Το “χέρι στην τσέπη” βάζουν οι ΗΠΑ για να απαλλαγούμε από ρωσικά όπλα

Αποκλειστικές πληροφορίες του Defencepoint, αναφέρουν ότι υφίσταται σχέδιο των Ηνωμένων Πολιτειών να συνεισφέρουν οικονομικά στην “ανοικοδόμηση” της ελληνικής αεράμυνας, κατά τρόπον που θα οδηγήσει στην αντικατάσταση των σοβιετικής και ρωσικής προέλευσης συστημάτων (S-300, TOR M1, OSA/AK) που επιχειρούν με τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις! Το σχέδιο αυτό για να απαλλαγεί η Ελλάδα από τα ρωσικά όπλα τελεί υπό διαπραγμάτευση, όμως οι ίδιες πληροφορίες το φέρουν τόσο προχωρημένο, που πλέον η ευνοϊκή έκβαση για την χώρα μας θεωρείται εξαιρετικά πιθανή.

Το πρόβλημα για την Ελλάδα είναι σημαντικό, αφού και να επιθυμούσε τη διατήρησή των υφιστάμενων συστημάτων, η κατάσταση που έχει δημιουργήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, καθιστά μόνο θέμα χρόνου το να τεθούν εκτός επιχειρησιακής διαθεσιμότητας τα ρωσικά όπλα. Θα είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ θα βάζουν “το χέρι στην τσέπη”, αναγνωρίζοντας ότι οι οικονομικές δυνατότητες της Ελλάδας είναι πεπερασμένες (ένα θέμα στο οποίο το Defencepoint έχει επιμείνει πολύ τα τελευταία χρόνια).

Χωρίς οικονομική υποστήριξη, όσο και να το ζητούν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, η αδυναμία αντικατάστασης των συστημάτων αυτών είναι αντικειμενική. Σε περίπτωση που προχωρήσει η χρηματοδότηση, η επιλογή θα αφορά δυτικό σύστημα. Η εξέλιξη για τα ρωσικά όπλα, εάν τελικά επιβεβαιωθεί θα είναι μεγάλης σημασίας. Θα είναι το αποτέλεσμα μιας σοβαρής και συστηματικής -σε αντίθεση με το παρελθόν- διαπραγματευτικής προσπάθειας ανάμεσα στην Ελλάδα και της ΗΠΑ, από το Μέγαρο Μαξίμου, τα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας, ενώ κομβικό ρόλο έχει παίξει και η στρατιωτική ηγεσία διά του ΓΕΕΘΑ. Μέρος αυτής της διαπραγμάτευσης είναι και η αεράμυνα της χώρας, στην οποία έχει αναφερθεί αναλυτικά το Defencepoint.gr

Παρόλο όμως που όπως είχε αναλυθεί οι υποψηφιότητες είναι πολλές, είναι λογικό, εάν υπάρξει χρηματοδότηση, αυτή να αφορά συστήματα που είτε έχουν αναπτύξει αμερικανικές αμυντικές βιομηχανίες, είτε ισραηλινές που έχουν χρηματοδοτηθεί κατά την ανάπτυξη των συστημάτων από τις ΗΠΑ. Για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα, προφανώς έχουν επιτευχθεί οι απαραίτητες διπλωματικές “προσαρμογές” που θα επιτρέψουν την αποδέσμευση κονδυλίων σε μια χώρα με το στάτους της Ελλάδας (κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, θεωρούμενη ως μέρος του αναπτυγμένου κόσμου), όπως είχε αναφερθεί σε ενδιαφέρον δημοσίευμα του Βασίλη Νέδου στην “Καθημερινή”).

Το σχέδιο για τα ρωσικά όπλα

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η κυβέρνηση των ΗΠΑ προτίθεται να υλοποιήσει το φιλόδοξο σχέδιο αντικατάστασης των παλαιών αντιαεροπορικών συστημάτων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, συμπεριλαμβάνοντας και το MIM 23B Improved Hawk Phase III. Με βάση το ανωτέρω σκεπτικό, όλα δείχνουν πως σημαντικό προβάδισμα έχει η συνδυαστική απόκτηση δύο ισραηλινών συστημάτων: Του Spyder της Rafael Defence Systems και το Barak 8 LRAD & ER της ΙΑΙ.

Σε μια πρώτη εκτίμηση, φαίνεται πως η πιθανή επιλογή των δύο συστημάτων θα μπορούσε να καλύψει το σύνολο των απαιτήσεων τόσο του Ελληνικού Στρατού όσο και της Πολεμικής Αεροπορίας, αφού καλύπτουν συμπληρωματικά τις ανάγκες, χρησιμοποιώντας όμως το ίδιο ραντάρ έρευνας μεγάλης εμβέλειας EL/M-2084 MMR της ΙΑΙ/ELTA.

Το συγκεκριμένο πλήρως περιστρεφόμενο ραντάρ έρευνας 3D, είναι τεχνολογίας AESA λειτουργεί στην S-Band (2 – 4 GHz) έχει μέγιστη εμβέλεια έρευνας 474 χλμ και δυνατότητα παρακολούθησης ταυτοχρόνως 1.100 στόχων. Το ενδεχόμενο συνδυαστικής απόκτησης των δύο ισραηλινών συστημάτων επιτρέπει στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις την αντικατάσταση των 38 Osa-AK/Osa-AKM (SA-8 Mod-0/1 Gecko), των 25 TOR-M1 (SA-15 Gauntlet), των 7 Πυροβολαρχιών MIM 23B Improved Hawk Phase III και τέλος των δύο συστημάτων S-300PMU-1 (SA-20).

