Ο Σι προκαταλαμβάνει τον Τραμπ

Γράφει ο Κώστας Ράπτης –

Στο μέτωπο της οικονομίας, ευελιξία και διάθεση για διαπραγμάτευση. Στο μέτωπο της γεωπολιτικής, αιφνιδιασμός και δημιουργία τετελεσμένων. Η Κίνα ξέρει να ακολουθεί διαφορετικές κατά περίπτωση τακτικές έναντι των πρωτοβουλιών του Ντόναλντ Τραμπ. Με κοινό παρονομαστή όμως πάντοτε τη “ρυμούλκηση” των ΗΠΑ σε μία νέα πραγματικότητα, όπου οι μονομερείς αποφάσεις, ερήμην του Πεκίνου, δεν θα είναι εφικτές.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Λιου Χε, πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του Κινέζου ηγέτη, Σι Τζινπινγκ, αποτελεί τον νέο “τσάρο” της κινεζικής οικονομίας, με αποστολή την αποτροπή ενός εμπορικού πολέμου με τις ΗΠΑ. Είναι σε αυτόν που απευθύνθηκε τηλεφωνικά ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών, Στίβεν Μνούτσιν το Σάββατο, μετά από ένα διήμερο κλυδωνισμών για την Wall Street, λόγω των διαδόσεων ότι οι Κινέζοι ιθύνοντες θα απαντούσαν “ασύμμετρα” στις εμπορικές κυρώσεις που υπέγραψε ο Ντόναλντ Τραμπ κατά της Κίνας, με αλλαγή της πολιτικής τους ως προς την διακράτηση αμερικανικών ομολόγων.

Ο βαθμός αλληλεξάρτησης της κινεζικής και της αμερικανικής οικονομίας προφανώς σχετικοποιεί, σε ψυχραιμότερη εξέταση, απειλές αυτού του είδους. Όμως η γκάμα επιλογών που έχει στη διάθεσή της η Κίνα για να απαντήσει στην αμερικανική πλευρά είναι πολύ μεγάλη: Από την αυστηροποίηση των προδιαγραφών για τις εισαγωγές μέχρι τη διοργάνωση λαϊκού μποϊκοτάζ, όπως συνέβη με τα ιαπωνικά προϊόντα κατά την κρίση των νήσων Σενκάκου.

Άλλωστε, με τις γραμμές τροφοδοσίας των μεγάλων πολυεθνικών να είναι πραγματικά παγκόσμιες, πολλές από τις “κινεζικές εξαγωγές” δεν είναι παρά αμερικανικές. Η επέκταση των δασμών θα κατέληγε σε αμερικανικό αυτοτραυματισμό. Αρκεί να αναλογισθεί κανείς ότι σε τομείς λ.χ. όπως τα smartphones το κινεζικό μερίδιο στην αμερικανική αγορά υπερβαίνει το 70%. Εξ ού και ο δίαυλος Μνούσιν-Λιου φέρεται ήδη να λειτουργεί αποτελεσματικά, με τις δύο πλευρές να κατεβάζουν τους τόνους και να επιχειρούν να προσαρμόσουν τις απαιτήσεις τους αμοιβαία.

Στην κορεατική κρίση, πάλι, το Πεκίνο εμφάνισε άλλο πρόσωπο – ανακτώντας την πρωτοβουλία των κινήσεων με την αιφνιδιαστική τριήμερη επίσκεψη του Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν στην κινεζική πρωτεύουσα, μετά από πρόσκληση του Σι Τζινπινγκ. Δεν εντυπωσιάζει απλώς το γεγονός ότι ο νεαρός Κιμ εγκατέλειψε την επικράτειά του για πρώτη φορά από την άνοδό του στην εξουσία το 2011 – αλλά κυρίως το ότι η συνάντησή του με τον Σι προλαβαίνει και προκαταλαμβάνει τα κρίσιμα ραντεβού του με τον νοτιοκορεάτη ομόλογό του Μουν Τζάε-ιν στις 27 Απριλίου και τον Ντόναλντ Τραμπ, πιθανότατα εντός του Μαΐου. Προφανώς ο Βορειοκορεάτης ηγέτης θα προσέλθει πολύ ενισχυμένος πλέον σε αυτές τις συναντήσεις.

