Εγγυήτρια δύναμη στην Γάζα θέλoυν οι ΗΠΑ την Τουρκία
11/01/2024
Η αποφυγή εξαπλώσεως του πολέμου στον Λίβανο με την Χεζμπολάχ και στο Ιράν με τους Χούτι είναι επιτακτική προϋπόθεση διατηρήσεως των τιμών του πετρελαίου υπό τα 70 δολάρια το βαρέλι, για να κρατηθεί η βενζίνη στην Αμερική κάτω απ’ τα τρία δολάρια το γαλόνι, που είναι ό,τι καλύτερο ημπορούν να προσφέρουν οι Δημοκρατικοί στον μέσο Αμερικανό, για να πάρουν τις προσεχείς εκλογές από τον Τραμπ.
Το ταξίδι του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν στην Μέση Ανατολή, Τουρκία κι (ολίγην) Ελλάδα, είχε ως απώτερο σκοπό την επιτυχία του προέδρου Τζο Μπάιντεν στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου 2024, με την πρόταση εκεχειρίας στην εμπόλεμη περιοχή.
Ενδιαμέσως, κρίσιμο σημείο στην όλη υπόθεση είναι η στάση της Τουρκίας που ως εγράφη προτάθηκευπό της αμερικανικής κυβερνήσεως ως «εγγυήτρια δύναμις για την ειρήνευση της Γάζας», με την ίδρυση ενιαίου παλαιστινιακού κράτους στην Δυτική Όχθη. Προς τον σκοπόν προσφέρθηκε στον Ερντογάν η Νοτιοανατολική Μεσόγειος ως “λευκή επιταγή”, αφού συνεννοηθεί προηγουμένως με τον Αλ Σίσι, πρόεδρο της Αιγύπτου, για την μοιρασιά της ΑΟΖ. Τα συμφέροντα άλλων χωρών (Ελλάδος, Κύπρου, Παλαιστίνης) δεν ελήφθησαν υπ’ όψιν και έτσι η Ρόδος έμεινε χωρίς ΑΟΖ. Ο Λίβανος και το Ισραήλ έχουν συμβιβασθεί και η Κύπρος παραμένει διχοτομημένη.
Το ερώτημα όμως είναι εάν η Τουρκία δύναται να διαδραματίσει ρόλο εγγυήτριας δυνάμεως στην περιοχή της Εγγύς Ανατολής, όπου “λαλούν πολλοί κοκόροι κι αργεί να …ξημερώσει”! Άλλα τα συμφέροντα του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας και διαφορετικά του Αφγανιστάν και του Ισλαμικού Κράτους, που ανέλαβε την ευθύνη της προσφάτου πολυαιμάκτου επιθέσεως στο ιρανικό μνημόσυνο για τον Σουλεϊμανί.
Η Τουρκία κι άλλοτε έγινε “εγγυήτρια δύναμις” – για την ανεξαρτησία της Κύπρου που την κατέλυσε προ 50 ετών. Κινείται πάντοτε με γνώμονα το εθνικό της συμφέρον κι όπου αυτό υπαγορεύει την καταπάτηση των συμφωνιών, δεν διστάζει να το πράξει. Αλλά και πέραν αυτού, στο παζάρι των F-16 με αντάλλαγμα την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, έχει διαφορετική αντίληψη το αμερικανικό Κογκρέσο, που επιθυμεί πρώτα την έγκριση της τουρκικής Εθνοσυνελεύσεως για την σουηδική ένταξη κι έπειτα την συμφωνία για τα F-16.
Το δίλημμα για την Τουρκία
Μείζον πρόβλημα για την Τουρκία είναι ο εφοδιασμός της Ελλάδος με 20+4 μαχητικά αεροσκάφη F-35 που φαίνεται τελειωμένος κι η απόρριψη των τουρκικών αξιώσεων διαμοίρασης του Αιγαίου, το οποίον ανατίθεται του λοιπού στην Ελληνική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό, ιδίως μετά την ανάπτυξη της Αλεξανδρουπόλεως ως αμερικανικής βάσεως. Μαζί με την Σούδα, το Αιγαίον μεταβάλλεται σε ελληνοαμερικανική λίμνη, δια τον φόβον της Ρωσίας – το παλαιόν Ανατολικό Ζήτημα!
Κατόπιν όλων αυτών, ο Ερντογάν τίθεται ενώπιον ενός ιστορικού διλήμματος: Να παραμείνει πιστός στην δύση (ΝΑΤΟ), απαρνούμενος εαυτόν ή να αποτραβηχθεί στην Ανατολή, εγκαταλείποντας τις υποθήκες του Κεμάλ Ατατούρκ.
Ο Μπλίνκεν κατέβαλε ύστατη προσπάθεια να κρατήσει την Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο, ως επιτήδειο… σύμμαχον που δεν κατόρθωσε ούτε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ , υποσχεθείς τα ελληνικά Δωδεκάνησα στον Ινονού-πασά διαρκούντος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Συντόμως, θα ξέρουμε εάν κι ο Μπλίνκεν απέτυχε….
