Επιχείρηση “Πύθων”: Η ναυτική δύναμη των Ινδών επικρατεί του Πακιστάν

Σε “στρατηγική” αναβαθμίζεται η σχέση Ελλάδας-Ινδίας, μετά την ιστορική επίσκεψη του Ινδού πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι στην χώρα μας, την πρώτη από το 1983. Οι δύο χώρες, συμφώνησαν με Κοινή Δήλωση στην αναβάθμιση της ελληνο-ινδικής σχέσης, σε σχέση “Στρατηγικής συνεργασίας” (Strategic Partnership), ενώ συμφώνησαν να εργαστούν προς την κατεύθυνση διεύρυνσης της διμερούς συνεργασίας στο πολιτικό επίπεδο, στην ασφάλεια και στην οικονομία με στόχο τον διπλασιασμό του διμερούς εμπορίου τα επόμενα χρόνια. Αξίζει να σημιεωθεί πως η Ινδία είναι μία ισχυρή ναυτική δύναμη. 

Συγκεκριμένα, στην Κοινή Δήλωση αποτυπώνεται η συναντίληψη Ελλάδας και Ινδίας για μια ελεύθερη, ανοικτή και βασισμένη σε κανόνες Μεσόγειο Θάλασσα και Ινδο-Ειρηνικό, «σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας και συγκεκριμένα με τις προβλέψεις της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) και με πλήρη σεβασμό στην κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα και την ελευθερία της ναυσιπλοϊας προς όφελος της διεθνούς ειρήνης, σταθερότητας και ασφάλειας», όπως αναφέρεται.

Μία δήλωση μήνυμα τόσο στην Τουρκία, που αμφισβητεί το Δίκαιο της Θάλασσας, όσο και στο Πακιστάν, τον προαιώνιο εχθρό της Ινδίας και ιστορικό σύμμαχο της Άγκυρας. Κατά τη συνάντηση, οι τρεις χώρες συζήτησαν τις εξελίξεις στην αμυντική βιομηχανία, τη μεταφορά τεχνολογίας, και την επιστημονική έρευνα. Το Πακιστάν έχει παραγγείλει τέσσερεις κορβέτες ASFAT MİLGEM και ήδη χρησιμοποιεί drones AKINCI και Bayraktar TB2. Η Baykar της Τουρκίας κέρδισε συμβόλαιο 3,1 δισ. δολαρίων για παραγωγή AKINCI στη Σαουδική Αραβία. Το Ισλαμαμπάντ ήθελε να προμηθευτεί 30 ελικόπτερα T129 ATAK έναντι 1,5 δισ. δολαρίων, αλλά η πώληση εμποδίστηκε λόγω της άρνησης των ΗΠΑ να προμηθεύσουν κινητήρες. Εντάχθηκε επίσης στο πρόγραμμα του τουρκικού “εθνικού μαχητικού” KAAN.

Η Επιχείρηση “Πύθων”

Ινδία και Πακιστάν έχουν βρεθεί αντιμέτωπες σε πολλούς πολέμους, εκ των οποίων όλοι κατέληξαν σε ήττα για το Ισλαμαμπάντ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η Επιχείρηση “Πύθων”, που αποτέλεσε το δεύτερο και καταλυτικό πλήγμα που προχώρησε η ναυτική δύναμη των Ινδών κατά του πακιστανικού ναυτικού, στη διάρκεια του Β’ Ινδοπακιστανικού Πολέμου το 1971. Ήταν το οριστικό πλήγμα τόσο υλικά, όσο και κυρίως ηθικά κατά των Πακιστανών, που δεν αποτόλμησαν να ξαναβγούν στη θάλασσα…

Στις 4 Δεκεμβρίου 1971 το ινδικό ναυτικό εξαπέλυσε την Επιχείρηση “Τρίαινα”, πλήττοντας το λιμάνι του Καράτσι, τις εκεί δεξαμενές καυσίμων και βυθίζοντας ή μετατρέποντας σε άχρηστα παλιοσίδερα τέσσερα αντίπαλα πλοία. Ωστόσο η καταστροφή των δεξαμενών καυσίμων δεν ήταν ολοκληρωτική.