Το σημαντικό χαρτί της Ουάσινγκτον

Η σχετική αποξένωση του Πεκίνου από την Πιονγκγιανγκ τα τελευταία χρόνια αποτελούσε για την Ουάσιγκτον ένα σημαντικό “χαρτί” στην κορεατική κρίση – το οποίο όμως μοιάζει πλέον να έχει χαθεί. Στο έκτασης 2.600 λέξεων σχετικό ρεπορτάζ του πρακτορείου Xinhua παρακολουθεί κανείς τον Σι και τον Κιμ με νοσταλγία να ανακαλούν το παρελθόν όταν οι “αδελφικοί δεσμοί” και οι “ιδεολογικές συγγένειες” των δύο χωρών ήταν περισσότερο εμφανείς, οι δε επαφές κορυφής πιο συχνές.

Τίποτε δεν είναι πιο εύγλωττο από τη δήλωση του Σι Τζινπινγκ ότι οι σχέσεις Κίνας-Βόρειας Κορέας είναι “στρατηγικές” και ότι αυτή είναι “η μόνη ορθή επιλογή, με βάση την ιστορία και την τωρινή πραγματικότητα”. Ο Κιμ απέσπασε τη διαβεβαίωση ότι η χώρα του θα έχει την κινεζική υποστήριξη “όποιες και αν είναι οι αλλαγές στην διεθνή και περιφερειακή κατάσταση” και με τη σειρά του επανέλαβε ότι αποβλέπει στην “αποπυρηνικοποίηση της κορεατικής χερσονήσου”, αρκεί να ανταποκριθούν συντονισμένα η Σεούλ και η Ουάσινγκτον.

Και η μεν Σεούλ αποτελεί εν πολλοίς τον κύριο “ανιχνευτή” της προσπάθειας ειρηνικής επίλυσης της κορεατικής κρίσης. Το πώς θα ανταποκριθεί η Ουάσινγκτον αποτελεί ωστόσο ανοικτό ερώτημα, δεδομένων των συνεχιζόμενων πολέμων ανάμεσα σε διαφορετικές πτέρυγες του αμερικανικού συμπλέγματος εξουσίας.

Υπενθυμίζεται ότι ο νέος υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο και ο νέος σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας Τζον Μπόλτον έχουν στο πρόσφατο παρελθόν ταχθεί υπέρ της “αλλαγής καθεστώτος” στην Πιονγκγιανγκ.

Από την άλλη πλευρά, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών εξέφρασε την ικανοποίησή του για την συνάντηση Σι-Κιμ και τόνισε ότι η Μόσχα έχει κοινή αντίληψη των πραγμάτων με το Πεκίνο σε ό,τι αφορά μια επίλυση του κορεατικού ζητήματος με “διπλωματικά μέσα”. Το παιχνίδι, το οποίο μέχρι πρότινος ελεγχόταν πλήρως από τις ΗΠΑ, μέσω κυρώσεων που συνυπέγραφαν Κίνα και Ρωσία, διολισθαίνει σε μία άσκηση πολυμερούς διπλωματίας, όπου η Βόρειος Κορέα θα έχει μεγάλα περιθώρια ελιγμών.

“Μία διαπραγμάτευση δεν είναι κατάλληλη περίσταση για να διατυπώνει κανείς απαιτήσεις με αλαζονικό ύφος”, τόνισε η εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών. Αφορμή της δήλωσής της αποτέλεσε ο επαπειλούμενος εμπορικός πόλεμος – όμως βρίσκει εφαρμογή και στα γεωπολιτικά ζητήματα της Άπω Ανατολής.

Πηγή: Capital.gr