Διαζύγιο από την CIA θέλει το Πεντάγωνο

Το Υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ ανακοίνωσε στην CIA ότι σκοπεύει να τερματίσει το μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής υποστήριξης που παρέχει για αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις της υπηρεσίας. Ορισμένες από αυτές τις αλλαγές ενδέχεται να συμβούν ήδη από τον Ιανουάριο. Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, η CIA ενσωμάτωσε μια όλο και πιο εκτεταμένη αντιτρομοκρατική αποστολή στον κατάλογο δραστηριοτήτων της.

Για να υποστηρίξει πολλές από αυτές τις δραστηριότητες, όπως μεταφορά, φυσική ασφάλεια, εφοδιασμό, ακόμη και επιχειρήσεις, βασίστηκε στο Πεντάγωνο, ο ρόλος του οποίου είναι κρίσιμος, δεδομένου ότι οι αποστολές της CIA συνήθως λαμβάνουν χώρα σε επικίνδυνες περιοχές στον κόσμο. Απαιτούν επομένως στρατιωτική προστασία.

Ο Πρόεδρος Τραμπ, όπως είναι γνωστό, αποσύρει αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις από πολεμικές ζώνες όπως η Σομαλία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Αυτά τα στρατεύματα παρέχουν υλικοτεχνική υποστήριξη σε αποστολές της CIA εκεί. Το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας έχει εδώ και καιρό σηματοδοτήσει την πρόθεσή του να επικεντρωθεί περισσότερο σε αυτούς που αποκαλεί “ισότιμους ανταγωνιστές”, δηλαδή στην Κίνα και στη Ρωσία.

Σύμφωνα με αναφορές, ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Κρίστοφερ Μίλερ έστειλε επιστολή στη Διευθύντρια της CIA Τζίνα Χάσπελ, με την οποία την ενημερώνει για την απόφαση του Πενταγώνου να κάνει δραστικές αλλαγές στην υποστήριξη που παρέχει σε αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις. Ορισμένες από αυτές τις αλλαγές θα πραγματοποιηθούν από τις 5 Ιανουαρίου 2021.

Η αρχή του τέλους της συνεργασίας Πενταγώνου-CIA

Η ιστοσελίδα Defense One επιβεβαίωσε ότι το Πεντάγωνο επανεξετάζει την υποστήριξή του στη CIA. Εκπρόσωπός του ανέφερε ότι η αλλαγή είναι σύμφωνη με την Εθνική Αμυντική Στρατηγική, που απομακρύνει μετατοπίζει την προσοχή των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων από τους περιφερειακούς πολέμους στη Μέση Ανατολή προς τη Ρωσία και την Κίνα. «Ως υπεύθυνος δρων, το υπουργείο Άμυνας εξέτασε καλύτερα την κατανομή των πόρων του με τη μετάβαση της Εθνικής Αμυντικής Στρατηγικής του 2018 προς τον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων», δήλωσε ο αντισυνταγματάρχης Ουράια Ορλάντ, εκπρόσωπος του υπουργείου.

«Πολλά έχουν αλλάξει τις δύο πρώτες δεκαετίες αυτού του αιώνα, και το υπουργείο Άμυνας απλώς συνεργάζεται με τη CIA για να διασφαλίσει ότι τόσο αυτό όσο και η CIA θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν από κοινού τις εθνικές προκλήσεις ασφάλειας που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ σύμφωνα με το Εθνική Στρατηγική Άμυνας (NDS)… Το Υπουργείο Άμυνας πιστεύει επίσης ότι οι συζητήσεις με τους συνεργάτες μας πρέπει να προχωρήσουν γρήγορα».

Αντίθετα, αναφερόμενη στη συνεργασία Πενταγώνου και CIA, η Νικόλ ντε Χάαι, εκπρόσωπος της CIA δήλωσε: «Αυτή η συνεργασία οδήγησε σε επιτεύγματα που προχώρησαν σημαντικά την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ και είμαστε πεπεισμένοι ότι το υπουργείο Άμυνας και η CIA θα συνεχίσουν αυτήν τη στενή συνεργασία για τα επόμενα χρόνια».

Σχολιάζοντας το ενδεχόμενο συρρίκνωσης αυτής της συνεργασίας, η ίδια τόνισε: «Αυτό θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο για αξιωματικούς της CIA έως ότου μπορέσει να αντιμετωπιστεί από την εισερχόμενη διακυβέρνηση… Εάν δεν αντιστραφεί, η CIA πρέπει να αυξήσει το προσωπικό και τη χρηματοδότηση για να αντισταθμίσει τη διαφορά ώστε να συνεχίσει τις κρίσιμες αποστολές της».

Ο 20ετής εναγκαλισμός

Στις αρχές Δεκεμβρίου, ένας παραστρατιωτικός της CIA σκοτώθηκε στη Σομαλία, σύμφωνα με τον Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγό Μαρκ Μίλεϋ, ο οποίος αποκάλυψε ότι ο νεκρός είχε υπηρετήσει στο παρελθόν στις ειδικές δυνάμεις του αμερικανικού ναυτικού (SEAL). Την ίδια περίοδο το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι ο Πρόεδρος Τραμπ είχε διατάξει την απόσυρση των περισσότερων από τους 700 στρατιωτικούς των ΗΠΑ στη Σομαλία, αν και είπε ότι θα συνεχίσει να πραγματοποιεί αντιτρομοκρατικές αποστολές εναντίον της Αλ Σαμπάμπ, της εκεί θυγατρικής της Αλ Κάιντα.

