Χοντρό παιχνίδι στην Συρία, μπαίνει στα βαθειά ο Ερντογάν

Σε μια κλωστή κρέμονται όλα στην Συρία, καθώς έχει ήδη αρχίσει η αντιπαράθεση για την κάλυψη του κενού εξουσίας που προκαλεί η απόφαση του Τραμπ να αποσύρει τις αμερικανικές δυνάμεις. Το “δαχτυλίδι” που έδωσε ο Αμερικανός πρόεδρος στον Ερντογάν, δεν γίνεται δεκτό από τον Πούτιν, ο οποίος στηρίζει τον Άσαντ. Την ίδια ώρα, στον βορρά διαφαίνεται προσέγγιση των Κούρδων και του συριακού καθεστώτος, ενώ παρών δηλώνει και το Ισραήλ.

Από το πρωί μάλιστα κορυφώνεται η ένταση στις σχέσεις Μόσχας-Τελ Αβίβ, με αφορμή τις αεροπορικές επιδρομές εναντίον στόχων κοντά στην Δαμασκό, τις οποίες η Ρωσία και ο Άσαντ χρεώνουν στο Ισραήλ. Επισήμως ο ισραηλινός στρατός αρνείται την επιδρομή και κάνει λόγο για αμυντικές ενέργειες μετά από συριακή πρόκληση.

Ωστόσο, αξιωματούχος του Πενταγώνου, με πρόσβαση σε πληροφορίες από ανώτερους Ισραηλινούς στρατιωτικούς, φέρεται να δήλωσε ότι η επίθεση ξεκίνησε από το Ισραήλ και είχε ως στόχο στελέχη της Χεζμπολάχ, που αναχωρούσαν για το Ιράν, και ιρανικές αποθήκες οπλισμού.

Κατάφωρη παραβίαση

Αντιδρώντας στην αεροπορική επιδρομή η Μόσχα χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα εναντίον του Ισραήλ, κάνοντας  λόγο για «κατάφωρη παραβίαση της κυριαρχίας» της Συρίας, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.

«Προκλητικά» πλήγματα των ισραηλινών αεροπορικών δυνάμεων είχε καταγγείλει νωρίτερα και το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, σημειώνοντας ότι οι χθεσινές επιδρομές έθεσαν σε κίνδυνο εμπορικές πτήσεις. Αναφέρει μάλιστα ότι παρενοχλήθηκαν «δύο αεροσκάφη της γραμμής, που δεν προέρχονταν από την Ρωσία» την ώρα που «ετοιμάζονταν να προσγειωθούν στα αεροδρόμια της Βηρυτού και της Δαμασκού».

Σημειώνουν επίσης ότι δεν υπήρξε τραγωδία, επειδή οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις επέβαλαν «περιοριστικά μέτρα» στα συστήματα της αντιαεροπορικής άμυνάς τους και  υποστηρίζουν ότι οι Ισραηλινοί έριξαν 16 πυραύλους, οι  14 από τούς οποίους καταστράφηκαν από την συριακή αεράμυνα.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι σχέσεις Ρωσίας-Ισραήλ είχαν οξυνθεί τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν η συριακή αντιαεροπορική άμυνα είχε καταρρίψει, κατά λάθος, ένα ρωσικό αεροσκάφος, στην προσπάθειά της να αναχαιτίσει ισραηλινούς πυραύλους. Ακολούθησε η αποστολή από τον Πούτιν πυραύλων S-300 στην περιοχή και το ταξίδι του Νετανιάχου στην Μόσχα, όπου συμφωνήθηκε να υπάρχει επικοινωνία πριν την ανάληψη δράσης. Σήμερα ωστόσο αυτό δεν συνέβη.

Νέο «χαστούκι» στον Ερντογάν

Εξελίξεις σημειώνονται όμως και στον συριακό βορρά, εκεί όπου ο Ερντογάν ετοιμάζεται για εκκαθαρίσεις στις περιοχές των Κούρδων. Η απόφαση του Τραμπ να αποσύρει τους Αμερικανούς στρατιώτες και η αναβάθμιση του από τις ΗΠΑ ώθησαν τον Ερντογάν να υιοθετήσει τον ρόλο «αρχιστρατήγου» κατά του Ισλαμικού Κράτους και «αναπληρωτή» του κενού εξουσίας που αφήνει πίσω της η αμερικανική αποχώρηση.

Έφτασε ακόμη και να προαναγγείλει και πιθανή συνάντησή του με τον Πούτιν για την διευθέτηση της κατάστασης στην περιοχή, αλλά το Κρεμλίνο του έκοψε την φόρα, ανακοινώνοντας ότι δεν υπάρχουν τέτοια σχέδια. Σήμερα μάλιστα η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών αποδόμησε ακόμη περισσότερο τον νέο ρόλο που θέλει να παίξει ο Ερντογάν, δηλώνοντας ότι, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, απ’ όπου αποχωρούν οι ΗΠΑ θα πρέπει να αναλαμβάνει ο Άσαντ.

