Αδικαιολόγητο ατόπημα Γεραπετρίτη - Κυβερνητικό θέατρο του παραλόγου με την ΕΥΠ

Στην “πιάτσα” των δημοσιογράφων κυκλοφόρησε χθες και σχολιάζεται, ότι ο υπουργός Επικρατείας, Γιώργος Γεραπετρίτης, μιλώντας στη Βουλή για το θέμα της τροπολογίας για τα προσόντα που θα πρέπει αν έχει ο διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), επιχειρώντας να αμυνθεί στην κατηγορία της αντιπολίτευσης ότι η επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη για το πόστο στερείται αναγνωρισμένου πανεπιστημιακού πτυχίου, ανέφερε ότι ο πρώην διοικητής, επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Ρουμπάτης, δεν έχει και αυτός αναγνωρισμένο πτυχίο!

Θα περίμενε κανείς ένας συνταγματολόγος του κύρους του συγκεκριμένου προσώπου, αλλά και η κυβέρνηση που εκπροσωπεί, η οποία ήρθε στην εξουσία με “σημαία” την αξιοποίηση και την ανάδειξη της “αριστείας”, να είναι πιο προσεκτικοί και τουλάχιστον να μην εκτίθενται με τόσο κραυγαλέο τρόπο!

Ας ξεκινήσουμε από το τυπικό του πράγματος και θα πάμε εν συνεχεία στην ουσία. Επειδή το θέμα μας απασχόλησε όταν ανέκυψε και απευθύναμε σχετικές ερωτήσεις, αυτό που προκύπτει από το ρεπορτάζ είναι ότι το διδακτορικό του Γιάννη Ρουμπάτη είναι απολύτως αναγνωρισμένο από το –τότε– ΔΙΚΑΤΣΑ. Αυτό θα έπρεπε τουλάχιστον να το έχουν ψάξει, για να αποφύγουν το ρεζίλεμα να εμφανιστεί στη δημοσιότητα η αναγνώριση και να γίνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, χωρίς λόγο και αιτία, απλώς ρεζίλι.

Πάμε όμως και στην ουσία. Για να χρησιμοποιήσει ο κ. Γεραπετρίτης αυτό το επιχείρημα, στην ουσία επιχειρεί να εξισώσει τη μία με την άλλη περίπτωση, ενώ εμμέσως αποδέχεται την αρχική κατηγορία, ότι η επιλογή της κυβέρνησης όντως δεν διαθέτει αναγνωρισμένο πανεπιστημιακό πτυχίο! Ο δε εγνωσμένου κύρους υπουργός, θεωρούμε εντελώς απίθανο να μη γνωρίζει μετά από τόση έκταση που πήρε το θέμα, ότι η διδακτορική διατριβή του Ρουμπάτη έχει εκπονηθεί στο πανεπιστήμιο John’s Hopkins των ΗΠΑ, ενώ στη συνέχεια δημοσιεύθηκε και σε βιβλίο!

Είναι επίσης ακόμα περισσότερο απίθανο να μη γνωρίζει, ότι το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο θεωρείται εκ των κορυφαίων στον κόσμο και ιδιαίτερα στον τομέα των πολιτικών επιστημών και των διεθνών σχέσεων! Να θυμίσουμε απλά ότι μέχρι τον -σχετικά πρόσφατο- θάνατό του εκεί δίδασκε ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Τζίμι Κάρτερ και διαπρεπής διεθνολόγος, Ζμπίγνιου Μπρζεζίνσκι;

“Εν μέρει” σοβαρότητα

Το Defence-point.gr έγραψε μία φορά τη γνώμη του για την επιλογή της κυβέρνησης για τη θέση του διοικητή της ΕΥΠ, σε ένα άρθρο που φαίνεται πως προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση, διαβάστηκε από δεκάδες χιλιάδες αναγνώστες και αναδημοσιεύτηκε. Επισημάνθηκαν με κάθε προσοχή -τα κατά τη γνώμη μας- τα κακώς κείμενα και επιχειρήθηκε να προταθούν λύσεις περιορισμού της από τότε διαφαινόμενης τότε ζημιάς.

Αναφέραμε και τρόπο με τον οποίο ο χειρισμός τους θέματος και θα ήταν πιο ανώδυνος και θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις συνέχειας του έργου που επιτελέστηκε, το οποίο δεν ανήκει στην κατηγορία της καθημερινής διαχείρισης μιας υπηρεσίας, αλλά στο επίπεδο που δραστηριοποιούνται οι σύγχρονες μυστικές υπηρεσίες σε όλο τον κόσμο.

Σε κάποιον βαθμό οι αλγεινές εντυπώσεις εξισορροπήθηκαν από την επιλογή ενός πολύ σοβαρού και με εξαιρετική παιδεία εν αποστρατεία ναυάρχου για τη θέση του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας.

Το “εν μέρει” το αναφέρουμε διότι η δυνατότητά του να παίξει αποφασιστικό ρόλο δεν έχει θεσμικά δοκιμαστεί, ούτε διαθέτει μία δομή τέτοια που θα μπορούσε να υποστηρίξει αποτελεσματικά το έργο του, όχι για τις ικανότητες και της αρετές του συγκεκριμένου προσώπου, τα οποία κρίνονται, υποκειμενικά φυσικά, από εμάς, ως πέραν του απλώς “επαρκείς”. Και αυτό, στα δικά μας μάτια το πιστώνεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Όταν όμως γίνεται μια τόσο καλή επιλογή για τη συγκεκριμένη θέση στο επίπεδο της “αριστείας” που συζητάμε, επειδή ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία επέβαλλαν στη δημόσια συζήτηση τον όρο, εγείρεται αναπόφευκτα ένα ερώτημα…

Ποιες είναι οι “ανελαστικές” δεσμεύσεις που τον έχουν φέρει στην προφανώς δύσκολή θέση να υπερασπίζεται μια επιλογή η οποία δεν είναι και ο ορισμός – από απόψεως τυπικών προσόντων και μακάρι να μας διαψεύσει όλους, καθώς όλοι στην πράξη κρίνονται – αυτού που θα αποκαλούνταν ως “πετυχημένη” και ένας εκ των κορυφαίων του υπουργών, να εκτίθεται με τόσο ακατανόητο τρόπο;