Στον αμερικανικό στρατό η συντήρηση των ελληνικών Chinook

Στον αμερικανικό Στρατό ανατίθεται η διαδικασία συντήρησης και υποστήριξης των ελληνικών βαρέων μεταφορικών ελικοπτέρων Chinook! Όσο απίστευτο και αν φαίνεται ή ακούγεται, είναι αληθινό. Κατόπιν έγκρισης από τη διαρκή επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής των Ελλήνων στις 22 Ιουλίου του 2021, η Ελλάδα απέστειλε LOR (Letter Of Request) στις ΗΠΑ αιτούμενη την κατάθεση τεχνικών και οικονομικών στοιχείων από τον Αμερικανικό Στρατό προς ανάληψη από αυτόν της διαδικασίας συντήρησης και υποστήριξης του στόλου των βαρέων μεταφορικών ελικοπτέρων CH-47 Chinook όλων των υποεκδόσεων που διαθέτει η ελληνική Αεροπορία Στρατού! Η απάντηση (LOA) σε αυτή την επιστολή παραλήφθηκε και απεστάλη στις ΗΠΑ, με μεγάλη καθυστέρηση πρόσφατα, λίγο πριν το Πάσχα…

Οι καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2021, μεταξύ άλλων ανέδειξαν την πολύ χαμηλή διαθεσιμότητα των ελικοπτέρων του τύπου αυτού. Δεν ήταν μόνο τα NH-90 δηλαδή που αντιμετώπιζαν το συγκεκριμένο πρόβλημα… Σε ειδικό αφιέρωμα του DP στα βαρέα μεταφορικά ελικόπτερα Chinook θα αναλυθεί τις επόμενες ημέρες η κρισιμότητα της επαρκούς διάθεσης τέτοιων ελικοπτέρων από την Αεροπορία Στρατού.

Παράλληλα θα εξεταστούν οι λόγοι για τους οποίους δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κάποιο άλλο οικονομικότερο και με συγκρίσιμες μεταφορικές ικανότητες ελικόπτερο, ενώ παράλληλα θα γίνει αναφορά και στο γιατί το κόστος του εκσυγχρονισμού παλιότερων εκδόσεων του ελικοπτέρου στο επίπεδο -F που έχει υιοθετήσει ο Στρατός των ΗΠΑ, μπορεί να αποβεί μεγαλύτερο σε σχέση με αυτό της αγοράς νέας κατασκευής μονάδων!

Στο κομμάτι των βαρέων μεταφορικών ελικοπτέρων επομένως, η Αεροπορία Στρατού είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί, έστω και με καθυστέρηση, τις εξελίξεις που καταγράφονται στις τάξεις του Στρατού των ΗΠΑ. Ως προς την αγορά και τις αναβαθμίσεις υλικού όμως… Όχι και ως προς τη συντήρηση και την υποστήριξη. Εκεί όπως θα δούμε, επιβάλλεται να έχει τις δικές της διαδικασίες και της δικές της δυνατότητες. Για λόγους επιχειρησιακής αυτονομίας καθαρά.

Τι προβλέπει η άλλη LOR

Άλλη LOR έχει αποσταλεί στις ΗΠΑ με αντικείμενο την αγορά 10 νέων CH-47F Chinook και τον εκσυγχρονισμό στο ίδιο επίπεδο δέκα ακόμη από τα ήδη διαθέσιμα ελικόπτερα του τύπου στην Ελλάδα. Προς το παρόν η Ελλάδα και συγκεκριμένα η Αεροπορία Στρατού, παραλαμβάνει οκτώ κινητήρες T55-GA-714A, προς αντικατάσταση των παλαιών T55-L-712 (έχουν σταματήσει να υποστηρίζονται στις ΗΠΑ…) σε τέσσερα από τα εννιά CH-47D (αναβαθμισμένα CH-47C) που είχαν παραληφθεί στις αρχές της δεκαετίας του ’80 από την Ιταλία και την Boeing Meridionali τότε. Οι πρόσθετοι κινητήρες T55-GA-714A παραλαμβάνονται μέσω τροποποίησης – επέκτασης (ammendment) της FMS Case που είχε υπογραφεί για την αγορά των 10 μεταχειρισμένων CH-47D που αποκτήθηκαν από το Στρατό των ΗΠΑ την περίοδο 2016-2017 με την καταβολή 14 ακόμη εκατ. δολαρίων σύμφωνα με ανοικτές πηγές.

Αυτό που οφείλει να επισημανθεί, είναι ότι για κάθε τύπο ελικοπτέρου είτε αυτός είναι αμερικανικός, είτε ευρωπαϊκός, η υποστήριξη έχει μεγάλο κόστος. Κάτι που δεν επιτρέπει την “αλόγιστη” χρήση του. Η λέξη αλόγιστη μπαίνει σε εισαγωγικά για να καταδείξει το γεγονός ότι τόσο τα NH-90 όσο και τα μεγαλύτερης μεταφορικής ικανότητας Chinook, πρέπει να αξιοποιούνται αποκλειστικά και μόνο για αμιγώς επιχειρησιακούς σκοπούς. Δηλαδή εκπαιδεύσεις, ασκήσεις και μεταφορά υλικού και προσωπικού σε περιοχές που δεν υπάρχει η δυνατότητα ταχείας πρόσβασης με αεροσκάφη σταθερών πτερύγων (αεροπλάνα).