Η απόσυρση αυτή θα έχει άμεσο αντίκτυπο στις αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις της CIA εκεί. «Η απομάκρυνση των στρατιωτικών του υπουργείου Άμυνας από τη CIA μπορεί να έχει προκληθεί μόνο για πολιτικούς λόγους», δήλωσε ο Έρικ Έλεριτς πρώην SEAL στο ABC News, σημειώνοντας ότι η σχέση μεταξύ των δύο έχει αυξηθεί εκθετικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Αυτό ισχύει όχι μόνο σε υψηλού επιπέδου αποστολές, αλλά και καθημερινές επιχειρήσεις που δεν γίνονται αντιληπτές. «Η απόσυρση αυτής της στήριξης είναι σαν το “πονάει κεφάλι, κόβεις κεφάλι”».

Ένας πρώην υψηλόβαθμος της CIA χαρακτήρισε τα σχέδια του Πενταγώνου «εξαιρετικά παράτυπα», δεδομένου ότι οι αντιτρομοκρατικές αποστολές δεν μπορούν πλέον να εκτελεστούν από τη CIA χωρίς στρατιωτική υποστήριξη. Εκείνοι που πιστεύουν ότι αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο αξιωματικούς της CIA που δρουν σε ζώνες μάχης, από τις οποίες αποσύρεται ο αμερικανικός στρατός, τουλάχιστον έως ότου ο Μπάιντεν αναλάβει πρόεδρος.

Το Πεντάγωνο παρέχει δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων που σχεδιάζονται από το Κέντρο Ειδικών Δραστηριοτήτων (SAC) της CIA για χρήση σε μυστικές επιχειρήσεις που οι ΗΠΑ δεν παραδέχονται δημόσια. Αυτοί οι στρατιωτικοί υπάγονται επισήμως στη CIA και γίνονται «μόνιμοι μουσαφίρηδες», δήλωσε πρώην κυβερνητικός αξιωματούχος. Σχεδόν όλοι οι στρατιωτικοί που χρησιμοποιούνται από την CIA προέρχονται από τις ειδικές δυνάμεις (SEAL, Ranger, Raiders, Delta, κλπ).

Είκοσι χρόνια συνεχούς πίεσης στις ειδικές δυνάμεις του Πενταγώνου έχουν αρχίσει να δείχνουν τις παρενέργειές τους. Το μέγεθός τους έχει υπερδιπλασιαστεί από το 1999, περιλαμβάνοντας περίπου 66.000 κομάντος σε σύνολο περίπου 1,4 εκατομμυρίων προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων. Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών, σ’ αυτές τις μονάδες παρατηρείται έκρηξη παραπτωμάτων.

Υπερ-χρησιμοποίηση

Τέτοια σαφή προειδοποιητικά σημάδια προβλημάτων στην κοινότητα των ειδικών δυνάμεων προέρχονται από τουλάχιστον τρεις βασικούς λόγους: Πρώτον, από την αδιάλειπτη πίεση της συνεχούς μάχης στο πλαίσιο των επιχειρήσεων. Οι ειδικές δυνάμεις υφίστανται την κόπωση από τις σχεδόν ανεξέλεγκτες απαιτήσεις που σε μεγάλο βαθμό οφείλονται στις ανάγκες της CIA. Τα στελέχη αυτών των μονάδων παραμένουν μακράν των εστιών τους για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Δεύτερον, οι ειδικές δυνάμεις υφίσταται σημαντικές απώλειες, ενώ οι περισσότερες συμβατικές δυνάμεις έχουν αποσυρθεί. Αν και το αποτύπωμα των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν ενδέχεται σύντομα να συρρικνωθεί, οι ειδικές δυνάμεις θα συνεχίσουν να λειτουργούν σε θέατρα που είναι λιγότερο ορατά, αλλά εξίσου θανατηφόρα (Σομαλία, Υεμένη, Λιβύη, Συρία και δυτικής Αφρική).

Τρίτον, η κουλτούρα των ειδικών επιχειρήσεων χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο από την αίσθηση του δικαιώματος. Από την αρχή της επιλογής και της εκπαίδευσής τους, τα μέλη μονάδων των ειδικών δυνάμεων διαχωρίζονται από τις συμβατικές ένοπλες δυνάμεις, προς το προσωπικό των οποίων φέρονται με συγκαταβατικότητα έως περιφρόνηση, θεωρώντας ότι οι ίδιοι είναι οι καλύτεροι των καλυτέρων.

Ορισμένες μονάδες ακολουθούν πολύ χαλαρά πρότυπα, αφήνοντας γένια και μακριά μαλλιά, θεωρώντας εαυτούς εξαιρούμενους από τους στρατιωτικούς κανονισμούς, ενώ η εκπαίδευσή τους για τις απαιτήσεις των αποστολών τους, τους ενσταλάζουν μια αίσθηση προνομίου. Οι πιέσεις συνεχών εξελίξεων και απωλειών καθιστούν πολύ εύκολη τη μετατροπή του προνομίου σε δικαίωμα και στην αίσθηση ότι δεν ισχύουν πλέον γι’ αυτούς στρατιωτικά πρότυπα και πειθαρχία.

Οι υπηρεσίες πληροφοριών, αλλά και οι ένοπλες δυνάμεις εξαρτώνται πάρα πολύ από τις δυνατότητες των ειδικών δυνάμεων για να αγνοήσουν τα αυξανόμενα προβλήματα, χωρίς την αντιμετώπιση των οποίων υπάρχει ο κίνδυνος κατάρρευσης των προτύπων και της πειθαρχίας. Επειδή, όμως, οι μονάδες αυτές υφίστανται ατέρμονη καταπόνηση, το Πεντάγωνο θέλει να τις επαναφέρει στην τάξη, αναπροσανατολίζοντάς τις στα αμιγώς στρατιωτικά τους καθήκοντα.