Τραμπ και Κιμ: Μετά τα χαμόγελα, το αδιέξοδο
02/03/2019
Οι βαρύτατες απειλές που αντάλλασσαν στα τέλη του 2017 οι ΗΠΑ και η Βόρειος Κορέα υπέκρυπταν διαθέσεις διαπραγμάτευσης, τις οποίες είδαμε να εκδηλώνονται θεαματικά με την πρώτη συνάντηση των Ντόναλντ Τραμπ και Κιμ Γιονγκ Ουν τον περασμένο Ιούνιο στη Σιγκαπούρη. Αντίστοιχα όμως, οι θερμοί εναγκαλισμοί των δύο ηγετών κατά τη χθεσινή δεύτερη συνάντησή τους στο Ανόι υπέκρυπταν ένα αδιέξοδο επί της ουσίας, το οποίο δεν άργησε να έρθει στο φως.
Ωστόσο, κάποτε υποχρεώνεται κανείς να πλαισιώσει την αποτυχία με αισιόδοξα μηνύματα. Αυτός ακριβώς έπραξε ο ένοικος του Λευκού Οίκου στη συνέντευξη Τύπου που οργανώθηκε βιαστικά, μετά το πρόωρο τέλος των συνομιλιών με τον Βορειοκορεάτη ηγέτη.
Η συνάντηση υπήρξε “παραγωγική”. Μεταξύ των δύο πλευρών υπάρχει “θέρμη” και “αποφασιστικότητα να πετύχουν κάτι το ιδιαίτερο”. Οι αντιπροσωπείες αναχώρησαν “συναινώντας να επανέλθουν” και διαπιστώνοντας ότι “βρίσκονται πιο κοντά” σε μια μελλοντική συμφωνία.
Αυτά διακήρυξαν ο πρόεδρος των ΗΠΑ και ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Μάικ Πομπέο, με τον τελευταίο να διευκρινίζει ότι οι συνομιλίες του Ανόι προσέκρουσαν σε ζητήματα “timing” και “sequencing”.
Οι όροι παραπέμπουν στο αναπάντητο ερώτημα ποια πλευρά θα υλοποιήσει πρώτη ό,τι της ζητά η άλλη. Η άμεση επιδίωξη του Κιμ Γιονγκ Ουν είναι η άρση των αμερικανικών και διεθνών κυρώσεων κατά της χώρας του, ωστόσο ο ίδιος ο Τραμπ παραδέχθηκε δημοσίως ότι δεν ήταν έτοιμος να συγκατατεθεί.
Από την άλλη πλευρά, η προτεραιότητα των ΗΠΑ είναι η αποπυρηνικοποίηση της κορεατικής χερσονήσου. Όμως, όπως παρατήρησε ο Τραμπ, ο Κιμ έχει ένα “συγκεκριμένο όραμα” της αποπυρηνικοποίησης που δεν ταυτίζεται με το αμερικανικό.
“Θέλω πολύ να αποσύρω τις κυρώσεις, γιατί θέλω να δω αυτή τη χώρα να αναπτύσσεται. Όμως πρέπει να παραχωρήσουν περισσότερα” δήλωσε ο Τραμπ χαρακτηριστικά.
“Περισσότερα” όμως ζητά και ο Κιμ Γιονγκ Ουν. Είναι γνωστό ότι την αποπυρηνικοποίηση την τοποθετεί στο τέρμα και όχι στην αρχή της διαδρομής, ενώ στο διαπραγματευτικό καλάθι βάζει και την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στη Νότια Κορέα, η οποία αποτελεί “κόκκινη γραμμή” για τη Ουάσινγκτον.
Ο ίδιος δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι αν δεν ήταν έτοιμος να συζητήσει την αποπυρηνικοποίηση δεν θα είχε μεταβεί στο Ανόι. Κατά τις διαπραγματεύσεις εμφανίσθηκε μάλιστα έτοιμος να διατάξει το κλείσιμο των πυρηνικών εγκαταστάσεων της Γιονγκμπιόν. Όμως, αυτό δεν καθησυχάζει την αμερικανική πλευρά, στον βαθμό που η Βόρεια Κορέα διατηρεί τους βαλλιστικούς πυραύλους και τις πυρηνικές κεφαλές που έχει αναπτύξει.
Σε κάθε περίπτωση, ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεσμεύθηκε να μην επαναλάβει τις πυρηνικές δοκιμές (η έκτη και μεγαλύτερη πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2017) και τις εκτοξεύσεις πυραύλων, οι οποίοι, όπως υποστηρίζεται, έχουν πλέον βεληνεκές ικανό να πλήξει την αμερικανική επικράτεια.
“Χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο” διαπίστωσε ο Κιμ. “Για μένα η ταχύτητα δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα” παρατήσε και ο Τραμπ. Τουλάχιστον, έχουν επενδύσει και οι δύο τόσο πολλά σε αυτή την διαδικασία προσέγγισης, ώστε να μην μπορούν να οπισθοχωρήσουν στο κακό παρελθόν των λεονταρισμών.
Αποδεικνύεται έτσι ότι ο Βορειοκορεάτης είναι ορθολογικός παίκτης και επιδέξιος διαπραγματευτής. Όμως, η προοπτική προσοδοφόρων οικονομικών συμπράξεων που δελεάζει τόσο τον ίδιο όσο και τον Τραμπ δεν είναι αρκετή για να ξεπεραστούν οι περιορισμοί που θέτει ο συσχετισμός δυνάμεων στο εσωτερικό των δύο χωρών.
