Ο Λευκός Οίκος “λατρεύει” τους τζιχαντιστές του ISIS
14/03/2018Γράφει ο Geoff Dutton –
Όπως και να το δει κανείς, οι πληθυσμοί των περιοχών που κατέκτησε και ελέγχει το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) υποφέρουν από καταπίεση και στερήσεις. Όποιος δεν κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με τους τζιχαντιστές πιθανότατα συμφωνεί ότι η εξουσία τους είναι καταστροφική για τον κόσμο αυτό. Πολλές φορές, τόσο ο Ομπάμα όσο και ο Τραμπ, έχουν επισημάνει την κακή φύση του ISIS, όχι τόσο εκφράζοντας συμπάθεια για όσους καταπιέζουν, όσο για να εντείνουν τον φόβο των Αμερικανών για τους τζιχαντιστές.
Και όμως, και οι δύο πρόεδροι έχουν ενεργά, κρυφά και ουσιαστικά υποστηρίξει την πορεία του ISIS στη Συρία και στο Ιράκ, έχοντας πλήρη επίγνωση για το ποιοι ήταν και τι σχεδίαζαν. Σύμφωνα με μια μελέτη του RAND που βασίζεται σε δορυφορικές εικόνες από την Συρία και το Ιράκ, οι αστικές υποδομές, η γεωργία και η ηλεκτρική ενέργεια επλήγησαν από τον ISIS και κάποιες πόλεις ερημώθηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου.
“Έχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια από τότε που οι μαχητές του ISIS σάρωσαν την πόλη Ραμάντι στο Ιράκ και δύο χρόνια από τότε που οι ιρακινές δυνάμεις τους απώθησαν. Τα δορυφορικά δεδομένα του RAND έδειξαν εικόνες καταστροφής σχεδόν σε όλες τις γειτονιές της πόλης. κάθε γέφυρα κατεδαφίστηκε. Η πόλη κατοικείτο κάποτε από περίπου 300.000 ανθρώπους. Σύμφωνα με στοιχεία, μετά από το πέρασμα του ISIS, δεν ζούσαν περισσότεροι από 36.000″.
Το έγγραφο του RAND δεν ανέφερε ότι όλος αυτός ο πόνος μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αλλά ευνοεί τις πολιτικές των ΗΠΑ που βοηθάνε τον ISIS να επεκτείνει την κυριαρχία του. Αλλά τότε γιατί θα το έκανε, δεδομένου ότι το εν λόγω think tank συχνά αναφέρεται σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας;
Σύμφωνα με ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Studies in Conflict and Terrorism από τον καθηγητή Daniel Byman του Προγράμματος Μελετών Ασφάλειας του Πανεπιστημίου της Georgetown “ορισμένα από τα σημαντικότερα ξένα μαχητικά κινήματα στον κόσμο σήμερα λαμβάνουν μαζική και ρητή κρατική υποστήριξη. Άλλα εξακολουθούν να βασίζονται σε κράτη που ανέχονται τη συγκέντρωση χρηματοδότησης, τη μεταφορά τους, τη στρατολόγηση και άλλες βασικές δραστηριότητες“.
Οι ΗΠΑ γνώριζαν
Ο Byman συνεχίζει να εμπλέκει τη Σαουδική Αραβία, τα κράτη του Κόλπου, το Πακιστάν και την Τουρκία ως χώρες που διευκόλυναν ξένους ισλαμιστές μαχητές στη Συρία και στο Ιράκ. Επίσης, ότι αυτοί οι σύμμαχοι των ΗΠΑ δίνουν χρήματα στους τζιχαντιστές. Δεν μας προκαλεί έκπληξη δεδομένου ότι ο Byman ήταν προηγουμένως επικεφαλής του Κέντρου Μελετών της Μέσης Ανατολής στο RAND Corporation και ήταν ερευνητής προσωπικού για την Επιτροπή που ασχολήθηκε με την 9η Σεπτεμβρίου 2001.
Στο άρθρο σημειώνεται ότι “μια αποχαρακτηρισμένη έκθεση πληροφοριών του Πενταγώνου από το 2012 αποκάλυψε όχι μόνο ότι η αμερικανική κυβέρνηση γνώριζε τότε την πολιτική των συμμάχων της, αλλά φαινόταν να εγκρίνει τη στρατηγική τους, παρά την πρόβλεψη ότι θα μπορούσε να κορυφωθεί με την εμφάνιση μιας οντότητας τύπου ISIS“.
Θα μπορούσαν άραγε οι ΗΠΑ να εγκρίνουν την υποστήριξη του τζιχάντ από τους συμμάχους τους στην περιοχή, επειδή οι Αμερικανοί ηγέτες θεωρούσαν ότι εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον; Αν βρείτε λογική σε αυτή την αινιγματική, ενοχλητική ή απλά απίστευτη πολιτική, δεν είστε μόνοι. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση τα αμερικανικά Μίντια, οι υπάκουοι υπηρέτες του βαθέως κράτους, να εξηγούσαν πραγματικά τι θέλουν οι ΗΠΑ ή πώς το παίρνουν. Η αποκάλυψη της αμερικανικής συνενοχής για την ενεργοποίηση του ISIS απλώς έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την επίσημη αλήθεια για τον “πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας”.
