Οι επιστήμονες έπεσαν έξω – Η Κλιματική Αλλαγή χτύπησε νωρίτερα!
04/12/2019
Γράφει ο Eugene Linden –
Για δεκαετίες, οι περισσότεροι επιστήμονες θεωρούσαν την αλλαγή του κλίματος ως μακρινή προοπτική. Τώρα γνωρίζουμε ότι αυτό ήταν λάθος. Αυτό το καλοκαίρι, για παράδειγμα, ένα κύμα καύσωνα στην Ευρώπη διείσδυσε την Αρκτική, πιέζοντας τις θερμοκρασίες όπως ήταν τη δεκαετία του ’80 σε ένα μεγάλο μέρος του Βορρά, σύμφωνα με τον Βέλγο επιστήμονα Xavier Fettweis, λιώνοντας περίπου 40 δισεκατομμύρια τόνους πάγου της Γροιλανδίας.
Αν ένας επιστήμονας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 έλεγε ότι μέσα σε 25 χρόνια ένα μόνο κύμα θερμότητας θα μπορούσε να αυξήσει μετρήσιμα τα επίπεδα της θάλασσας, περίπου κατά 1 εκατοστό της ίντσας, να “ψήσει” την Αρκτική και να παράγει θερμοκρασίες Σαχάρας στο Παρίσι και το Βερολίνο, τότε θα θεωρούνται καταστροφολόγος και θα απολυόταν. Αλλά τώρα, πλέον, η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη από τα σενάρια.
Η επιστήμη είναι μια διαδικασία ανακάλυψης. Μπορεί να κινηθεί αργά καθώς τα κομμάτια ενός παζλ αρχίζουν και δένουν το ένα με το άλλο καθώς οι επιστήμονες τελειοποιούν τα ερευνητικά εργαλεία τους. Αλλά στην περίπτωση του κλίματος, αυτή η συζήτηση συνοδεύτηκε από αδράνεια λόγω γραφειοκρατίας, επιφυλάξεων και πολιτικής.
Ένα πρόσφατο δοκίμιο του Scientific American υποστήριξε ότι οι επιστήμονες «τείνουν να υποτιμούν τη σοβαρότητα των απειλών και την ταχύτητα με την οποία θα μπορούσαν να εκδηλωθούν» και ότι ένας από τους λόγους ήταν «η αντιληπτή ανάγκη για συναίνεση». Αυτό όμως είχε σοβαρές συνέπειες, άμβλυνε αυτό που θα έπρεπε να θεωρείται ζήτημα επείγουσας ανάγκης και να κατανοηθεί το υψηλό κόστος της προσαρμογής και αποδιοργάνωσης ενός πλανήτη που υπερθερμαίνεται.
Το 1990, η Διακυβερνητική Ομάδα για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ, που αποτελούνταν από χιλιάδες επιστήμονες που εκπροσωπούσαν 195 χώρες, δήλωσε στην πρώτη της έκθεση ότι η αλλαγή του κλίματος θα φτάσει σε αργό ρυθμό, ότι η γεμάτη μεθάνιο παγωμένη Αρκτική δεν κινδύνευε με λιώσιμο των πάγων και ότι τα στρώματα πάγου στην Ανταρκτική θα παρέμεναν σταθερά.
Στηριζόμενοι στην αξιολόγηση της επιτροπής για την αλλαγή του κλίματος, οι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι το οικονομικό χτύπημα θα είναι μικρό, παρέχοντας περαιτέρω επιχειρήματα σε όσους θέλουν να υιοθετήσουν αρνητική στάση στην πολιτική μείωσης των εκπομπών και βελτίωσης της αντοχής του κλίματος.
Όπως γνωρίζουμε τώρα, όλες αυτές οι προβλέψεις αποδείχθηκαν εντελώς λανθασμένες. Αυτό σας κάνει να αναρωτιέστε αν οι προβλεπόμενοι τρομακτικοί κίνδυνοι για περαιτέρω αύξηση της θερμοκρασίας, ενδέχεται να υποτιμηθούν. Πόσο καλή τροπή μπορούν να πάρουν τα πράγματα;
Το κόστος υποτίμησης
Μέχρι στιγμής, το κόστος υποτίμησης ήταν τεράστιο. Το Μετρό της Νέας Υόρκης δεν πλημμύρισε τα πρώτα 108 χρόνια λειτουργίας του, αλλά η καταιγίδα Hurricane Sandy το 2012 προκάλεσε ζημιές ύψους περίπου 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, πολλές από τις οποίες δεν έχουν ακόμη επισκευαστεί. Το 2017, ο τυφώνας Harvey έδωσε στο Χιούστον και στην περιβάλλουσα περιοχή ένα μάθημα ύψους 125 δισ. δολαρίων για το κόστος της λανθασμένης εκτίμησης των πιθανών πλημμυρών.
Η επιτροπή για την κλιματική αλλαγή φαίνεται τελικά να έχει πτωχεύσει όσον αφορά τις προγνώσεις της. Πέρυσι, ο οργανισμός ανέλυσε την εξαιρετική δυσκολία του περιορισμού της αύξησης της θερμοκρασίας στους 2,7 βαθμούς Fahrenheit (1,5 βαθμούς Κελσίου), τα επόμενα 80 χρόνια, και τις επιζήμιες συνέπειες που θα προκύψουν ακόμα και αν επιτευχθεί αυτός ο στόχος.
Πιθανότατα, μια ξεχωριστή έκθεση του ΟΗΕ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι προχωρούμε στην αύξηση της θερμοκρασίας κατά τουλάχιστον 5,4 βαθμούς Φαρενάιτ. Αυτό θα συνοδευτεί με μια σχεδόν αδιανόητη ζημιά στις οικονομίες και τα οικοσυστήματα. Δυστυχώς, αυτή η δόση της πραγματικότητας για την κλιματική, 30 χρόνια από τότε την προκάλεσε άνθρωπος, γίνεται σήμερα το κυρίαρχο ζήτημα.