Δεν μπορεί να θεωρηθεί “αλόγιστη χρήση” η μεταφορά προσώπων της πολιτειακής, πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, ούτε οι πτήσεις αεροπυρόσβεσης. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να διευκρινιστεί. Θα πρέπει όμως να διευκρινιστεί και το ότι αυτού του είδους η χρήση, όπου είναι δυνατόν, πρέπει να αποφεύγεται. Ένα χαμηλού κόστους, δικινητήριο, μέσο μεταφορικό ελικόπτερο που θα αντικαταστήσει πλήρως τα UH-1H/AB-205 Huey και ΑΒ212, θα συντελέσει τα μέγιστα σε αυτό…

Δεν είναι τυχαίο το ότι η Πολεμική Αεροπορία αποδίδει έμφαση στο κόστος ανά ώρα πτήσης του AW139, συγκρίνοντάς το με το αντίστοιχο κόστος του UH-60M Blackhawk, με βάση πάντα τα στοιχεία που έχει συλλέξει. Είναι λογικό να επιθυμεί να έχει όσο το δυνατόν περισσότερες ώρες πτήσης στη διάθεσή της, υιοθετόντας τη λογική της Αεροπορίας των ΗΠΑ (USAF), αλλά και κάθε σύγχρονης -από όλες τις πλευρές- αεροπορικής δύναμης, που επιθυμεί να είναι αξιόμαχη σε βάθος χρόνου. Εξηγούμαστε: Η προγραμματισμένη συντήρηση των ελικοπτέρων Chinook εκτελείται ανά 25, 50, 75 και 100 ώρες πτήσης. Με την συμπλήρωση 200 ωρών είναι υποχερωτική από τον κατασκευαστή η γενική επιθεώρηση του ελικοπτέρου και των συστημάτων του και η εκτέλεση εκτεταμένων εργασιών συντήρησης. Διαδικασία που μπορεί ανάλογα με τα ευρήματα, να διαρκέσει ακόμη και έξι μήνες! Και εδώ είναι που ερχόμαστε στο “δια ταύτα”.

Τι προβλέπει η ανάθεση για τα Chinook

Η ανάθεση της διαδικασίας συντήρησης και υποστήριξης των ελληνικών Chinοok στο Στρατό των ΗΠΑ, θα είναι πενταετούς διάρκειας και θα ανέλθει σε 100 εκατ. δολάρια ως προς το κόστος. Ως διαδικασία θα “τρέξει” πολύ πιο γρήγορα, δεδομένου ότι θα υλοποιηθεί με βάση την αμερικανική νομοθεσία. Στο μεταξύ, έχουν προκύψει διάφορα δημοσιεύματα που αναφέρονται σε τροποποιήσεις στο κείμενο της LOR, που της προσδίδουν “φωτογραφικό” χαρακτήρα. Το DP δεν θα σταθεί εκεί. Θα επιμείνει όμως σε δύο άλλα ουσιαστικά ζητήματα.

Το πρώτο είναι η αδυναμία της Αεροπορίας Στρατού, όπως προκύπτει από την αποστολή της LOR στις ΗΠΑ, να υποστηρίξει τα μέσα της (μέσω της διάθεσης εξειδικευμένου τεχνικού προσωπικού και υποδομών) σε ποσοστό τουλάχιστον 51%. Εάν μία ένοπλη δύναμη δεν έχει τη δυνατότητα αυτόνομης συντήρησης και υποστήριξης του ήμισυ τουλάχιστον της δύναμής της, τότε για ποια επιχειρησιακή επάρκεια και ανεξαρτησία μπορεί να γίνει συζήτηση;

Στη ίδια άποψη έχουμε επιμείνει και για την Πολεμική Αεροπορία και για το Πολεμικό Ναυτικό. Δεν είναι δυνατόν να είναι θεσμικά επιβεβλημένο – νομοθετικά κατοχυρωμένο δηλαδή στις ΗΠΑ το να υλοποιείται το 51% τουλάχιστον του έργου της συντήρησης, των αναβαθμίσεων και της υποστήριξης από τις ίδιες τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας και στην Ελλάδα να καταλήγει να αποδίδεται (το έργο…) εξ ολοκλήρου σε άλλους φορείς! Κρατικούς ή ιδιωτικούς.

Αυτή η κατάσταση πρέπει άμεσα να αλλάξει. Δεν είναι κανείς αξιωματικά ενάντια στην απόδοση έργου συντήρησης ή επισκευαστικού σε ιδιωτικούς ή κρατικούς φορείς (εταιρείες). Το αντίθετο… Δεν μπορεί όμως για καθαρά επιχειρησιακούς λόγους να αποδίδεται εκτός της χώρας η ευθύνη και ΟΛΟ αυτό το έργο.

Όπου η ελληνική ανοργανωσιά κάνει… το θαύμα της, η εύκολη λύση είναι γνωστή. Μήπως το ίδιο δεν κάνουμε, ως λογική και με το σύνολο της άμυνας της χώρας, τρέφοντας αυταπάτες για το πόσο θα μας προστατεύσει ο ένας ή ο άλλος; Παρόλο που διακηρυκτικά όλοι λένε ότι “στην κακιά την ώρα”, μάλλον μόνοι μας θα είμαστε. Το 49% που έχουν θεσμοθετήσει οι Αμερικανοί που έχουν εκατοντάδες εταιρείες και τεράστια βιομηχανία στη διάθεσή τους, κάτι θα έπρεπε να διδάξει την Ελλάδα…

Διαβάστε την συνέχεια στο defencepoint.gr