Πως ξεγλίστρησε ο ISIS;
Διαχρονικά, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες υποστήριζαν θρησκευτικές και εθνικιστικές εξτρεμιστικές οργανώσεις, όπως και τοπικούς οπλαρχηγούς, αρκεί να εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Σκοπός των τελευταίων ήταν η ανατροπή ανεπιθύμητων καθεστώτων. Γι΄ αυτό οι αμερικανικές υπηρεσίες έχουν συνεργαστεί ανεπίσημα με τη Σαουδική Αραβία, τις χώρες του Κόλπου, την Τουρκία και το Ισραήλ. Το αποτέλεσμα ήταν να δοθεί χρόνος στην Αυτοκρατορία και τους συνεργάτες της να πραγματοποιήσουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με τραγικό και μη καταγεγραμμένο κόστος για τα έθνη και τις πληγείσες κοινότητες.
Το Νοέμβριο του 2017 το BBC περιέγραψε πώς ο συνασπισμός των Κούρδων και Αράβων πολιτοφυλακών υπό την αιγίδα των ΗΠΑ παρείχε στους μαχητές του ISIS και στις οικογένειές τους τη δυνατότητα να φύγουν ασφαλείς από την πολιορκημένη Ράκα. Το δημοσίευμα πρόλαβε τον αμερικανικό στρατό που βιάστηκε να φτιάξει ένα αφήγημα γι’ αυτή την δυσάρεστη “φιλοξενία” τζιχαντιστών. Μετά από μήνες άγριων μαχών και βομβαρδισμού, επιτεύχθηκε ανακωχή η οποία ακολουθήθηκε από μεταφορά των μαχητών του ISIS με μισθωμένα φορτηγά στα σύνορα Συρίας-Ιράκ, με αμερικανική φροντίδα.
Το Newsweek (11/14/17) και άλλα ειδησεογραφικά πρακτορεία πήραν το ρεπορτάζ (βλ. Βίντεο του BBC) με κάποια σημεία του που τα συγκάλύψε η αμερικανική διοίκηση: “Εμείς δεν θέλαμε να φύγει κανείς», δήλωσε στο BBC ο συνταγματάρχης Ryan Dillon, εκπρόσωπος του δυτικού συνασπισμού εναντίον του ISIS. “Αλλά αυτό αγγίζει το επίκεντρο της στρατηγικής, ‘από, μαζί και μέσω’ των τοπικών ηγετών στην περιοχή. Ουσιαστικά οι Σύροι είναι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις σχετικά με τις επιχειρήσεις, διότι αυτοί είναι που αγωνίζονται και πεθαίνουν” πρόσθεσε.
Συνταγή Ράμσφελντ
Περίπου 250 μαχητές του ISIS αναχώρησαν και μαζί τους 3.500 μέλη των οικογενειών τους. Ένας αξιωματούχος που περιγράφεται ως “δυτικός αξιωματικός” ήταν παρών, αλλά δεν συμμετείχε στις συζητήσεις για τη συμφωνία. Το Κέντρο Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση του Καναδά (Centre for Research on Globalization) σημειώνει ότι η έξοδος των μαχητών του ISIS από τη Ράκα θυμίζει την παρόμοια έξοδο που είχε οργανώσει ο τότε υπουργός Άμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ για τους Ταλιμπάν από το Kunduz του Αφγανιστάν το 2001.
Στα τέλη Νοεμβρίου του 2001, σύμφωνα με τον Seymour M. Hersh, η Βόρεια Συμμαχία, υποστηριζόμενη από αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ, πήρε τον έλεγχο της πόλης Kunduz στο βόρειο Αφγανιστάν: «[Εκατό χιλιάδες ή περισσότεροι άνδρες] είχαν παγιδευτεί μέσα στην πόλη τις τελευταίες ημέρες της πολιορκίας, περίπου οι μισοί από τους οποίους ήταν Πακιστανοί. Οι Αφγανοί, οι Ουζμπέκοι, οι Τσετσένοι και διάφοροι Άραβες μισθοφόροι ήταν υπεύθυνοι για τα υπόλοιπα». (Seymour M. Hersh, The Getaway, The New Yorker, 28 Ιανουαρίου 2002.)
Επίσης, μεταξύ αυτών των μαχητών ήταν αρκετοί ανώτεροι Πακιστανοί αξιωματικοί και πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών, οι οποίοι είχαν σταλεί στο μέτωπο από το Ισλαμαμπάντ. Η παρουσία υψηλόβαθμων Πακιστανών στρατιωτικών και συμβούλων πληροφοριών στις τάξεις των δυνάμεων των Ταλιμπάν και της Αλ Κάιντα ήταν γνωστή και είχε εγκριθεί από την Ουάσινγκτον.
