Ποιος διοικεί αυτόν τον κόσμο;

του  Daniel Moss  – 

Η χρονιά ξεκίνησε ζωηρά, τουλάχιστον σε επίπεδο οικονομίας -και ίσως έδειξε ότι οι ηγέτες του πλανήτη δεν είναι αυτοί που πραγματικά κάνουν κουμάντο. Η γερμανική ανεργία υποχώρησε σε ιστορικό χαμηλό επίπεδο και τα στοιχεία των υπεύθυνων προμηθειών σε Κίνα και Ευρωζώνη δείχνουν ότι τα εργοστάσια αρχίζουν να βρίσκονται αντιμέτωπα με περιορισμούς.

Άρα… πότε θα ξεκινήσουν οι κατασκευάστριες εταιρίες να αυξάνουν τις τιμές; Και αν συμβεί, η μεταβολή θα είναι τέτοια που θα αλλάξει την εικόνα του πληθωρισμού; Δεδομένου ότι μεγάλο μέρος της δραστηριότητας στις αγορές υποστηρίζεται από τα χαμηλά επιτόκια, οι απαντήσεις αυτές έχουν μεγάλη σημασία.

Αυτό μας οδηγεί στην ηγεσία. Είναι η πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου και ακούγονται συνεχώς προειδοποιήσεις για το τι σημαίνει για τον κόσμο η αποδυνάμωση της αμερικανικής πολιτικής ηγεσίας, αλλά και της δυτικής ευρύτερα. Κι αν, όμως, οι πραγματικοί ηγέτες δεν βρίσκονται στον Λευκό Οίκο, στο Ανάκτορο των Ηλυσίων ή στην καγκελαρία του Βερολίνου;

Οι ηγέτες που μάλλον έχουν μεγαλύτερη σημασία για τις αγορές και την οικονομία είναι οι ανά τον κόσμο κεντρικοί τραπεζίτες. Και οι περισσότεροι έσωσαν το κεφάλι τους το 2017 ενώ άλλοι φάνηκαν να το χάνουν. Οι νομισματικοί κηδεμόνες βοηθήθηκαν σε σημαντικό βαθμό από το γεγονός ότι, ενώ η ανάπτυξη ήταν ισχυρή, ο πληθωρισμός εξακολουθούσε να είναι σχετικά ήρεμος.

Και εδώ είναι που έχουμε να κάνουμε με τους υπεύθυνους προμηθειών και τα εργοστάσια. Η μεγάλη ιστορία στα οικονομικά το παρελθόν έτος ήταν αυτό που δεν εμφανίστηκε: ο πληθωρισμός. Ήταν “ανενεργός” παρά τη χαμηλή ανεργία στις περισσότερες μεγάλες οικονομίες. Υπάρχουν μερικές “σχολές σκέψης” που προσπαθούν να εξηγήσουν τι συνέβη. Μία υποστηρίζει ότι η τεχνολογία και μια παγκόσμια αγορά εργασίας πίεζαν συστηματικά τα κόστη εργασίας. Μια άλλη θεωρεί είναι η έχει απομείνει τόση αδράνεια από την κατάρρευση του 2008-2009 που οι επιχειρήσεις δεν χρειάστηκε – ή δεν είχαν την επιθυμία να- αυξήσουν τις τιμές.

Σε ποιο σημείο θα αρχίσουν κάποιες από αυτές τις υποθέσεις να διαβρώνονται; Θα το μάθουμε. Εάν εντυπωσιαστήκατε από τη ζωντάνια της Ευρωζώνης το 2017, θα λατρέψετε τα στοιχεία αυτής της εβδομάδας για τις εργοστασιακές παραγγελίες και την παραγωγή που σημείωσαν την υψηλότερη επίδοση σε διάστημα σχεδόν 20 ετών. Το ήδη αρκετά περικομμένο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι πιθανό να τερματιστεί φέτος και το ερώτημα που τίθεται είναι τι ακολουθεί μετά.

Οι Κεντρικοί Τραπεζίτες είναι οι τέλειοι αποδιοπομπαίοι τράγοι όταν τα πράγματα πάνε στραβά, γι ‘αυτό είναι αξιοσημείωτο ότι εξακολουθούν να ασκούν τέτοια εξουσία. Αλλά το κάνουν. Αυτοί οι άνθρωποι είναι κάθε άλλο παρά τέλειοι και οι εντολές των ιδρυμάτων που διοικούν υπόκεινται σε περιορισμούς. Δεν μπορούν να διαπραγματευτούν όπλα ή εμπορικές συμφωνίες, ούτε μπορούν να οδηγήσουν στρατεύματα σε μάχη.

Αλλά την επόμενη φορά που θα αναρωτηθείτε γιατί η παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη και οι αγορές μοιάζουν τόσο υγιείς παρά τις γεωπολιτικές μετατοπίσεις και διαμάχες, ίσως να εξετάσετε πάλι ποιος είναι πραγματικά ο υπεύθυνος. Οι οικονομίες είναι ζωντανά, πολύπλοκα πράγματα. Οι μεμονωμένοι πολιτικοί ηγέτες μπορούν να τις διαμορφώσουν εντός ορίων. Η δυτική ηγεσία επεκτείνεται πιο πέρα από το πρόσωπο που υπάρχει στο ψηφοδέλτιο.

---

Πηγή: Bloomberg-Capital.gr