Ουσιαστικά, με μόνο δύο τύπους αντιαεροπορικών συστημάτων ο Ελληνικός Στρατός και η Πολεμική Αεροπορία θα μπορέσουν να αντικαταστήσουν τέσσερα διαφορετικά συστήματα που αναπτύχθηκαν πολλές δεκαετίες παλαιότερα. με τον τρόπο αυτό θα επιτευχθεί εξοικονόμηση πόρων και οικονομία κλίμακος στην υποστήριξη και αξιοποίηση των συστημάτων, που ενσωματώνουν σύγχρονη τεχνολογία που μειώνει τις απαιτήσεις συντήρησης και υποστήριξης.

Τα συστήματα αναλυτικά

Το σύστημα Spyder MR/LR θα μπορούσε να καλύψει την επιχειρησιακή απαίτηση για την αντικατάσταση των συστημάτων Osa-AK/Osa-AKM (SA-8 Mod-0/1 Gecko) και TOR-M1 (SA-15 Gauntlet), τα οποία υπηρετούν στις Τεθωρακισμένες Ταξιαρχίες και στους Στρατιωτικούς Σχηματισμούς των νησιών. Το ισραηλινό σύστημα περιλαμβάνει το ραντάρ έρευνας EL/M-2084 MMR, αυτοκινούμενο Κέντρο Ελέγχου Πυρός, 3-6 αυτοκινούμενους εκτοξευτές πυραύλων I-Derby ER και Python-5-LR με 8 βλήματα σε κάθε εκτοξευτή και ηλεκτροπτικό αισθητήρα TopLite και οχήματα ανεφοδιασμού των εκτοξευτών πυραύλων.

Και οι δύο πύραυλοι είναι Fire and Forget και δεν χρειάζονται τη χρήση ραντάρ ελέγχου πυρός για την καταύγαση του στόχου επιτρέποντας στην κάθε Μονάδα Πυρός την εμπλοκή πολλαπλών στόχων ταυτοχρόνως, ακόμη και υπό δυσμενείς συνθήκες, λόγω των δύο διαφορετικών αισθητήρων που οι πύραυλοι του συστήματος διαθέτουν. Πιο συγκεκριμένα, ο πύραυλος Ι-Derby ER, είναι εξοπλισμένος με αισθητήρα ενεργού ραντάρ, ενώ ο πύραυλος Python-5-LR με παθητικό αισθητήρα IIR, επιτρέποντας τον εγκλωβισμό και την αναχαίτιση στόχων σε απόσταση έως και τα 80 χλμ και μέγιστο ύψος εμπλοκής 20 χλμ, αξιοποιώντας κατά την ενδιάμεση φάση της πτήσης προς το στόχο το σύστημα αμφίδρομης ζεύξης δεδομένων, μέσω του οποίο λαμβάνουν πληροφορίες από το Κέντρο Ελέγχου Πυρός.

Το σύστημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά πολλαπλών στόχων ταυτοχρόνως χωρίς περιορισμούς χάρις στο σύστημα καθοδήγησης που διαθέτουν και οι δύο πύραυλοι. Τόσο ο Ι-Derby ER όσο και ο Python-5-LR μπορούν να αναχαιτίσουν στόχους όπως αεροσκάφη, ελικόπτερα, και αεροχήματα, ενώ χάρη στην ευκινησία τους μπορούν να συνοδεύουν μηχανοκίνητους σχηματισμούς όπως Τεθωρακισμένες Ταξιαρχίες. Οι επιδόσεις των ισραηλινών πυραύλων είναι παρασάγγας ανώτερες από αυτές των συστημάτων Osa-AK/Osa-AKM και TOR-M1.

Αναλυτικότερα, το συγκρότημα ραντάρ έρευνας και πρόσκτησης τύπου 1S51M3 του Osa-AK/Osa-AKM μπορεί να εντοπίσουν τους στόχους σε απόσταση 35 χλμ, να τους παρακολουθεί σε απόσταση 30 χλμ και να καθοδηγήσει τους πυραύλους σε απόσταση 25 χλμ. Ο πύραυλος 9M33M3 του συστήματος Osa-AK/Osa-AKM μπορεί να αναχαιτίσει στόχο σε απόσταση 15 χλμ και σε ύψος 10-12 χλμ. Για κάθε στόχο η Μονάδα Πυρός εκτοξεύει δύο από τους 6 πυραύλους 9M33M3 που διαθέτει, οι οποίοι κατευθύνονται προς το στόχο με τη χρήση δύο Ραντάρ Ελέγχου Πυρός που φέρονται επί του οχήματος.

Το σύστημα TOR-M1 ακολουθεί την ίδια αρχή εμπλοκής του στόχου και διαθέτει το συγκρότημα ραντάρ Scrum Half που επιτυγχάνει έρευνα σε εμβέλεια 22-27 χλμ και πρόσκτηση σε απόσταση 20 – 25 χλμ με δυνατότητα ανίχνευσης 48 στόχων, έναρξη εγκλωβισμού 10-12 στόχων καθώς και δύο και ραντάρ Ελέγχου Πυρός για τους 8 πυραύλους 9M330 που φέρει, τα οποία μπορούν να καθοδηγήσουν 4 πυραύλους 9M330 κατά δυο στόχων ταυτοχρόνως. Ο πύραυλος 9Μ330 έχει μέγιστο βεληνεκές 12 χλμ και ύψος εμπλοκής 6 χλμ. Το ισραηλινό σύστημα με τις ομολογουμένως εντυπωσιακές του επιδόσεις θα μπορούσε να αντικαταστήσει όπως γίνεται αντιληπτό τα δύο σοβιετικά και ρωσικά συστήματα τόσο στο Αιγαίο, όσο και στον Έβρο.

Διαβάστε στην συνέχεια στο Defencepoint.gr