Anatolian Εagle: Με ποιους στήνει ισλαμικό άξονα η Τουρκία

Στις αρχές Ιουλίου θα ολοκληρωθεί η αεροπορική άσκηση “Anatolian Eagle 2021” στην αεροπορική βάση στο Ικόνιο, στην οποία συμμετέχουν οι αεροπορικές δυνάμεις του Κατάρ, του Πακιστάν και του Αζερμπαϊτζάν, με την Άγκυρα να τονίζει ιδιαίτερα και την συμμετοχή δυνάμεων του NATO. Όπως έδειξε στην συνάντηση του με τον Τζο Μπάιντεν, ο Ερντογάν επιδιώκει να γεφυρώσει τις διαφορές του με την Δύση, χωρίς όμως να εγκαταλείπει τον στόχο του να μετατρέψει την Τουρκία σε μία περιφερειακή δύναμη, με ηγεμονικό ρόλο στον μουσουλμανικό κόσμο.

Στην άσκηση, που ξεκίνησε στις 24 Ιουνίου, συμμετείχαν και αεροσκάφη Rafale της πολεμικής αεροπορίας του Κατάρ. Έμοιαζε ως προπομπός της στρατιωτικής συμφωνίας που κατέληξαν Άγκυρα και Ντόχα, στην οποία το εμιράτο θα αναπτύξει σε τουρκική στρατιωτική βάση 36 αεροσκάφη και μαχητικά (ανάμεσα τους Rafale και Mirage-5Das), μαζί με 250 πιλότους ως προσωπικό υποστήριξης. Το Κατάρ, εκτός από τον μεγαλύτερο δανειστή της χειμαζόμενης τουρκικής οικονομίας, ενισχύει και τους στρατιωτικούς του δεσμούς με την γείτονα.

To εμιράτο αποτελεί έναν σταθερό σύμμαχο της Τουρκίας στον αραβικό κόσμο και δεν φαίνεται να επανεξετάζει την πολιτική του, παρά την πρόσφατη εξομάλυνση των σχέσεων του με την Σαουδική Αραβία. Ένας από τους λόγους του πολυετούς οικονομικού αποκλεισμού του Κατάρ που είχαν επιβάλει πολλές αραβικές χώρες, ήταν ακριβώς οι σχέσεις του εμιράτου με την Τουρκία και το Ιράν. Αν και η Τουρκία έχει ξεκινήσει μία διπλωματική προσπάθεια εξομάλυνσης με τις χώρες της Μέσης Ανατολής, έχει ακόμα πολύ δρόμο, όπως έδειξε το άδοξο τέλος των διερευνητικών επαφών με την Αίγυπτο, που ανακοινώθηκε δια στόματος του ίδιου του Αιγύπτιου υπουργού Εξωτερικών.

Πάντως η συγκεκριμένη συμφωνία με το Κατάρ μοιάζει και ως ένα είδος απάντησης στην προμήθεια των Rafale που συμφώνησε η Ελλάδα, τα οποία αποτελούν έναν “πονοκέφαλο” της Τουρκίας, καθώς το αξιόμαχο της πολεμικής της αεροπορίας δεν είναι “στα καλύτερα του” λόγω των μαζικών διώξεων που έχει προχωρήσει το καθεστώς Ερντογάν. Επιπλέον, μοιάζει και ως μία απάντηση στις σχέσεις της χώρας μας με την Σαουδική Αραβία και την “μικρή Σπάρτη” του αραβικού κόσμου, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με τα οποία η Ελλάδα έχει υπογράψει και ρήτρα αμυντικής συνδρομής.

Οι “συνήθεις ύποπτοι”

Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε με χαρά την συμμετοχή στην άσκηση, του «αδελφικού έθνους του Αζερμπαϊτζάν για πρώτη φορά», το οποίο χρωστά στην τουρκική στρατιωτική συνδρομή την πρόσφατη νίκη του στην “παγωμένη σύγκρουση” του Ναγκόρνο Καραμπάχ, όπως έδειξε η επίσκεψη-φιέστα του Ερντογάν στην πόλη Σούσα, την οποία οι Αζέροι επανακατέλαβαν από τους Αρμένιους αυτονομιστές. Εκεί μάλιστα ο Τούρκος και ο Αζέρος πρόεδρος υπέγραψαν την “δήλωση της Σούσα”, «έναν οδικό χάρτη για τις σχέσεις των δύο χωρών», όπως ανακοίνωσαν σε πανηγυρικούς τόνους.

Εκτός του Αζερμπαϊτζάν, ο έτερος “συνήθης ύποπτος” που συμμετέχει είναι το Πακιστάν, με τα μαχητικά του αεροσκάφη JF-17. Στην πραγματικότητα η Τουρκία δεν είναι απλώς σύμμαχος, αλλά σχεδόν μιμείται το Πακιστάν, στην εξαγωγή του εξτρεμιστικού Ισλάμ και στην εργαλειοποίηση τζιχαντιστικών ομάδων, κάτι που έκανε το Πακιστάν από την δεκαετία του ’80 και συνεχίζει μέχρι και σήμερα, χωρίς βέβαια να έχει τις “αυτοκρατορικές” φιλοδοξίες του Ερντογάν. Είναι επίσης κοινό μυστικό πως ο Ερντογάν προσδοκά στην πακιστανική βοήθεια για να αποκτήσει ατομικά όπλα.

Η πρόσφατη επίσκεψη του Ινδού υπουργού Εξωτερικών στην Αθήνα, εκλήφθη και ως απάντηση στον άξονα που έχει συγκροτήσει η Τουρκία με το Πακιστάν, καθώς η Ινδία είναι ο προαιώνιος εχθρός της ισλαμικής χώρας. Εμιράτα και Σαουδική Αραβία έχουν κάνει επίσης μία ιστορική προσέγγιση έναντι της Ινδίας, παραβλέποντας την καταπίεση του μουσουλμανικού πληθυσμού του Κασμίρ, μία διαφιλονικούμενη περιοχή που έχει υπάρξει το πεδίο των ινδοπακιστανικών πολέμων.

Η Τουρκία σφυρηλατεί έναν στρατηγικό άξονα με τις τέσσερεις ισλαμικές χώρες, μέσω του οποίου προσπαθεί να βρει πάτημα για τις νεοθωμανικές της φιλοδοξίες. Αν και η συμμαχία της με το Κατάρ και την Μουσουλμανική Αδελφότητα δημιούργησε μία ιστορική αντιτουρκική συσπείρωση στον αραβικό κόσμο, η εμπλοκή της στον πρόσφατο πόλεμο στο Ναγκόρνο Καραμπάχ την έφερε δυναμικά στην “πίσω αυλή” της Ρωσίας. Η δε βοήθεια του Πακιστάν είναι πολύτιμη για να καμφθούν οι αντιστάσεις των Ταλιμπάν έναντι των τουρκικών σχεδίων για τον έλεγχο του αεροδρομίου της Καμπούλ στο Αφγανιστάν, στην πραγματικότητα των εσόδων από το εμπόριο ναρκωτικών, στο οποίο είναι επίσης κοινό μυστικό πως εμπλέκεται το καθεστώς Ερντογάν.