Το χαρτί της πολεμικής βιομηχανίας παίζει ο Ερντογάν στην Ευρώπη
09/11/2025
Η αμυντική βιομηχανία της κατοχικής Τουρκίας χρησιμοποιείται ως εργαλείο, που ενισχύει την επιρροή της Άγκυρας σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο, δημιουργεί σχέσεις εξάρτησης τρίτων χωρών, αλλά και στρατιωτικό έλεγχο. Έλεγχος που δημιουργείται με πωλήσεις οπλικών συστημάτων, αλλά και στρατιωτική εκπαίδευση.
Είναι σαφές πως το καθεστώς Ερντογάν έχει επενδύσει στην αμυντική βιομηχανία για γεωπολιτικούς λόγους, αλλά και οικονομικούς. Η τουρκική αμυντική βιομηχανία, που διανύει μια περίοδο ανάπτυξης, χρησιμοποιείται αλλά και λειτουργεί ως όχημα για την εφαρμογή των επεκτατικών σχεδιασμών της Άγκυρας. Παράλληλα, και σε συνάρτηση με τα πιο πάνω, ενισχύει σημαντικά την διπλωματική επιρροή της Τουρκίας.
Ο χάρτης με τις χώρες, που έχει συναλλαγές σε αυτό το πεδίο, αλλά και η εμπλοκή της παράλληλα σε άλλους τομείς, επιβεβαιώνουν πως η κατοχική δύναμη βαδίζει στη βάση ενός σχεδίου, που θα την καταστήσει παγκόσμια δύναμη. Και επί τούτου, φαίνεται από τις κινήσεις ότι υπάρχει οδικός χάρτης. Είναι προφανές πως έχοντας στόχο να αποκτήσει αμυντική αυτάρκεια, με την παραγωγή δικών της συστημάτων, επιδιώκει να μειώσει την εξάρτησή της από ξένες αγορές. Εγχείρημα που εξακολουθεί να είναι σήμερα δύσκολο, καθώς ακόμη και δικά της οπλικά συστήματα “δανείζονται” κομμάτια από βιομηχανίες τρίτων κρατών.
Χορηγός η Ευρώπη;
Αυτή η συστηματική προσπάθεια ενίσχυσης και επέκτασης της για να συνεχισθεί και αναβαθμιστεί χρειάζεται “χορηγούς”. Και γι΄ αυτό, πέραν των πωλήσεων σε άλλες χώρες, επιδιώκει και συμμετοχή στο ευρωπαϊκό SAFE. Δηλαδή, να επιχορηγεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο η ΕΕ την τουρκική αμυντική βιομηχανία. Ένα αίτημα, που μπορεί να ενοχλεί για ευνόητους λόγους την Κύπρο και την Ελλάδα, αλλά βρίσκει άλλους εταίρους μας στην Ένωση, έτοιμους να το ικανοποιήσουν.
Είναι σαφές πως Ευρωπαίοι, για δικά τους συμφέροντα, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη σε αυτή την εξίσωση και το ΝΑΤΟ, θέλουν την Τουρκία εντός της αρχιτεκτονικής ασφαλείας της Ευρώπης, ως αγοραστές συστημάτων, αλλά και συνεταίρους στην αμυντική βιομηχανία. Υπενθυμίζεται η πρόσφατη αγορά των Eurofighter από την Τουρκία και οι συμφωνίες που επιτεύχθηκαν σε διμερές επίπεδο.
Η τουρκική αμυντική βιομηχανία
Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν πως η Τουρκία είναι σημαντική δύναμη στο πεδίο της άμυνας. Σύμφωνα με τον Al Jazeera, ελέγχει πλέον το 65% της παγκόσμιας αγοράς εξαγωγών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, με την Baykar μόνη της να αντιπροσωπεύει το 60%, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος της εταιρείας, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ. Ο τελευταίος, που είναι γαμπρός του Ερντογάν, δηλώνει ότι η εταιρεία του εξάγει drones σε 37 χώρες και εξασφαλίζει το 90% των εσόδων της από διεθνείς πωλήσεις. «Η χώρα μας κατέχει το 65% του δείκτη εξαγωγών UAV. Η Baykar κατέχει το 60%», έχει αναφέρει.
Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI), οι εξαγωγές έχουν αυξηθεί και αποτελούν πλέον το 1,7% των παγκόσμιων εξαγωγών όπλων, κατατάσσοντας τη Τουρκία στην 11η θέση για την περίοδο από το 2020- 2024. Οι εξαγωγές της Τουρκίας έφτασαν σε 178 χώρες, σημειώνοντας αύξηση 103% σε σύγκριση με την περίοδο 2015-2019. Σύμφωνα με την TRT GLOBAL, δεδομένα από το Κέντρο για μια Νέα Αμερικανική Ασφάλεια (CNAS), σχετικά με την παγκόσμια αγορά στρατιωτικών UAV, υπογραμμίζουν την άνοδο της Τουρκίας στην κορυφή λόγω της ισχυρής απόδοσής της τα τελευταία χρόνια. Η έκθεση σημειώνει ότι η τεχνολογία των drones έχει γίνει ολοένα και πιο διαδεδομένη τα τελευταία 30 χρόνια, με αυξανόμενο αριθμό, κρατικών και μη κρατικών φορέων, να αποκτούν αυτές τις δυνατότητες.
Διπλωματία των drones
Σε ρεπορτάζ του BBC έχει σημειωθεί πως κάποιοι έχουν αναφερθεί στην πολιτική εξαγωγών της Τουρκίας ως “διπλωματία των drones”, εξυπηρετώντας στρατηγικούς, οικονομικούς και διπλωματικούς σκοπούς στο εξωτερικό. Για παράδειγμα, αναφορές υποδηλώνουν ότι η συμφωνία της Baykar, τον Δεκέμβριο του 2024, για την αγορά της ιταλικής αεροπορικής εταιρείας Piaggio Aerospace στοχεύει εν μέρει στην εξασφάλιση πιθανών ευρωπαϊκών συμβάσεων προμηθειών στον τομέα της άμυνας. Αυτή η αγορά, καθώς κι άλλες θα βοηθήσουν στη συμμετοχή της Άγκυρας στις διαδικασίες διαμόρφωσης για την αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης. Θα είναι μια διέξοδος εάν δεν προχωρήσει με τον SAFE.
Είναι σαφές πως η τουρκική αμυντική βιομηχανία, βρισκόμενη σε μια συνεχή διαδικασία ενίσχυσης και αναβάθμισης, δημιουργεί νέα δεδομένα. Κυρίως, επειδή η Άγκυρα χρησιμοποιεί αυτό το όπλο και γεωπολιτικά. Το ανησυχητικό είναι πως το καθεστώς της Άγκυρας λειτουργεί χωρίς όρια. Εξίσου ανησυχητικό είναι πως Ευρωπαίοι εταίροι μας θεωρούν ως κομμάτι της αρχιτεκτονικής ασφάλειας της ΕΕ την Τουρκία και είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να το πετύχουν. Είναι προφανές ότι η Άγκυρα έχει αντιληφθεί τις αδυναμίες των Ευρωπαίων και δηλώνει έτοιμη να αναπληρώσει τα κενά. Παράλληλα, είναι προφανές πως το διεθνές σύστημα, πολιτικό και αμυντικό, αλλάζει και η ισχύς ανακατανέμεται και η Τουρκία δηλώνει παρούσα.





