Φίλος των Κούρδων μόνο τα βουνά... Πόντιος Πιλάτος η Δύση

Γράφει ο Giulio Meotti

Οι Κούρδοι έχουν μια παροιμία που λέει: «Δεν έχουμε άλλους φίλους εκτός από τα βουνά». Στο Αφρίν όμως ούτε τα βουνά δεν κατάφεραν να τους σώσουν από τα τουρκικά μαχητικά και τις ισλαμικές πολιτοφυλακές των συμμάχων της Άγκυρας.

Αν και οι σκηνές ακραίας βίας δεν είναι άγνωστες στην Συρία το καινούργιο στοιχείο τώρα είναι ότι υπήρχε συμμετοχή μιας χώρας μέλους του ΝΑΤΟ, της Τουρκίας. Σε βίντεο που κυκλοφόρησε απεικονίζονται πολιτοφύλακες να σκυλεύουν το πτώμα της Αμινά Ομάρ, γυναίκας πολεμιστή των κουρδικών δυνάμεων, γνωστής ως «Μπαρίν Κομπάνι». Η Ομάρ σκοτώθηκε υπερασπιζόμενη το Αφρίν.

Και όμως η Δύση αγνόησε το αίμα των Κούρδων που νίκησαν για χάρη της τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. «Η Μπαρίν είχε πολεμήσει στη Ράκα κατά του ΙΚ και αλλού. Για ποια δικαιοσύνη και εμπιστοσύνη να μιλήσουμε όταν ο δυτικός συνασπισμός θέτει τα συμφέροντά του πάνω από την ηθική και επιτρέπει στην Τουρκία να μας επιτίθεται μα Νατοϊκά όπλα;», ανέφερε ο αδερφός της εκλιπούσας.

Η μάχη του Αφρίν εξελίχθηκε σε καταστροφική ήττα των Κούρδων και με εξίσου καταστροφικές συνέπειες. Τουλάχιστον 820 Κούρδοι μαχητές σκοτώθηκαν στη μάχη. Σε αντιδιαστολή αναφέρεται πως στη μάχη της Ράκα κατά των τζιχαντιστών σκοτώθηκαν 660 Κούρδοι.

Το σύνδρομο του Μονάχου

Όπως η Δύση θυσίασε εις μάτην την Τσεχοσλοβακία στον Χίτλερ έτσι τώρα προδίδει τους Κούρδους τα τελευταία τρία χρόνια. Πρώτα τους εγκατέλειψε στο Κομπάνι, κατόπιν όταν η αυτόνομη κουρδική περιοχή του Ιράκ προχώρησε στο δημοψήφισμα ανεξαρτησίας και τώρα στο Αφρίν.

Όταν στα τέλη του 2014 η Δύση αποφάσισε να επέμβει άμεσα κατά του ΙΚ βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα μεγάλο πρόβλημα, πως θα μπορούσε να επικρατήσει των τζιχαντιστών χωρίς να διακινδυνεύσει τις ζωές των στρατιωτών της. Η λύση ήταν οι Κούρδοι. Ήταν οι Κούρδοι που διέσωσαν στο μέτρο του δυνατού τους Γιαζίντι από γενοκτονία. Τώρα οι Γιαζίντι στο Αφρίν διώκονται από τους συμμάχους των Τούρκων.

«Η τραγωδία των Κούρδων είναι σημάδι της αποδυνάμωσης της Δύσης. Είναι το ανάλογο της μάχης της Αδριανούπολης που προηγήθηκε της πτώσης της Ρώμης; Ελπίζω όχι. Αλλά η παραίτηση είναι τόσο μεγάλη ντροπή που σηματοδοτεί αλλαγή. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Δύση απογοητεύει αδελφά έθνη και συμμάχους. Τα ίδια έκανε και με την άνοδο του ναζισμού και κατόπιν εγκατέλειψε τη μισή Ευρώπη στον κομμουνισμό», ανέφερε στη γαλλική Le Figaro ο Γάλλος διανοούμενος Bernard-Henri Lévy.

«Η εγκατάλειψη των Κούρδων είναι ένα ασυγχώρητο λάθος. Οι Κούρδοι της Συρίας νίκησαν τους ισλαμιστές που προκάλεσαν τις χειρότερες επιθέσεις στον καιρό μας. Οι τουρκικές – ισλαμικές βαρβαρότητες στο Αφρίν δεν προδιαθέτουν για κάτι καλό…Οι Κούρδοι είναι οι μόνοι μας σύμμαχοι που απέδειξαν την αξία τους στο πεδίο της μάχης. Αν τους εγκαταλείψουμε δεν θα βρεθεί κανείς να βοηθήσει σε τυχόν νέα εναντίον μας τρομοκρατική έκρηξη…», ανέφεραν σε μανιφέστο τους οι Γάλλοι διανοούμενοι Pascal Bruckner, Bernard Kouchner και Stephane Breton.

Το νέο «σύνδρομο του Μονάχου» κυριαρχεί στη Δύση. Οι Κούρδοι αν δεν αξίζει να αποκτήσουν κράτος τουλάχιστον αξίζουν της προστασίας της Δύσης, ειδικά μετά τη βοήθεια που προσέφεραν εναντίον αυτών που έκοβαν λαιμούς πολιτών στους δρόμους του Παρισιού.