Έλεος πιά με τις κόντρες των στρατηγών... Φρένο κάποιος;

Σφοδρή επίθεση εξαπέλυσε μέσω facebook ο στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος εναντίον του αρχηγού ΓΕΕΘΑ Βαγγέλη Αποστολάκη, του αρχηγού ΓΕΝ Νίκου Τσούνη αλλά και του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου.

Πριν παραπέμψουμε τους φίλους μας στη νέα – διευκρινιστικού χαρακτήρα – ανάρτηση του στρατηγού Κωσταράκου, καθώς η προηγούμενη είχε προκαλέσει σωρεία απαντήσεων από άλλους ανώτατους εν αποστρατεία από διαφόρους κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, οφείλουμε να πούμε μερικές απλές και σταράτες – νομίζουμε – κουβέντες.

Η εικόνα που εκπέμπει η χώρα με αυτή τη σύγκρουση ανωτάτων αξιωματικών εν αποστρατεία είναι επιεικώς άθλια. Το θέμα είναι γελοίο από την αρχή μέχρι το τέλος. Η σταδιακή ανάκληση των στρατιωτικών που συνόδευσαν τον Κωσταράκο στας Ευρώπας αναδύει πολιτική κόντρα.

Όπως θα διαβάσετε σε όσα γράφει, ο Δημήτρης Βίτσας ήταν κύριος, όπως πάντα άλλωστε και γι’ αυτό, εμείς τουλάχιστον, δεν έχουμε ακούσει άνθρωπο να μιλάει αρνητικά γι’ αυτόν όσο καιρό πέρασε από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Συμπολιτευόμενο ή αντιπολιτευόμενο. Όταν όμως γράφεις μόνο για έναν, προφανώς ρίχνεις… στα θηρία όλους τους υπόλοιπους.

Έχουν αρχίσει όλοι να λένε το μακρύ τους και το κοντό τους. Ο Κωσταράκος ετούτο, ο Κωσταράκος εκείνο. Ήταν «καπάτσος» στα επικοινωνιακά και ανέβηκε. Μόνο που δεν αντιλαμβάνονται πως με τον τρόπο που γράφονται οι αιχμές, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να δώσουν την εντύπωση ότι πραγματικός λόγος, ή μάλλον ο κύριος, είναι η ζήλεια! Κάτι διόλου ασυνήθιστο εν Ελλάδι ασφαλώς.

Το αν ισχύουν ή όχι όσα καταλογίζονται μας είναι παγερά αδιάφορο. Διότι σε τελική ανάλυση, εμείς οφείλουμε να είμαστε συνεπείς απέναντι σε όσα γράφουμε σταθερά στην κριτική που ασκούμε στο «σύστημα».

Ένα από αυτά που έχουμε υποστηρίξει, είναι ότι για να περάσεις στις τάξεις των ανωτάτων, λίγο πολύ τον τρόπο σου πρέπει να τον έχεις! Άρα, όσοι ανώτατοι παρεμβαίνουν καλό θα είναι να το έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους. Να μπούμε στον χορό και να αρχίσουμε να γράφουμε για τους βυζαντινισμούς στα Επιτελεία; Δεν θα έχει τελειωμό.

Αν μάλιστα αρχίσουμε να αναφέρουμε και συγκεκριμένα ονόματα, θα χρειαζόμασταν την έκταση ενός διδακτορικού για να γράψουμε παρασκήνια του τύπου ποιος ήταν με ποιον, τι πολιτικές «άκρες» φερόταν να έχει και τα λοιπά και τα λοιπά. Έλεος με το ξεκατίνιασμα! Φτάνει!

Όποιος θέλει μπορεί να συνεχίσει. Απλά εμείς δεν θα μπορούσαμε παρά να υπομνήσουμε για μια ακόμη φορά, ότι αυτό το πράγμα πρέπει κάπου να σταματήσει. Το να βλέπουμε να συγκρούονται δημοσίως ανώτατοι μας είναι από απεχθές μέχρι αηδιαστικό και αναξιοπρεπές.