε εξ αποστάσεως μέσω τηλεχειριστηρίων, για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια του προσωπικού σε εξαιρετικά επικίνδυνες τοποθεσίες.

Τέλος, θα μπορούσε να αναπτυχθεί ως ένα είδος άρματος FPV, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για βασικές, αλλά πολύ επικίνδυνες επιχειρήσεις. Αυτές θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν χρήση του στην πρώτη γραμμή, ή να είναι εξοπλισμένο με ποσότητες εκρηκτικών που θα μπορούσαν να εκραγούν, κατόπιν εντολής. Ένα πρόβλημα θα αποτελούσε η σύνδεση οπτικής επαφής μεταξύ του απομακρυσμένου χειριστή και του άρματος, εκτός εάν οι χειριστές βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από αυτό. Το πρόβλημα θα μπορούσε να λύσει ένα drone που θα ακολουθεί το μη επανδρωμένο άρμα και θα λειτουργεί ως εναέριος αναμεταδότης.

Η εύρεση νέων και βελτιωμένων τρόπων περιορισμού του κινδύνου για τα τεθωρακισμένα και τα πληρώματά τους είναι σαφώς σημαντική για τη Ρωσία, με δεδομένες τις απώλειες τεθωρακισμένων και προσωπικού που έχει υποστεί από την έναρξη της σύγκρουσης. Η Ρωσία αξιοποίησε μέρος από τα αποθέματα της, δηλαδή συχνά βασίστηκε στη χρήση απαρχαιωμένων τεθωρακισμένων οχημάτων. Επομένως, αν αυτό το είδος μετατροπής αποδειχθεί επιτυχές, πιθανώς να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον. Η δε προσθήκη δυνατοτήτων τηλεχειρισμού σε άρματα μάχης, ενδέχεται να δείχνει τον βαθμό προσαρμογής τους, ειδικά στις απειλές από drones και νάρκες.