Πενήντα χρόνια ατιμωρησίας
30/03/2018
Γράφει ο Akram Belkaïd * –
Στις 23 Δεκεμβρίου 2016, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ επαναβεβαιώνει ότι η εκ μέρους του Ισραήλ δημιουργία οικισμών στα κατεχόμενα από το 1967 παλαιστινιακά εδάφη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, δεν έχει το παραμικρό νομικό έρεισμα και αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Στις 4 Ιουλίου του 1967, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθετεί ένα ψήφισμα (2253) που ακυρώνει «τα μέτρα που είχε λάβει το Ισραήλ για να τροποποιήσει το καθεστώς της πόλης της Ιερουσαλήμ». Επαναλαμβάνει τη θέση της στις 14 Ιουλίου με το ψήφισμα 2254. Από την πλευρά του, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θα αποφανθεί επ’ αυτού αρκετές φορές.
Στις 21 Μαΐου 1968, το ψήφισμα 252 «θεωρεί ότι όλα τα μέτρα και οι νομοθετικές και διοικητικές ρυθμίσεις που λαμβάνονται από το Ισραήλ -συμπεριλαμβανομένης της απαλλοτρίωσης γης και ακίνητων αγαθών- και αποσκοπούν στην τροποποίηση του νομικού καθεστώτος της Ιερουσαλήμ δεν είναι έγκυρα και δεν δύνανται να τροποποιήσουν το εν λόγω καθεστώς». Η συγκεκριμένη θέση υιοθετήθηκε και από τα ψηφίσματα 267 (3 Ιουλίου 1969), 271 (15 Σεπτεμβρίου 1969) και 298 (25 Σεπτεμβρίου 1971).
Την 1η Μαρτίου 1980, το ψήφισμα 465 «θεωρεί ότι όλα τα μέτρα που λήφθηκαν από το Ισραήλ με στόχο την τροποποίηση του φυσικού χώρου, της δημογραφικής σύνθεσης, της θεσμικής δομής ή του καθεστώτος των παλαιστινιακών εδαφών και των υπόλοιπων αραβικών εδαφών που βρίσκονται υπό κατοχή από το 1967, συμπεριλαμβανομένης της Ιερουσαλήμ ή οποιουδήποτε άλλου τμήματος αυτών των εδαφών, δεν έχουν την παραμικρή νομική ισχύ. Θεωρεί επίσης ότι οι πρακτικές του Ισραήλ, που συνίστανται στην εγκατάσταση σε αυτά τα εδάφη στοιχείων του πληθυσμού του ή νεοαφιχθέντων μεταναστών, αποτελούν κατάφωρη παραβίαση της Συνθήκης της Γενεύης [της 12ης Αυγούστου 1949] σχετικά με την προστασία των άμαχων πληθυσμών σε περίοδο πολέμου».
Στις 30 Ιουνίου 1980, το Συμβούλιο Ασφαλείας επαναλαμβάνει στο ψήφισμα 476 «την επιτακτική ανάγκη να τερματιστεί η παρατεινόμενη κατοχή των αραβικών εδαφών που κατέχει το Ισραήλ από το 1967, συμπεριλαμβανομένης και της Ιερουσαλήμ» και κρίνει ότι «όλα τα μέτρα που έχουν αλλοιώσει τον γεωγραφικό, δημογραφικό και ιστορικό χαρακτήρα και το νομικό καθεστώς της Αγίας Πόλεως της Ιερουσαλήμ είναι άκυρα και μηδέποτε γενόμενα».
Στις 20 Αυγούστου 1980, το ψήφισμα 478 «αποφασίζει να μην αναγνωρίσει τον ‘Θεμελιώδη Νόμο’ και τις λοιπές ενέργειες του Ισραήλ οι οποίες απορρέουν από αυτόν τον νόμο και αποσκοπούν στην αλλοίωση του χαρακτήρα και του νομικού καθεστώτος της Ιερουσαλήμ. Ζητάει συνεπώς (…) από τα κράτη που έχουν εγκαταστήσει διπλωματικές αποστολές στην Ιερουσαλήμ να τις αποσύρουν από την Αγία Πόλη».
Τέλος, στις 23 Δεκεμβρίου 2016, το Συμβούλιο Ασφαλείας «επαναβεβαιώνει ότι η εκ μέρους του Ισραήλ δημιουργία οικισμών στα κατεχόμενα από το 1967 παλαιστινιακά εδάφη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, δεν έχει το παραμικρό νομικό έρεισμα και αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, καθώς και ένα μείζον εμπόδιο για την επίτευξη της λύσης που θα συνίσταται στην ύπαρξη δύο κρατών και την εγκαθίδρυση μιας συνολικής, δίκαιης και βιώσιμης ειρήνης».
*O Akram Belkaïd είναι συντάκτης της Le Monde diplomatique
Πηγή: «Le Monde diplomatique»-Αυγή
