Αν σκότωναν τον Φλόιντ σε άλλη χώρα…

Για ένα πακέτο τσιγάρα και ένα κατ΄ ισχυρισμό πλαστό 20δόλαρο, δολοφονήθηκε ένας άνθρωπος στην Αμερική. Και από τότε η Αμερική βρίσκεται στους δρόμους. Για τη δολοφονία, για την καταπίεση που βιώνουν στην κοινωνία, για τον Πρόεδρο, που κάθε φορά που μιλά προκαλεί αναταράξεις.

Οι New York Times χρησιμοποιώντας υλικό από τις κάμερες ασφαλείας, βίντεο που τράβηξαν αυτόπτες μάρτυρες και επίσημα έγγραφα των Αρχών, προσπάθησαν να παρουσιάσουν μία ολοκληρωμένη εικόνα της δολοφονίας της 25ης Μαΐου στη Μινεάπολη, που κατέληξε στον τραγικό θάνατο του 46χρονου Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ. Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό βίντεο, το οποίο σου κόβει την ανάσα παρακολουθώντας το.

Από την καταγγελία των υπαλλήλων του ψιλικατζίδικου στην Αστυνομία μέχρι και τη μεταφορά του Τζορτζ Φλόιντ με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο, όλο το γεγονός καταγράφεται. Τρία περιπολικά στον «τόπο του εγκλήματος» μετά την καταγγελία. Τρία περιπολικά για ένα πακέτο τσιγάρα, για τον ισχυρισμό ότι αγοράστηκε με πλαστό χαρτονόμισμα. Και πλαστό να ήταν, που δεν το γνωρίζουμε, τα τρία περιπολικά χρειάζονταν; Χρειαζόταν να ανασύρει το όπλο του ένας από τους αστυνομικούς; Ο Φλόιντ δεν αντιστάθηκε. Όταν τον είχαν στην άσφαλτο και τον πίεζαν με τα γόνατα στο λαιμό και την πλάτη του φώναζε ότι δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Αυτό το είπε μερικές φορές. Μέχρι το τέλος.

Ο αστυνομικός που τον πιέζει στο λαιμό με το γόνατο φαίνεται να είναι η κλασική περίπτωση που μεγάλωσε μέσα στα σύνδρομα της «ανωτερότητας» των λευκών Αμερικανών, ο οποίος έβλεπε σε κάθε Αφροαμερικανό έναν κατώτερο άνθρωπο, ένα εν δυνάμει ύποπτο. Μια κουλτούρα που αναπτύσσεται διαχρονικά στην αμερικανική κοινωνία, που δεν μπορεί να ξεπεράσει σύνδρομα, που ενίοτε αποδεικνύονται επικίνδυνα.

Όταν ο Φλόιντ κείτεται ακόμη στο έδαφος με το πρόσωπο στην άσφαλτο, ένας από τους αστυνομικούς, αυτός που έχει το γόνατο του στο λαιμό του, δείχνει να κοιτάζει με ένα βλέμμα «νικητή», «θριαμβευτή». Ενοχλείται μόνο από τις φωνές των ανθρώπων που συγκεντρώθηκαν και φώναζαν: «Δεν αναπνέει ο άνθρωπος», «θα τον σκοτώσετε». Αντιδρούν οι συνάδελφοί του απειλητικά προς τους διαμαρτυρόμενους.

Τέτοια περιστατικά δεν είναι σπάνια στις ΗΠΑ. Θα μπορούσε κι αυτή η δολοφονία -αργή και βασανιστική όπως την παρακολουθήσαμε- να καταχωρηθεί όπως πολλές άλλες. Με ένα αφήγημα, που θα έδινε κάλυψη στην πράξη των αστυνομικών θα δικαιολογούσαν την «υπέρμετρη βία» και τέλος το ίδιο το αποτέλεσμα. Τη δολοφονία. Τις δικαιολογίες τις έχουν έτοιμες και είναι επαναλαμβανόμενες: Ο «ύποπτος» πέθανε κατά τη διαδικασία της σύλληψης, είχε προβλήματα υγείας.

Κουβέντα από ΕΕ

Για κακή τους τύχη, όχι μόνο των συγκεκριμένων αστυνομικών, αλλά κι ενός ολόκληρου συστήματος στις ΗΠΑ, η δολοφονία βιντεοσκοπήθηκε. Το γεγονός αυτό κατέρριπτε το όποιο αφήγημα θα μπορούσαν να αναπτύξουν και να πλασάρουν οι Αρχές της χώρας. Γι αυτό και αναγκάσθηκαν, στο τέλος, να απολύσουν τους τέσσερις εμπλεκόμενους αστυνομικούς.

Η δολοφονία του Φλόιντ προκαλεί την αντίδραση των πολιτών. Αντίδραση στη ρατσιστική συμπεριφορά ενός συστήματος, το οποίο με τη συμπεριφορά του συντηρεί αυτές τις φασιστικές προσεγγίσεις. Αντίδραση στην κοινωνική ανισότητα, στην οποία στηρίζεται ο “νέος κόσμος”, η “χώρα της Ελευθερίας”. Εάν αυτή η δολοφονία γινόταν σε μια άλλη χώρα, την οποία έχει μονίμως στο στόχαστρο οι ΗΠΑ, τότε θα γινόμαστε μάρτυρες πρωτοβουλιών της Ουάσινγκτον ακόμη και για την υιοθέτηση κυρώσεων σε βάρος της. Τώρα, όμως, που η δολοφονία αλλά και τα σκληρά μέτρα καταστολής εφαρμόζονται στις ΗΠΑ, δεν υπάρχει αντίδραση. Ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ, για παράδειγμα, κράτησε τις ισορροπίες ενώ από την ΕΕ δεν ακούστηκε κουβέντα.

Η αργή, βασανιστική δολοφονία του Φλόιντ πυροδότησε αντιδράσεις. Η επιδερμική αντιμετώπιση του κορωνοϊού, που είχε ως αποτέλεσμα να πεθάνουν πολλές χιλιάδες άνθρωποι στις ΗΠΑ, η ενίσχυση των στρατιών των ανέργων, οδήγησε στις κινητοποιήσεις. Η δολοφονία ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης. Είναι ένα κυνηγητό που αισθάνονται οι ξένοι, οι μετανάστες, οι Αφροαμερικανοί, σε μια κοινωνία πολυπολιτισμική. Οι στρατιές των φανατικών, που βρίσκονται στις γειτονιές, οι εκπαιδευμένες στρατιές των δυνάμεων καταστολής, «θολώνουν», πυροβολούν, σκοτώνουν, για να διατηρήσουν την «υπεροχή» τους!

Η ελληνική κοινότητα στις ΗΠΑ έχει βιώσει την… υπέρμετρη βία. Ο συμπατριώτης μας, Λένας Κάκκουρας είχε πυροβοληθεί από δυο μη ένστολους αστυνομικούς. Ο 39χρονος τότε γιατρός, στις 26 Φεβρουαρίου 1993, εκτελέστηκε από τους αστυνομικούς χωρίς αφορμή και αιτία. Τον θεώρησαν “ύποπτο”; Ποτέ δεν δόθηκε εξήγηση. Γιατί δεν μπορούσε να δοθεί.