Τί είναι η μη πυρηνική υδρογονοβόμβα που πυροδότησε η Κίνα

Σε μια ελεγχόμενη δοκιμή πεδίου, όπως ανέφερε η South China Morning Post, η δύο κιλών υδρογονοβόμβα παρήγαγε μια καυτή πυρόσφαιρα που ξεπέρασε τους 1.000°C για πάνω από δύο δευτερόλεπτα – 15 φορές περισσότερο από τις αντίστοιχες εκρήξεις TNT – αξιοποιώντας το υδρίδιο του μαγνησίου, ένα υλικό αποθήκευσης υδρογόνου σε στερεά κατάσταση.

Η βόμβα αναπτύχθηκε από το Ινστιτούτο Έρευνας 705 της Κρατικής Ναυπηγικής Εταιρείας της Κίνας (CSSC). Όταν ενεργοποιείται από συμβατικά εκρηκτικά, το υλικό διασπάται σε μικρά σωματίδια (κλίμακας εκατομμυριοστών του μέτρου), απελευθερώνοντας αέριο υδρογόνο που αναμιγνύεται με τον αέρα και αναφλέγεται. Αυτό δημιουργεί έναν αυτοσυντηρούμενο βρόγχο καύσης: Η θερμότητα από την αρχική έκρηξη διαδίδει περαιτέρω αποσύνθεση του υδριδίου του μαγνησίου, απελευθερώνοντας περισσότερο υδρογόνο και παρατείνοντας τη διάρκεια της πύρινης σφαίρας.

Η έκρηξη παρήγαγε 428,43 κιλοπασκάλ υπερπίεσης στα δύο μέτρα – το 40% της δύναμης του TNT – αλλά η ακτίνα θερμικής βλάβης της ξεπέρασε κατά πολύ τα παραδοσιακά εκρηκτικά, λιώνοντας κράματα αλουμινίου και επιτρέποντας την καταστροφή μιας μεγάλης έκτασης. Η τεχνολογία επιτρέπει την κατευθυνόμενη ανάπτυξη ενέργειας, καθιστώντας την κατάλληλη για την εξουδετέρωση στόχων υψηλής αξίας, ή και για τον κορεσμό τεράστιων ζωνών με έντονη θερμότητα.

Αν και η μελέτη δεν διευκρίνισε σενάρια ανάπτυξης, η συσκευή ευθυγραμμίζεται με την πίεση της Κίνας για καθαρότερες στρατιωτικές- ενεργειακές λύσεις, συμπεριλαμβανομένων ηλεκτρικών πολεμικών πλοίων και drones μεγάλης αυτονομίας. Οι ερευνητές υπογραμμίζουν τις δυνατότητές του παραγώμενου υδριδίου του μαγνησίου για κυψέλες καυσίμου υποβρυχίων και συστήματα παραγωγής ενέργειας για μη επανδρωμένα αεροσκάφη, συνδυάζοντας την άμυνα και την βιώσιμη ενέργεια.

Οι καινοτομίες στην υδρογονοβόμβα

Ένας βασικός παράγοντας για την δοκιμή είναι η νέα εγκατάσταση παραγωγής υδριδίου μαγνησίου της Κίνας στο Shaanxi, που χρησιμοποιεί μια ασφαλέστερη και οικονομικά αποδοτική μέθοδο “σύνθεσης μοναδικού δοχείου” για την παραγωγή 150 τόνων ετησίως, στον αντίποδα των προηγούμενων εργαστηριακών παραγωγών (των λίγων γραμμαρίων ανά ημέρα).

Αυτή η παραγωγή σε βιομηχανική κλίμακα (που αναπτύχθηκε από το Ινστιτούτο Χημικής Φυσικής του Dalian) μειώνει τους κινδύνους έκρηξης κατά την κατασκευή της και υποστηρίζει τόσο στρατιωτικές, όσο και πολιτικές εφαρμογές.

Η ενεργειακή ιστορία καθοδηγείται από την καινοτομία και σε στρατιωτικό επίπεδο, από ατμόπλοια που κινούνται με άνθρακα, φτάσαμε στα θερμοπυρηνικά όπλα. Καθώς ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός προωθεί τον “πράσινο” εκσυγχρονισμό του, αυτή η τεχνολογία δείχνει την διπλή εστίαση της Κίνας στη στρατηγική κυριαρχία, αλλά και τη βιώσιμη καινοτομία.