Χάσαμε την μπάλα με την ελληνοτουρκική φιλία…

Ο όρος “φινλανδοποίηση” κρίνεται ακατάλληλος, πρώτον διότι οι Φινλανδοί έχουν αποδείξει ότι έχουν αυτοσεβασμό χτίζοντας σοβαρό κράτος και δεύτερον, διότι ο όρος αποτυγχάνει να αποτυπώσει την ηρωική αντίσταση απέναντι σε έναν αντίπαλο, που και τότε είχε θεωρήσει ότι θα κάνει περίπατο καταλαμβάνοντας τη χώρα. Αυτή την εικόνα δίνει η “περήφανη” και δήθεν “πρωταθλήτρια” Ελλάδα, όπως αποκαλύπτει η αναξιοπρέπεια της πολιτικής και της στρατιωτικής ηγεσίας στο ζήτημα της απόκτησης των μαχητικών πέμπτης γενιάς, F-35 Lightning II. Χάθηκε κυριολεκτικά η μπάλα!

Όσο και να προσπαθεί κανείς να δικαιολογήσει αυτή τη στάση αδυνατεί. Οι ΗΠΑ συμπεριφέρονται με τον πιο προσβλητικό τρόπο απέναντι στην Ελλάδα και συντονισμένα, κυβέρνηση και κάθε λογής αντιπολίτευση, κάνουν… ότι βρέχει. Προσποιούνται πως δεν αντιλαμβάνονται ότι η αιτία της… δροσιάς, κατάμουτρα, είναι άλλη. Ίσως διότι αντιλαμβάνονται κατά βάθος πως έχουν εκχωρήσει δικαίωμα να τους συμπεριφέρονται έτσι. Όταν όμως κάποιοι έγραφαν και υποστήριζαν δημόσια ότι η υπόθεση των F-35 για την Ελλάδα είναι επί της ουσίας όμηρος των επιλογών της Ουάσιγκτον στο θέμα των αμερικανοτουρκικών σχέσεων, άλλοι τους λοιδορούσαν στα κοινωνικά δίκτυα και άλλοι διέκριναν… αντιαμερικανισμό. Την ίδια στιγμή, η χώρα, παριστάνει ότι δήθεν κάνει… υψηλή πολιτική με άξονα τα εξοπλιστικά προγράμματα.

Στη χώρα, δυστυχώς, πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες διαγκωνίζονταν για το ποιος θα κάνει την πιο μεγαλόστομη δήλωση για τα F-35. Ενορχηστρώνοντας μια καμπάνια η οποία λίγο-πολύ προέβαλλε επικοινωνιακά παρόμοια εικόνα με αυτή της -αιφνιδιαστικής και χωρίς οποιονδήποτε σχεδιασμό- απόκτησης απόκτησης ενός μείγματος μεταχειρισμένων και καινούργιων μαχητικών αεροσκαφών Rafale. Μια απόφαση για την οποία ενημερώθηκε εκ των υστέρων η στρατιωτική ηγεσία, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν πολλές πηγές. Το “τρομάζει η Τουρκία” και το “όλο με αυτό ασχολούνται τα μέσα ενημέρωσης”, ακούγεται σταθερά από… πολύ συγκεκριμένες κατευθύνσεις, που έχουν αναλάβει καθημερινή εργολαβία -με ό,τι κι αν συνεπάγεται στο επίπεδο της ιδιοτέλειας η λέξη- να μας προπαγανδίσουν και να μας καλλιεργήσουν ότι όλα είναι καλά στις σχέσεις με την Τουρκία.