Έτσι αποφασίστηκε η εκτέλεση μια νέας επιχείρησης “Πύθων”. Η επιχείρηση θα εκτελείτο το βράδυ της 8ης προς 9ης Δεκεμβρίου. Σε αυτή θα συμμετείχαν η πυραυλάκατος INS Vinash (σοβιετικής κατασκευής κλάσης Osa) και οι φρεγάτες INS Talwar και INS Trishul (βρετανικής ναυπήγησης Type 12).

Η ναυτική δύναμη των Ινδών

Το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου 1971 η ινδική μοίρα απέπλευσε με πολύ κακό καιρό. Στόχος της ήταν το λιμάνι του Καράτσι. Η ινδική πυραυλάκατος έφερε τέσσερα κατευθυνόμενα βλήματα επιφανείας-επιφανείας Styx. Οι δύο φρεγάτες έφεραν δύο πυροβόλα των 4,5in. αντιαεροπορικά πυροβόλα Bofors των 40 χλστ και ανθυποβρυχιακούς όλμους.

Τα ινδικά σκάφη έπλευσαν απαρατήρητα λόγω της κακοκαιρίας και πλησίασαν στη χερσόνησο Μανορά νότια του Καράτσι. Ένα πακιστανικό περιπολικό εντόπισε τα ινδικά σκάφη, αλλά πριν προλάβει να αναφέρει την παρουσία τους βυθίστηκε άμεσα, καθώς ανατινάχθηκαν τα πυρομαχικά του από τα ινδικά πυρά. Τα πακιστανικά ραντάρ όμως εντόπισαν τα ινδικά πλοία, όπως ανέφερε ο Ινδός αντιναύαρχος, Χιραναντάνι.

Παρόλα αυτά δεν υπήρξε αντίδραση. Έτσι τα ινδικά πλοία προσέγγισαν το λιμάνι σε απόσταση 14 ναυτικών μιλίων (ν.μ.). Αμέσως η ινδική πυραυλάκατος εκτόξευσε τους πυραύλους της. Ο πρώτος πύραυλος έπληξε τις δεξαμενές καυσίμων προκαλώντας μια τρομακτική έκρηξη. Ο δεύτερος χτύπησε το παναϊμακό τάνκερ Gulf Star, βυθίζοντάς το. Οι άλλοι δύο πύραυλοι έπληξαν το πακιστανικό πετρελαιοφόρο στόλου PNS Dacca και το βρετανικό φορτηγό Harmattan, αντίστοιχα. Το πρώτο υπέστη μεγάλες ζημιές και αχρηστεύτηκε, ενώ το δεύτερο βυθίστηκε. Μετά το πλήγμα τα ινδικά σκάφη αποχώρησαν ανενόχλητα.

Καταστροφή για το Πακιστάν

Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό για το Πακιστάν. Μόνο η αξία των καυσίμων που χάθηκαν ξεπερνούσε τα τρία δισεκατομμύρια δολάρια σε τιμές της εποχής. Αποτέλεσμα ήταν το Πακιστάν να αντιμετωπίσει έλλειψη καυσίμων, που επηρέασε μέχρι και την αεροπορία του.

Το πλήγμα όμως ήταν ακόμα ισχυρότερο στο ηθικό των Πακιστανών. Το ναυτικό τους έλαβε έκτακτα μέτρα. Τα πακιστανικά πλοία θα μετέφεραν πλέον ελάχιστα πυρομαχικά για να αποτραπεί ο κίνδυνος έκρηξης. Επίσης απαγορεύτηκε ο απόπλους χωρίς ειδική διαταγή, ειδικά τη νύκτα. Επίσης τα ξένα σκάφη που εξυπηρετούσαν τις μεταφορές του Πακιστάν έπαψαν να πλέουν προς το Καράτσι. Ουσιαστικά η ινδική επιτυχία είχε ως αποτέλεσμα την επιβολή άτυπου ναυτικού αποκλεισμού στο Πακιστάν.