Η Ελλάς σιωπούσα μπροστά στο δράμα των Κούρδων
15/10/2019
Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς –
Mε την εξαίρεση του Προέδρου της Δημοκρατίας που κακώς όμως προτάσσει την συνείδηση μιας Ευρώπης απούσας και απολύτως συνυπεύθυνης για τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Συρία, ολόκληρο το συστημικό πολιτικό φάσμα της χώρας, εξακολουθεί να σιωπά και να παρακολουθεί απαθές τις αγριότητες του Ταγίπ Ερντογάν σε μια ξένη χώρα. Η υπόθεση της Συρίας και ειδικότερα αυτή η δεύτερη τουρκική εισβολή, έπρεπε να έχει γίνει σημαία για την Ελλάδα στην προσπάθεια της να πείσει την παγκόσμια κοινότητα, ότι τόσο η ίδια, όσο και η Κύπρος, απειλούνται από έναν εξαιρετικά απρόβλεπτο και επεκτατικό γείτονα που χρησιμοποιεί στρατιωτική βία για τις επιδιώξεις του.
Σημαία, ξαναλέω, έπρεπε να έχει γίνει για την ελληνική κυβέρνηση το «ντου» στη Συρία, πρώτον γιατί αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου, όπως άλλωστε οι συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο και την Κύπρο, αλλά και δεύτερον γιατί ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου με άμεσο κίνδυνο την αναβίωση του Χαλιφάτου και την εξαγωγή (ή…επανεισαγωγή) τζιχαντιστών ισλαμοκανίβαλων σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά η τουρκική στρατιωτική επιχείρηση οδηγεί σε «απελευθέρωση» χιλιάδων τζιχαντιστών που μέχρι χθες φρουρούσαν σε στρατόπεδα οι Κούρδοι, προσφέροντας πρωτίστως υπηρεσίες στην Ευρώπη, όχι στην Αμερική! Από τους θρησκόληπτους αυτούς εγκληματίες πολέμου, κάποιοι θα μείνουν εκεί, για να ανασυγκροτήσουν τις δυνάμεις του Χαλιφάτου στην τουρκική «ζώνη ασφαλείας» και κάποιοι άλλοι θα μας έρθουν πεσκέσι στην προσπάθεια τους να επιστρέψουν σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Η εισβολή της Τουρκίας βασίζεται σε μια εντελώς σαθρή νομιμοποιητική βάση: «Κινδυνεύουν τα νότια σύνορα μου, υπάρχει συνεχής προσφυγική ροή, οπότε μπουκάρω και δημιουργώ μία ζώνη ασφαλείας ως «μαξιλάρι» για να εγκαταστήσω φίλα προσκείμενους πληθυσμούς». Μόνο που αν τέτοιου είδους καταστάσεις δικαιολογούσαν και επέτρεπαν μονομερείς στρατιωτικές δράσεις η Ελλάδα έπρεπε να έχει εισβάλει 5-6 φορές στην Αλβανία κατά την δεκαετία του ΄90. Η Τουρκία ποδοπατεί το διεθνές δίκαιο και τη κοινή λογική.Το ίδιο κάνει και στην γειτονιά μας.
Η Ελλάδα παρακολουθεί σιωπηλά
Γιατί όμως η ελληνική κυβέρνηση δεν επιχειρεί τον παραλληλισμό; Γιατί δεν πρωτοστατεί στην εκστρατεία κατά της εθνοκάθαρσης των (φίλων και συμμάχων) Κούρδων της Συρίας, φανερώνοντας το πραγματικό πρόσωπο της γειτονικής χώρας; Θα σας πω εγώ το γιατί. Γιατί το ίδιο κάνει κι υπόλοιπη Ευρώπη με προεξάρχουσα την Γερμανία που έχει επιβάλει σιωπητήριο κι ας κάνει ότι… συγχύζεται η Μέρκελ εξαιτίας της τουρκικής επιθετικότητας. Με το ζόρι έβαλαν τις «στρατιωτικές επιχειρήσεις» στην Συρία (γενικώς και αορίστως) στην ατζέντα του σημερινού Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων, μαζί με τις εξελίξεις στη Λιβύη, το Αφγανιστάν και τη… Βενεζουέλα!
Προτιμούν να συζητούν για την ανάγκη στήριξης στην αγαπημένη τους Ουκρανία και τα δύο νέα ευρωπαϊκά «πουλέν», τα Σκόπια και την Αλβανία. Με το ζόρι θα ψελλίσουν και δύο λόγια περί επικείμενων κυρώσεων στην Τουρκία που αφήνουν τον Σουλτάνο αδιάφορο. Τον τρέμουν τον Ερντογάν που τους απειλεί με ορδές λαθροεισβολέων και το μόνο που ξέρουν είναι τον κανακεύουν, ρίχνοντας υπογείως τις ευθύνες στον Τράμπ. Κι αντί η Ελλάδα να τους ξεμπροστιάσει και να τους εκθέσει μήπως τους δυσκολέψει να φερθούν τόσο πρόστυχα όταν έρθει η σειρά μας, προτιμά να κάνει το παγώνι, λες και αποτελεί ακόμη βιλαέτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας, χωρίς καμία αμφιβολία…