Αποστολή στο Αφγανιστάν
Και ο τελικός προορισμός αυτών που έφυγαν από τη Ράκα; Μόλις πρόσφατα, η Islam Times ανέφερε ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται ξανά στη νοτιοδυτική Ασία και τη Μέση Ανατολή, μεταφέροντας τους ηττημένους μαχητές του ISIS στο Αφγανιστάν. Αυτή η πληροφορία ήρθε από τον στρατηγό Mohammad Bagheri, τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου του Ιράν, μέσω του ειδησεογραφικού πρακτορείου Tasnin.
Τη δήλωσή του ακολούθησε μια συνάντηση με τον ανώτατο ηγέτη Αγιατολάχ Σαγιέτ Αλί Χαμενεΐ, ο οποίος είπε στους στρατιωτικούς ηγέτες: “Σήμερα, το πιο καταπιεστικό και σκληρό σύστημα ανά τον κόσμο είναι η αμερικανική κυβέρνηση. Έχετε παρακολουθήσει τη βιαιότητα του ISIS. Οι ΗΠΑ είναι χειρότερες από τον ISIS. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι το σύστημα που δημιούργησε το ISIS και τα άλλες οργανώσεις σαν αυτόν. Διευκόλυνε τις επιθέσεις τους και ξεκίνησε αυτά τα εγκλήματα … Τα ίδια χέρια που δημιούργησαν τον ISIS ως εργαλείο για την καταπίεση των ανθρώπων στη Συρία και το Ιράκ και για την εκτέλεση εγκλημάτων εναντίον τους, επιδιώκουν σήμερα να μεταφέρουν το ISIS στο Αφγανιστάν μετά τις ήττες του“.
Το ίδιο άρθρο αναφερόταν και στον Zamir Kabulov (ειδικό απεσταλμένο του Ρώσου προέδρου), ο οποίος δήλωσε ότι “παρακολουθούμε προσεκτικά τη γένεση της αφγανικής πτέρυγας του ISIS τα τελευταία τρία χρόνια… Το ISIS έχει σχεδόν 7.000 ενεργούς μαχητές χωρίς να λαμβάνονται υπόψη αρκετές χιλιάδες εφεδρικοί”. Σημείωσε, επίσης, ότι οι Ταλιμπάν έχουν 600.000 έως 700,000 μαχητές στο Αφγανιστάν.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται
Η ιστορία επαναλήφθηκε σε πολλά άλλα Μίντια της Μέσης Ανατολής, αλλά όχι στα δυτικά, τα οποία επικεντρώθηκαν στους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ εναντίον των δυνάμεων του ISIS στο Βόρειο Αφγανιστάν. Οι «κακοί» στην περιοχή αυτή θεωρείται ότι κινητοποιούνται για να αποσταθεροποιήσουν χώρες της Κεντρικής Ασίας, όπως το Ουζμπεκιστάν. Στο νότιο Αφγανιστάν, οι ΗΠΑ ίσως προσπαθούν να κατευθύνουν τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους για να επιτεθούν στο Ιράν, πράγμα που οι Κούρδοι έχουν κάνει εδώ και καιρό από τα οχυρά τους κατά μήκος των βορειοδυτικών συνόρων του Ιράν με το Ιράκ.
Όλα αυτά θα μπορούσαν απλώς να είναι ιρανική και η ρωσική προπαγάνδα. Σίγουρα είναι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ψεύτικες ειδήσεις. Ελλείψει δημοσιογραφικής παρουσίας στα εδάφη αυτά, αναφορών από μάρτυρες, διαρροών μυστικών εγγράφων ή σχετικών αεροφωτογραφιών, δεν είναι τίποτα σίγουρο. Δεδομένης της συνεχούς βεντέτας της Αμερικής και της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, υπάρχει κάθε λόγος να υποψιαζόμαστε ότι οι Αμερικανοί στρατιώτες επιτρέπουν τέτοιες επιδρομές.
Αυτοί οι 7.000 μαχητές του ISIS, πώς κατάφεραν να φτάσουν στο Αφγανιστάν; Εκείνοι που εξέρχονται από τη Συρία και το Ιράκ θα πρέπει να διασχίσουν διακριτικά κοντά 1.000 μίλια ιρανικής επικράτειας, ή να μεταφερθούν αεροπορικώς. Ποιος τρόπος φαίνεται πιθανότερος; Οι οικογένειες τους πηγαίνουν μαζί τους; Ποιος τους παρέχει υπηρεσίες μεταφοράς και φιλοξενίας; Μήπως τρέφονται με τα προπαρασκευασμένα γεύματα του αμερικανικού στρατού (MREs); Έχουν μαζί τους τα κινητά τους τηλέφωνα; Τι μπορούμε να πούμε γι αυτό; Έχει κάποια απάντηση η CIA;
Πηγή: Counterpunch