Από τη Γαλλία στις Πρέσπες – Δημοψήφισμα, το κύριο πολιτικό αίτημα των επαναστατημένων Γάλλων και Βέλγων
20/01/2019
Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος –
Με την ευκαιρία των κινητοποιήσεων για τη Συμφωνία των Πρεσπών και το διατυπούμενο από πολλές πλευρές αίτημα του δημοψηφίσματος για την κύρωσή της, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι το κύριο πολιτικό αίτημα του εξελισσόμενου επαναστατικού αναβρασμού στη Γαλλία είναι, σήμερα, το δημοψήφισμα των πολιτών ή το δημοψήφισμα λαϊκής πρωτοβουλίας (RIC ή RIP).
Η δυνατότητα δηλαδή των πολιτών να προκαλούν δημοψηφίσματα για οποιοδήποτε θέμα, περιλαμβανομένων και δημοψηφισμάτων για την ανάκληση των αιρετών εκπροσώπων τους, εφόσον παραβιάζουν την εντολή με την οποία εξελέγησαν από τους ψηφοφόρους τους. Το αίτημα αυτό των Κίτρινων Γιλέκων υποστηρίζεται από το 80% του γαλλικού λαού. Είναι επίσης και το κύριο αίτημα του αναπτυσσόμενου τώρα και στο Βέλγιο κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων που θρήνησε ήδη έναν νεκρό. (Στη Γαλλία, οι νεκροί είναι πολύ περισσότεροι).
Το αίτημα της θέσπισης των δημοψηφισμάτων, με πρωτοβουλία των πολιτών, έχει προκύψει λόγω της συνειδητοποίησης από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, ότι η χρηματιστική ολιγαρχία έχει καταφέρει να ελέγξει δημοκρατικοφανώς, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, όλα τα επίπεδα λειτουργίας της «αστικής δημοκρατίας» και να καταστήσει τους «αιρετούς εκπροσώπους» τυφλά όργανα της ίδιας και της βαθύτατα αντικοινωνικής, αντεθνικής και καταστροφικής πολιτικής που πρεσβεύει.
Μας έχουν αφήσει να πιστεύουμε ότι ζούμε σε κάποιας μορφής δημοκρατία, αλλά στην πραγματικότητα ζούμε σε μια δημοκρατικοφανή και ολοκληρωτική δικτατορία.
Η χρηματιστική Ολιγαρχία μετέβαλε ακόμα και κόμματα που συγκροτήθηκαν, υποτίθεται, εναντίον της σε όργανά της. Αυτό συμβαίνει και με τα περισσότερα κόμματα της αριστεράς στην Ευρώπη και με τα περισσότερα κόμματα της «λαϊκιστικής», «ριζοσπαστικής», «άκρας» δεξιάς.
Το παράδειγμα της δικής μας δήθεν ριζοσπαστικής και δήθεν Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το πιο κραυγαλέο. Είναι για τον λόγο αυτό που οι πολίτες στη Γαλλία δεν περιορίζονται να αναζητούν πολιτικό οργανισμό που να τους εκφράζει για να τον ψηφίσουν στις εκλογές.
Αλλά κατεβαίνουν μαζικά στους δρόμους επί δέκα εβδομάδες, απαιτώντας να τους αναγνωριστεί το δικαίωμα να ελέγχουν άμεσα και σε κάθε ζήτημα την εξουσία, ακόμα και να ανακαλούν τους εκπροσώπους τους όταν ανακαλύπτουν, όπως τόσο συχνά συμβαίνει, ότι τους εξαπατούν. Φυσικά, μην περιμένετε από τις εφημερίδες, τα σάιτ, τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις να σας ενημερώσουν για όλα αυτά.
