Σεισμικές δονήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο

Γράφει ο Απόστολος Αποστολόπουλος  – 

Η Ελλάδα, τυπικά, είναι μια ανεξάρτητη χώρα, μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική. Είναι κοινό μυστικό (φυσικά αναπόδεικτο) ότι πχ οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας επιλέγονται και αναλαμβάνουν καθήκοντα εφόσον δεν έχουν αντίρρηση οι ΗΠΑ. Στην πράξη η Ελλάδα γεννήθηκε, με την ίδρυση του ελληνικού κρατιδίου, ως προτεκτοράτο και τελεί έκτοτε υπό επικυριαρχία, αρχικά των τριών προστάτιδων Δυνάμεων, Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας, και αργότερα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο της Αγγλίας και τελικά των ΗΠΑ.

Μπορούμε να παρηγορηθούμε αφού ο θανών πρόσφατα Zμπίγκνιου Mπρζεζίνσκι, εκ των κορυφαίων Αμερικανών πολιτειολόγων, θεωρούσε όλη την ΕΕ προτεκτοράτο των ΗΠΑ. Και ο πρώτος γραμματέας του ΝΑΤΟ, λόρδος Ισμέϊ είχε δηλώσει ότι ιδρυτικός σκοπός της Συμμαχίας είναι να κρατάει τις ΗΠΑ εντός (Ευρώπης), τη Ρωσία εκτός και να «πατάει κάτω τη Γερμανία». Τον Μπρζεζίνσκι δικαιώνει η δουλική στάση της ΕΕ έναντι των ΗΠΑ πχ στο θέμα των αντιρωσικών κυρώσεων, επιβαρυντικών για τα ευρωπαϊκά συμφέροντα. Οι πρώην αποικίες είναι μόνο τύποις ανεξάρτητες. Η ανεξαρτησία παραμένει ζητούμενο για πολλούς.

Ο κόσμος εξακολουθεί να είναι μονοπολικός, μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, και οι ΗΠΑ παραμένουν η μοναδική υπερδύναμη παρά το ότι η ισχύς τους συναντά αντιστάσεις και υπόκειται σε περιορισμούς από τη Ρωσία και την Κίνα. Ως υπερδύναμη ορίζεται, συνοπτικά, η χώρα που θεωρεί αυθαίρετα κάθε γωνιά του πλανήτη χώρο ζωτικού της συμφέροντος και επεμβαίνει παραβιάζοντας το Διεθνές Δίκαιο χωρίς κανείς μεμονωμένος ή συλλογικός αντίπαλος να μπορεί να της αντισταθεί.

Μόνο οι ΗΠΑ συγκεντρώνουν αυτά τα χαρακτηριστικά με τη μερική εξαίρεση στο Συριακό. Αυτά όλα είναι απαραίτητο να κατανοηθούν. Διότι είμαστε σε περίοδο αλλαγών, όπως συμβαίνει όταν το σύστημα διέρχεται κρίση, οικονομική ή/και γεωπολιτική, ως πρόλογο πριν να ξεσπάσει ένας μεγάλος πόλεμος. Οπότε το διεθνές σύστημα δεν μπορεί να υπερασπίσει την υπάρχουσα συνοχή του και μετατρέπεται σε ένα τεράστιο αδύναμο κρίκο που μπορεί να σπάσει σε ένα ή περισσότερα σημεία του, τα πιο ευάλωτα.

Ικανές ηγεσίες

Κάποιοι πιστεύουν ότι μόνο με πόλεμο θα βγει από το αδιέξοδο η χώρα. Ωστόσο, ανατροπές λόγω πολέμου συμβαίνουν μόνο όταν υπάρχουν ισχυρές και ικανές ηγεσίες πχ στην Κίνα του Μάο ή στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο. Αντίστροφα, η πρώτη απόπειρα ανεξαρτησίας της Ελλάδας το 1821 ξεκίνησε μεγαλεπήβολα αλλά κατέληξε στη δημιουργία ενός μικρού προτεκτοράτου. Στη δεύτερη απόπειρα, ο Βενιζέλος πιάστηκε στο τέλος αδιάβαστος και κατέληξε στην καταστροφή της Σμύρνης. Και η τρίτη προσπάθεια, με τη μεγαλειώδη λαϊκή Εθνική Αντίσταση στη Γερμανική Κατοχή, δεν είχε καλύτερη τύχη. Με ανεπαρκείς ηγεσίες η Ελλάδα παρέμεινε προτεκτοράτο. Το ανεκπλήρωτο αίτημα της Εθνικής Ανεξαρτησίας συσπειρώνει τη μεγάλη πλειοψηφία παρά τις (α)φιλότιμες προσπάθειες των ποικίλων εθνομηδενιστών, να το εξαλείψουν.

Διεθνώς, έχει αποφευχθεί γενικευμένη, μετωπική σύρραξη των ισχυρών Δυνάμεων. Ωστόσο υπάρχει πύκνωση της σύγκρουσης στον περιορισμένο χώρο της Μ. Ανατολής. Ρωσία και Άσαντ έδιωξαν από τη Ντούμα τους τζιχαντιστές από το τελευταίο τους προπύργιο πέριξ της Δαμασκού, αλλά ο Τραμπ αντιστέκεται (13-4-18) στις πιέσεις των Άγγλων να επιτεθεί, με πρόσχημα τα χημικά, με κίνδυνο παγκόσμιο πόλεμο, ίσως πυρηνικό.

