Άξονας Μακρόν-Σίσι κατά του Ερντογάν

Γαλλία και Αίγυπτος ενισχύουν τις διμερείς τους σχέσεις, γεγονός που αποδεικνύεται από τη σημερινή συνάντηση του προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν με τον Αιγύπτιο ομόλογό του Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι στο Παρίσι. Τα δύο κράτη έχουν κοινά στρατηγικά συμφέροντα στην ανατολική Μεσόγειο και έναν κοινό εχθρό τον Ταγίπ Ερντογάν, που οι εθνικιστικό-θρησκευτικές του πολιτικές, απειλούν τις χώρες τους.

Σημειολογικά, η επίσκεψη του αλ- Σίσι είναι η πρώτη Άραβα ηγέτη στο Παρίσι, μετά τον πόλεμο που κήρυξε ο Μακρόν στην ισλαμική τρομοκρατία, για να περιορίσει τη διείσδυσή της μέσα στη γαλλική κοινωνία. Άλλωστε, ο Μακρόν ευχαρίστησε τον αλ Σίσι για την επίσκεψή του έπειτα από μια αντιγαλλική «εκστρατεία μίσους» στον μουσουλμανικό κόσμο.

Η κίνηση του Μακρόν έγινε στο πλαίσιο, του να αναδείξει ότι έχει στόχο μόνο τους ισλαμιστές εξτρεμιστές και όχι το μουσουλμανικό κόσμο. Η εικόνα της κοινής συνέντευξη Τύπου του Μακρόν με τον αλ- Σίσι στο Παρίσι, ηγέτη μια σημαντικής αραβικής χώρας, λειτουργεί υπέρ της επιχειρηματολογίας του Γάλλου προέδρου.

Επιπλέον, ο Μακρόν κατέστησε σαφές ότι η συνεργασία Γαλλίας και Αιγύπτου θα συνεχιστεί απρόσκοπτα και  δεν θα επηρεαστεί από τα ανθρώπινα δικαιώματα, δηλώνοντας ότι «δεν θα εξαρτήσω τη συνεργασία μας στον τομέα της άμυνας, όπως και στον οικονομικό τομέα, απ’ αυτές τις διαφωνίες». Ο Γάλλος πρόεδρος επισήμανε ότι είναι «πιο αποτελεσματικό να έχουμε μια πολιτική απαιτητικού διαλόγου μάλλον, παρά μια πολιτική μποϊκοτάζ, η οποία θα μείωνε την αποτελεσματικότητα ενός από τους εταίρους μας στη μάχη εναντίον της τρομοκρατίας και υπέρ της περιφερειακής σταθερότητας».

Τα δύο κράτη έχουν ένα κοινό εχθρό τον Ερντογάν, του οποίου η αναθεωρητική στρατηγική στην σκακιέρα της ανατολικής Μεσογείου απειλεί τα εθνικά τους συμφέροντα. Ταυτόχρονα, ανησυχούν για την αστάθεια που παρουσιάζει η περιοχή του Σαχέλ, τις απειλές ισλαμιστικών εξτρεμιστικών ομάδων και το πολιτικό κενό που υπάρχει στη Λιβύη.

Παρίσι και Κάιρο υποστηρίζουν τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ στον εμφύλιο της Λιβύης, ενώ η Τουρκία αποτελεί στενό σύμμαχο της αναγνωρισμένης από τα Ηνωμένα Έθνη, κυβέρνηση της Τρίπολης, στην οποία συνεχίζει να παρέχει στρατιωτική βοήθεια. Ο Ερντογάν ανησυχεί ότι Γαλλία και Αίγυπτος επιδιώκουν να αποκλείσουν την Τουρκία από τη Λιβύη, με το να ορίσουν πρόεδρο τον Ακίλα Σαλεχ, τον πρόεδρο του λιβυκού κοινοβουλίου, με έδρα το Τομπρούκ.

Γαλλικές πωλήσεις όπλων

Η άνοδος του στρατηγού αλ- Σίσι στην εξουσία, ο οποίος ανέτρεψε τον πρώτο εκλεγμένο πρόεδρο της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μόρσι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, έδωσε ώθηση στις διμερείς γαλλό-αιγυπτιακές σχέσεις, με αποτέλεσμα να οικοδομήσουν στενότερους οικονομικούς και στρατιωτικούς δεσμούς.

Η Γαλλία ήταν ο κύριος προμηθευτής όπλων στην Αίγυπτο κατά την περίοδο 2013 -2017. Όμως, τα συμβόλαια αυτά έχουν “παγώσει”, συμπεριλαμβανομένων συμφωνιών για απόκτηση μαχητικών αεροσκαφών τύπου Rafale και πολεμικών πλοίων, που ήταν σε προχωρημένο στάδιο. Διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι σχετίζονταν με ζητήματα χρηματοδότησης όσο και με τις ανησυχίες της Γαλλίας για την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην Αίγυπτο.

Η συνεργασία των δύο κρατών έχει πλέον εισέλθει σε νέα φάση, με την κάθε πλευρά να επιδιώκει να μεγιστοποιήσει τα οικονομικά της οφέλη και να σφυρηλατήσει στρατιωτικές συμφωνίες. Αντιλαμβάνονται η μία την άλλη, ως σημαντικό αξιόπιστο εταίρο στους τομείς της πολιτικής και της ασφάλειας.

Ισλαμική τρομοκρατία

Οι γαλλό-αιγυπτιακές σχέσεις εμπεριέχουν και την παράμετρο του πολέμου κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας. Η Γαλλία επιδιώκει να αποσπάσει την υποστήριξη ισχυρών αραβικών χωρών, για να απομονώσει την ισλαμική εξτρεμιστική τρομοκρατία στην επικράτεια της, να αποδυναμώσει την ρητορική μίσους του Ερντογάν και να βελτιώσει την εικόνα του Παρισιού στον μουσουλμανικό κόσμο.

Η Αίγυπτος από την πλευρά της, έχει εδώ και καιρό συστήσει στις ευρωπαϊκές χώρες να σταματήσουν να ανέχονται τις δραστηριότητες δικτύων της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, που συνδέονται και με τον Ταγίπ Ερντογάν. Ένα ακόμα πεδίο συνεργασίας Παρισιού και Καίρου, ενδέχεται να είναι και η πρόσβαση της Γαλλίας σε ευαίσθητες πληροφορίες σχετικά με ισλαμικές εξτρεμιστικές ομάδες, που υποστηρίζονται από την Τουρκία και Κατάρ.