Από την εξωτερική πολιτική και την άμυνα μέχρι την κοινωνία, προσφέροντας και αποδείξεις… αθλητικές. Δυο Τούρκοι προπονητές “πρεσβευτές της ελληνοτουρκικής φιλίας”. Κι ας έχει κατηγορηθεί ο ένας για ειδικές σχέσεις με τους Γκρίζους Λύκους. Ο ένας έσπευσε να υποβάλλει τα σέβη του στον Ερντογάν όταν ήρθε στην Ελλάδα (σ.σ. όποιος είδε τους Έλληνες προπονητές στην Τουρκία να κάνουν κάτι αντίστοιχο κατά την επίσκεψη Μητσοτάκη να μας ενημερώσει), προβαίνοντας μάλιστα σε δηλώσεις που έτυχαν της δέουσας προβολής, ενώ ο άλλος τις ξεκίνησε… από το αεροδρόμιο, κάνοντας λόγο και πάλι για τα συγχαρητήρια Ερντογάν, σε μια εξόφθαλμη απόπειρα να δώσει (γεω)πολιτική διάσταση στην εξέλιξη.

Κοντεύει να χαθεί η μπάλα

Εδώ, υπάρχει μια Ελλάδα που προσφέρει συγχωροχάρτι προς κάθε κατεύθυνση, αρκεί να μας αφήσουν ήσυχους στη νιρβάνα μας. Εμάς τους κοινούς θνητούς βέβαια, διότι όσον αφορά τους προνομιούχους, αυτοί ανοίγουν ή απλώς συνεχίζουν και επεκτείνουν τις μπίζνες με την Τουρκία. Χωρίς φυσικά η γειτονική μας χώρα να έχει υποχωρήσει έστω ένα χιλιοστό από τις διεκδικήσεις της σε βάρος των δυο χωρών του Ελληνισμού, της Ελλάδας και της Κύπρου. Όλα μοιάζουν μια εικονική πραγματικότητα η οποία οικοδομείται με συνέπεια, από την εποχή της “καταιγίδας” με την τουρκική τηλεοπτική σαπουνοσαβούρα, που είχε εισβάλλει στο σπίτι του καθενός.

Αυτή η κακοπαιγμένη επικοινωνιακή παράσταση, εξυπηρετεί υπέρμετρα την επίτευξη των στόχων της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον. Πουλώντας το τακτικής φύσεως παραμυθάκι της βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Κάτι το οποίο συνέβη με τον ίδιο βίαιο τρόπο που ξεκίνησε και η κρίση, μερικά χρόνια νωρίτερα, όταν προσπάθησαν να στήσουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη τα δικά του Ίμια. Όπως και με τον Κώστα Σημίτη. Δεν πέτυχαν τον στόχο αρχικώς, ίσως διότι παρόλο που είχαν διαβάσει καλά και τον πρωθυπουργό των Ιμίων, μελετώντας τις θέσεις που εξέφραζε και τα γραπτά του πριν αναλάβει το τιμόνι της χώρας και τον σημερινό πρωθυπουργό, ΔΕΝ είχαν υπολογίσει τα εξαιρετικά αντανακλαστικά πολιτικής αυτοσυντήρησης που επέδειξε, με αποτέλεσμα το σενάριο να μην προχωρήσει.

Τροποποιήθηκε όμως και μετά κάποιες αποσπασματικές αγορές οπλικών συστημάτων που απέτυχαν οικτρά να αντιμετωπίσουν συνολικότερα το πρόβλημα της 15ετούς εγκατάλειψης των Ενόπλων Δυνάμεων, ήρθε η ώρα της δήθεν αλλαγής της Τουρκίας και του Ερντογάν. Όλως τυχαίως, ο “δημοσιονομικός χώρος“, αίφνης εξαντλήθηκε. Στα παλιά τους τα παπούτσια εάν οδηγούν το Πολεμικό Ναυτικό σε κατάργηση διά της αχρησίας μονάδων επιφανείας -ναι αυτή είναι η τάση- και χωρίς να ντρέπονται (ή μήπως χωρίς να καταλαβαίνουν;), του ζητούν να επιχειρήσει στο πλαίσιο διεθνών αποστολών, με καράβια τα οποία στην καλύτερη των περιπτώσεων εξαντλούν την τρίτη δεκαετία της ζωής τους. Σε ένα ναυτικό υποτίθεται έθνος.

