Ας μείνουν Ελλάδα και Κύπρος αθέατες από τα ραντάρ του Τραμπ!

Και επειδή κάποιοι θεωρούν πως περίπου ό,τι του κατέβει λέει, αυτό είναι λάθος. Μπορεί ο τρόπος που παρουσιάζει μια… ιδέα να έχει το δικό του στίγμα, το δικό του στυλ, αλλά εκφράζει τις διαχρονικές επιδιώξεις της χώρας του. Χωρίς να επιστρατεύει «διπλωματική αβρότητα» και πολιτικά παιχνίδια- παγίδες, ανακοινώνει και προχωρεί, υλοποιεί.

Η κυνικότητα ήταν πάντα χαρακτηριστικό της Ουάσινγκτον, ωστόσο, ο νέος Πρόεδρος, την εκφράζει με υπερβολικό και ακραίο τρόπο. Η κρίση στην Αμερική, πολιτική, οικονομική, του συστήματος εν γένει, όπως και ευρύτερα η κρίση του δυτικού κόσμου, αντιμετωπίζεται πλέον με συνταγές Τραμπ. Κι αυτό θα γίνει με «αλλαγές» στο εσωτερικό τροφοδοτώντας αφηγήματα για κοινωνικές παροχές, που θα είναι η… ασπιρίνη στον πονοκέφαλο, όταν θα προχωρεί με «αντισυστημικό» μανδύα, η ισοπεδωτική προέλαση του κεφαλαίου.

Ο Τραμπ δεν θα μείνει, βέβαια, μόνο εντός συνόρων, όπου έχει αρχίσει τη μάχη επικράτησης, αλλά και εκτός. Είναι προφανές πως σχεδιάζει οικονομικούς πολέμους, με δασμούς, αποκλεισμούς κι εάν χρειαστεί θα προχωρεί και σε στρατιωτικούς, εάν η υλοποίηση του πλάνου το επιβάλλει.

Η πρωτοβουλία Τραμπ να μιλήσει απευθείας με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν, μπορεί να φαντάζει μια καλή κίνηση για τερματισμό του πολέμου, έχει, όμως, σημασία πώς θα γίνει αυτό. Δηλαδή, θα σταματήσει ο πόλεμος και η Ρωσία θα κρατήσει τα υπό κατοχή της ουκρανικά εδάφη, που διά της ισχύος κατέβαλε; Η… ειρήνη του Τραμπ θα επιτευχθεί με αλλαγή συνόρων; Αυτό δεν μπορεί παρά να τρομάζει όσους έχουν να κάνουν με άλλα ανοικτά μέτωπα.

Όπως είναι το δικό μας, στην Κύπρο. Αν και για να είμαστε ειλικρινείς, η ελληνική πλευρά στην Κύπρο συζητεί από το 1974 «εδαφικές αναπροσαρμογές» στη βάση των αποτελεσμάτων της εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής. Αλλά έχει σημασία να μην υπάρχει προηγούμενο. Δηλαδή εδάφη που καταλαμβάνονται με πόλεμο να «ευλογούνται» από τη λεγόμενη διεθνή κοινότητα και να παραμένουν στον κατακτητή. Στο ουκρανικό, σε σχέση με την τελευταία εξέλιξη, το Κίεβο ενημερώθηκε μετά την τηλεφωνική επικοινωνία ενώ η ΕΕ, που είχε και έχει οικονομικό κόστος από τον συνεχιζόμενο πόλεμο, δεν είχε καμία ενημέρωση.

Τραμπ και Γάζα

Στο άλλο μεγάλο θέμα της περιοχής μας, στο Μεσανατολικό, ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει διαφορετική στάση. Δεν αναζητά τον τερματισμό του πολέμου, δεν σκέφτεται όλους τους αμάχους. Μόνο του ομήρους της μιας πλευράς. Και πρωτίστως δεν μεσολαβεί για ειρήνη. Αντίθετα, απειλή να καταστήσει την περιοχή κόλαση ενώ πρόβαλλε και την φαεινή ιδέα μετακίνησης των Παλαιστινίων από τη Γάζα και τη μεταφορά τους σε γειτονικές χώρες. Κι εάν αυτό «πετύχει» θα έλθει η σειρά της Δυτικής Όχθης. Τόσο απλά και κυνικά. Και για το λόγο αυτό θα πρέπει να ευχόμαστε να μην μας πιάσει το ραντάρ του Τραμπ και ασχοληθεί μαζί μας.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος κάνει λόγο για «την μεγαλύτερη απορρύθμιση της ιστορίας». Το νήμα ξετυλίγεται ήδη. Επιχειρείται ανατροπή της κάθε «κανονικότητας» και την εισαγωγή του τραμπισμού. Οι πολιτικές, γεωπολιτικές και οικονομικές, θα επιβάλλονται διά πυρός και σιδήρου. Και στο πλαίσιο αυτό, όσοι δεν ακολουθούν θα είναι απέναντι. Είναι ο  αμερικανικός ιμπεριαλισμός χωρίς όρια και κανόνες λειτουργίας, που ανασυγκροτείται για να αντιμετωπίσει την κρίση που διανύει. Όπως παλιά. Η διαφορά πως τώρα η νέα κυβέρνηση δεν ασχολείται με τα προσχήματα.