Οι παγίδες στον δρόμο του Τζο Μπάιντεν προς την κάλπη

Οι δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν άνετη νίκη του Τζο Μπάιντεν στις επικείμενες αμερικανικές εκλογές και πιθανότατα σαρωτική επικράτηση των Δημοκρατικών και στις εκλογές για την ανανέωση του Κογκρέσου. Όμως οι δημοσκοπήσεις δεν αποτελούν (όπως δεν αποτέλεσαν ούτε το 2016) τον ασφαλέστερο δείκτη – πόσω μάλλον που λόγω της ιδιομορφίας του αμερικανικού συστήματος νικητής στη μάχη για τον Λευκό Οίκο, μπορεί να αναδειχθεί ο… δεύτερος σε ψήφους.

Προσεκτικοί παρατηρητές επισημαίνουν δύο στοιχεία, τα οποία ενδέχεται να αποδειχθούν η μεγαλύτερη παγίδα στον δρόμο του εκλεκτού των Δημοκρατικών. Το πρώτο είναι ο υψηλότερος βαθμός κινητοποίησης του “λαού” του Ντόναλντ Τραμπ. Ήδη οι μαρτυρίες θέλουν τις προεκλογικές συγκεντρώσεις του νυν προέδρου να υπερτερούν σε όγκο και παλμό των (λιγότερων σε αριθμό, λόγω μέτρων προφύλαξης από την πανδημία) συγκεντρώσεων του διδύμου Μπάιντεν-Χάρις. Αλλά αυτή είναι μια περιστασιακή εμπειρική παρατήρηση που δεν μπορεί να “ποσοτικοποιηθεί”.

Περισσότερο συγκεκριμένα δεδομένα δίνει όμως, η εγγραφή ψηφοφόρων στους εκλογικούς καταλόγους. Ήδη την περασμένη εβδομάδα ο αναλυτής Marko Kolanvoci της JPMorgan προειδοποίησε ότι οι εγγραφές Ρεπουμπλικανών νέων ψηφοφόρων σε κρίσιμες πολιτείες όπως η Πενσιλβάνια και η Φλόριντα, είναι περισσότερες από αυτές των Δημοκρατικών.

Επανερχόμενος αυτή την εβδομάδα, ο ίδιος έφερε σε αντιπαραβολή τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων με το “κοινωνικό αίσθημα” στο Twitter, όπως αυτό καταγράφεται από τα Social Media Analytics της QuantCube. Το συμπέρασμα είναι ότι η “διαδικτυακή υποστήριξη” προς τον Τραμπ παραμένει ανώτερη της δημοσκοπικής και πάντως η ψαλίδα της διαφοράς που καταγράφηκε υπέρ του Μπάιντεν τον Σεπτέμβριο, έκλεισε μετά την περιπέτεια της υγείας του ενοίκου του Λευκού Οίκου.

Μάλιστα οι αποκλίσεις είναι περισσότερο εμφανείς ακριβώς στις κρίσιμες πολιτείες – και αν γεννώνται επιφυλάξεις για στρεβλώσεις στην εικόνα που αποτυπώνουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτές θα πρέπει να αδικούν περισσότερο τον Τραμπ παρά τον αντίπαλό του, καθώς συστηματικά διαγράφονται λογαριασμοί ή και ειδήσεις (λ.χ. οι σχετικές με το στοιχεία στον υπολογιστή του υιού Μπάιντεν που μελετά το FBI) που ευνοούν τον νυν πρόεδρο.

O ρόλος των μειονοτήτων

Ένα δεύτερο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ο βαθμός θετικών γνωμών που συγκεντρώνει ο Ντόναλντ Τραμπ μεταξύ των μειονοτήτων – σε πλήρη απόκλιση από ό,τι θα φανταζόταν κανείς στον απόηχο του κινήματος Black Lives Matter. Σύμφωνα λοιπόν με έρευνα της Rasmussen, ο βαθμός αποδοχής του Τραμπ ανέρχεται μεταξύ των Αφροαμερικανών στο 45%, όταν ο ίδιος το 2016 απέσπασε μόλις το 8% της “μαύρης ψήφου”.

Τυχόν διπλασιασμός του χαμηλότατου αυτού ποσοστού στην κάλπη θα σιγούρευε την κατάκτηση πολιτειών όπως το Μίσιγκαν από τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών.Αντίστοιχα, έρευνα για λογαριασμό του NBC στη Φλόριντα εμφάνισε τον Τραμπ να έχει προβάδισμα έναντι του Μπάιντεν (50% προς 46%) μεταξύ των ισπανόφωνων, όταν στην ίδια πολιτεία η Χίλαρι Κλίντον απέσπασε το 62% της ψήφου της εν λόγω πληθυσμιακής ομάδας.

Επιπλέον το ισπανόφωνο δίκτυο Telemundo εμφάνισε τους τηλεθεατές του να ανακηρύσσουν νικητή του πρώτου ντιμπέιτ τον Τραμπ με 66% έναντι 34%. Όλα αυτά συνταιριάζουν και με την απόκλιση της “παράτασης νίκης”, καθώς πανεθνικά το 56% των Αμερικανών εκτιμά ότι θα νικήσει ο Τραμπ και το 40% ότι θα νικήσει ο Μπάιντεν, σύμφωνα με έρευνα της Gallup.