Ο Ερντογάν ριψοκινδυνεύει, με επιτυχία ως τώρα, έχοντας υπόψη τον οξύ ανταγωνισμό ΗΠΑ-Ρωσίας και την απελπισμένη αλλά μάταιη προσπάθεια ΗΠΑ-ΕΕ να διώξουν τη Ρωσία από τη Μ. Ανατολή. Το Ισλάμ είναι σημαία πολλών αλλά όχι πραγματικός παίκτης. Λειτουργεί μόνο ως θανατηφόρο, ενίοτε, εξάρτημα κρατικών γεωπολιτικών συμφερόντων.

Ο Ερντογάν εξαπολύει μύδρους εναντίον της Ελλάδας αλλά η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων αντιδρά σχεδιασμένα, ως φαίνεται, και αποφασιστικά πλέον, μετά την ομηρία των δυο ένστολων, έχοντας προφανώς λυμένα τα χέρια από την πολιτική ηγεσία. Άμεσα, λογικό είναι να υπάρξει ένταση έως ότου η Τουρκία πειστεί (αν πειστεί) ότι είμαστε σταθερά αποφασισμένοι για όλα, σε βάθος χρόνου. Ωστόσο, ως ένδειξη αποφυγής περαιτέρω όξυνσης, Τουρκία έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι δεν σχετίζεται με την θλιβερή απώλεια του Έλληνα πιλότου.

Ισοδύναμο τετελεσμένο

Τελικώς, αν η Τουρκία του Ερντογάν ισχυροποιηθεί στη Μ. Ανατολή, η Ελλάδα μοναδική λύση θα έχει να ανασυγκροτηθεί, ψυχολογικά, σε μια πάνοπλη πανστρατιά. Εκτός αν αποδεχθεί να γίνει άβουλο εξάρτημα της τοπικής Οθωμανικής υπερδύναμης. Πριν το τέλος της δεκαετίας το θέμα θα έχει κριθεί.

Η κυβέρνηση και συνολικά ο πολιτικός κόσμος, δεν διαθέτουν, φαίνεται, «ισοδύναμο τετελεσμένο» ώστε να υποχρεωθεί ο Ερντογάν να επιστρέψει τους ομήρους. Η χώρα, η κυβέρνηση, (και όχι μόνο οι δυο ένστολοι) τελούν υπό καθεστώς ομηρείας και εκβιασμού ιδίως σε λεπτές περιόδους πχ προεκλογικά. Η γλωσσική υπεροψία της Τουρκίας αντιμετωπίζεται ψύχραιμα αλλά αν η κατάσταση των ομήρων επιδεινωθεί, η πίεση στην κυβέρνηση θα αυξηθεί. Τα ΜΜΕ, επιπόλαια, καλλιεργούν την αίσθηση ή την παραίσθηση ότι ο Τραμπ, ή ο Πούτιν, ίσως οι εξωγήινοι, θα παρέμβουν για την απελευθέρωσή τους. Στην πράξη η χώρα δεν διαθέτει τρόπο πίεσης και δεν έχει να προσφέρει αντάλλαγμα για την απελευθέρωσή τους στον οποιοδήποτε μεσολαβητή ή απευθείας στον Ερντογάν.

Η ΕΕ επέκρινε πράγματι τον Ερντογάν. Αλλά οι Ευρωπαίοι θα εξακολουθήσουν να είναι δουλικοί ελπίζοντας ότι θα επωφεληθούν από τη μερική αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Μ. Ανατολή. Η Γαλλία πχ έστειλε ήδη δυνάμεις στη Συρία, παλαιά κτήση της. Για να δοξαστούν και πάλι οι αξίες της Δύσης της Ελευθερίας, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τα λοιπά ηχηρά. Περιέργως οι «δικαιωματιστές» του ΣΥΡΙΖΑ (Τσακαλώτος, Τασία, Φίλης κλπ) δεν έχουν ακόμα συγχαρεί τον Μακρόν που έστειλε τα τέκνα της Γαλλίας «να πνίξουνε τους Σύριους στο αίμα για να μάθουν τι θα πει Ελευθεριά»(1).

Δεν είναι υπερβολή. Ας θυμηθούμε ότι ο Μπλερ, πατριάρχης της αριστεράς αλά ΣΥΡΙΖΑ, είπε ψέματα ότι ο Σαντάμ είχε όπλα μαζικής καταστροφής και έγινε η εισβολή και λεηλασία του Ιράκ. Η Μεϊ, με το ψέμα περί της (αναπόδεικτης) δηλητηρίασης του συνταξιούχου Ρώσου κατασκόπου, πάει να προκαλέσει Ψυχρό ή ίσως Θερμό πόλεμο. Εκεί καταλήγουν αυτές οι πολιτικές αν βγάλεις το φύλο συκής περί δικαιωμάτων, διαρκές πρόσχημα επεμβάσεων και καταστροφής χωρών.

Σημ.1: Παραφθορά στίχων άσματος του ελληνικού αγήματος στον πόλεμο της Κορέας. Αντί για «Σύριους» έλεγε «κίτρινους».