Άσκηση δημοσίων σχέσεων

Το χειρότερο είναι όμως, ότι δεν αισθάνονται ουδεμία ντροπή ή ανησυχία κατά μεγάλη πλειοψηφία! Φυσικά, όσοι διακρίνουν αντιπολιτευτική πρόθεση θα απογοητευθούν, διότι τουλάχιστον οι δυο βασικοί διεκδικητές της κουτάλας της εξουσίας, είναι ίδιοι ή και πολύ χειρότεροι! Ακούσατε κανέναν να λέει οτιδήποτε; Όχι. Πιθανότατα για να μην τους κακιώσουν αγαπημένες τους πρωτεύουσες και σταματήσουν να τους έρχονται οι προσκλήσεις για σουαρέ ντε γκαλά πρεσβειών, ή επισκέψεις για… γεωπολιτικές διαβουλεύσεις με τους Έλληνες πολιτικούς αστέρες (βλ. ταξιδάκια, φωτογραφίες, χαιρετούρες, δημόσιες σχέσεις)!

Σε αυτό το κλίμα, κατά τα άλλα, πέφτουμε από τα σύννεφα ακούγοντας ανταποκρίσεις από τις ΗΠΑ, ότι η απάντηση των Αμερικανών για τα F-35 -που έπρεπε να έχει έρθει στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού- στον… στρατηγικό σύμμαχο, την Ελλάδα, δεν έχει έρθει ακόμα, διότι έχει συνδεθεί με την αποδέσμευση των F-16 στην Τουρκία. Πέραν του ότι μέχρι πρόσφατα κορόιδευαν όσους υποστήριζαν ότι αυτό συμβαίνει, πολιτικοί… κολοσσοί σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, είτε τα βρίσκουν όλα φυσιολογικά και σιωπούν, είτε κατ’ ιδίαν σου αναλύουν με περισπούδαστο ύφος ότι ανησυχούν. Στο τέλος όμως, σχεδόν πάντα το κατανοούν, με τους πιο θρασείς, να ισχυρίζονται ότι πρόκειται για τακτική και τελικά θα μας τα δώσουν για να τιμωρήσουν την Τουρκία! Ακόμα κι αν αυτό συμβεί στο τέλος, πόσο γελοίο και αυτοκαταστροφικό, είναι το να αποδέχεσαι συνειδητά την εξάρτηση από τις γεωπολιτικές καραμπόλες…

Ό,τι πουν οι προστάτες του έθνους! Πώς να τους κακοκαρδίσουν; Μετά απορούν με την άνοδο της ακροδεξιάς! Μα δεν άφησαν θέμα που να άπτεται της κοινής λογικής το οποίο να μην της το εκχώρησαν πρόθυμα, μέσω της γενικευμένης παραβίασής της από τη δική τους πλευρά! Παραβίασης της λογικής στο όνομα μιας θολοκουλτούρας με ασαφείς(;) υποκρυπτόμενους στόχους και επιδιώξεις. Παράλληλα, παριστάνουν, ότι είναι… τρελοί και ακροδεξιοί, όλοι όσοι υποστηρίζουν ότι σκληρότερος σύγχρονος φασισμός είναι η επικρατούσα “πολιτική ορθότητα”. Δηλαδή, αυτό που αισθάνονται και βιώνουν, ενώ ανέχονται τους “πεφωτισμένους” να τους αποκαλούν ανοιχτά ως “φασίστες”. Από αυτούς περιμένουμε αντίδραση και προβολή λογικών επιχειρημάτων και διεκδίκησης στην περίπτωση των F-35, όπως δηλαδή θα έκανε κάθε χώρα με τον στοιχειώδη αυτοσεβασμό;

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο defence-point.gr