Η Ζαχάροβα έδειξε και τον τρόπο που πρέπει να κανονιστεί αυτό, λέγοντας ότι δεν υπάρχει «κάτι δεδομένο σχετικά με οποιαδήποτε επαφή ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και την Δαμασκό». Είπε δηλαδή ότι η θέση της Μόσχας είναι η απευθείας διευθέτηση του θέματος ανάμεσα στην Ουάσινγκτον και την Δαμασκό, χωρίς να κάνει καμία αναφορά στον Ερντογάν ή σε κάποιον άλλον «τοποτηρητή».

Τα βρίσκουν οι Κούρδοι με τον Άσαντ

Ο Ερντογάν βέβαια εξακολουθεί να συγκεντρώνει στρατό κοντά στις περιοχές των Κούρδων και διαμηνύει με κάθε ευκαιρία ότι οι επιχειρήσεις στα ανατολικά του Ευφράτη, θα γίνουν. Πρωταρχικός του στόχος όμως ήταν και παραμένει η Μανμπίτζ.

Πριν από μερικές εβδομάδες άλλωστε είχε απειλήσει με εισβολή σε αυτήν την συριακή επαρχία, την οποία ανέστειλε μετά τις ανακοινώσεις του Τραμπ. Όλοι οι Τούρκοι αξιωματούχοι όμως, όπως και ο ίδιος ο Ερντογάν, ανέφεραν τις τελευταίες ημέρες ότι ο οδικός χάρτης για την Μανμπίτζ, που είναι αποτέλεσμα αμερικανοτουρκικής συνεργασίας και προβλέπει την αποχώρηση των Κούρδων πολιτοφυλάκων της YPG από την περιοχή, θα εφαρμοστεί.

Την ίδια ώρα ωστόσο, οι πληροφορίες θέλουν και τον Άσαντ να αναπτύσσει στρατό στην Μανμπίτζ. Μάλιστα η ταξιαρχία τεθωρακισμένων «Τίγρεις» του συριακού στρατού, η οποία καθοδηγείται από Ρώσους συμβούλους και φέρει ρωσικά οπλικά συστήματα, εισέβαλε αιφνιδιαστικά στο Αλ-Αριμέ και, σύμφωνα με την Δαμασκό, ο συριακό στρατός ελέγχει πλήρως την περιοχή. Η ενέργεια αυτή του Άσαντ έγινε όμως μετά από συνεννόηση με τον κουρδικής ηγεσίας συνασπισμό των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων, μπροστά στον φόβο μιας τουρκικής εισβολής.

Θα χυθεί αίμα στην Μανμπίτζ;

Ο Ερντογάν έχει δηλώσει, και μάλλον έχει δεσμευτεί γι αυτό στον Τραμπ, ότι δεν θα αναλάβει στρατιωτική δράση σε περιοχές, όπου παραμένουν Αμερικανοί. Το σχέδιο ωστόσο να αναπληρώσει τους Αμερικανούς, όταν θα φύγουν, δεν του βγαίνει, αφού αντιδρά ο Πούτιν. Έτσι το ερώτημα είναι πως θα κινηθεί από εδώ και πέρα ο Τούρκος πρόεδρος, ο οποίος φαίνεται ότι τώρα μπαίνει στα βαθειά.

Αν υποχωρήσει θα πρέπει, όχι μόνο να αποδεχθεί την παρουσία των Κούρδων στην μεθόριο, αλλά και να επιστρέψει το “δαχτυλίδι” στον Τραμπ. Κάτι τέτοιο δεν είναι όμως του χαρακτήρα του. Από την άλλη, η Μανμπίτζ δεν είναι Αφρίν και αυτό γιατί εκτός από Κούρδους είχε πάντα και Αμερικανούς, ενώ τώρα βρίσκονται εκεί και ο Άσαντ με τους Ρώσους. Ακόμη και στην περίπτωση που οι Αμερικανοί θα αποχωρούσαν μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο η κατάσταση θα παρέμενε δύσκολη για τον Ερντογάν, αφού κάθε επιχείρηση στην περιοχή θα τον έφερνε σε σύγκρουση με τις συριακές δυνάμεις, αλλά και με Ρώσους στρατιώτες.

Τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα για τον Τούρκο πρόεδρο, αν υπάρξει μια γενικότερη συμφωνία, ανάμεσα στις κουρδικές δυνάμεις και τον Άσαντ. Και αυτό γιατί κάθε τουρκική επιχείρηση εναντίον των Κούρδων της Συρίας θα είναι παραλλήλως μια επιχείρηση εναντίον της συριακής επικράτειας, αλλά και μια εχθρική ενέργεια για την Μόσχα. Εκτός και αν αυτό ήθελε τελικά ο Τραμπ και γι αυτό, όταν ανακοίνωσε την αποχώρηση των Αμερικανών από την Συρία, δήλωσε ότι “είναι καιρός να πολεμήσουν άλλοι”.