Επίσκεψη-αποχαιρετισμός του Ερντογάν στη “θεία” Μέρκελ

Στις 16 Οκτωβρίου η απερχόμενη Καγκελάριος Μέρκελ θα συναντηθεί με τον πρόεδρο Ερντογάν. Στην ανακοίνωση της Καγκελαρίας για την επερχόμενη συνάντηση, αναφέρεται ότι θα συζητηθούν το προσφυγικό, αλλά και θέματα τοπικού ενδιαφέροντος. Η συνάντηση δεν είναι τυχαία, ακόμη και αν η Μέρκελ είναι η απερχόμενη Καγκελάριος. Η Τουρκία εδώ και αιώνες έχει την Γερμανία ως σταθερή σύμμαχο και συχνά παραστάτη στις επιδιώξεις, καθώς και στην υποστήριξη των συμφερόντων της.

Ήδη το 1835 με εντολή του βασιλιά της τότε Πρωσίας, Φρειδερίκου Βίλχελμ του 2ου, ο Στρατάρχης Χέλμουτ φον Μόλτκε ανέλαβε, με τη σύμφωνη γνώμη των Οθωμανών, επικεφαλής εκπαίδευσης του οθωμανικού πεζικού, με στόχο την διατήρηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το 1871 ο πρώτος Καγκελάριος της Γερμανίας Όττο Φον Μπίσμαρκ, έκανε την ιστορική δήλωση στον Τούρκο δημοσιογράφο Αλί Εφέντη, ότι «η αγάπη μεταξύ Τούρκων και Γερμανών είναι τόσο παλιά, που δεν θα διαρραγεί ποτέ».

Το 1914 οι Οθωμανοί και οι Γερμανοί υπέγραψαν συνθήκη πολεμικής συνδρομής μεταξύ τους και ήταν στη συνέχεια σύμμαχοι στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία το 1933, χιλιάδες εκπρόσωποι της γερμανικής ελίτ (συγγραφείς, συνθέτες, πανεπιστημιακοί κτλ) εγκατέλειψαν την Γερμανία ως διαφωνούντες και εγκαταστάθηκαν στη Κωνσταντινούπολη, όπου ο Κεμάλ τους υποδέχθηκε με ανοιχτές αγκάλες, με αντάλλαγμα την στήριξη τους στον εκμοντερνισμό της Τουρκίας, πράγμα που όντως έγινε σε πολλούς τομείς.

Στις 18 Ιουνίου του 1941 υπογράφηκε η συνθήκη φιλίας της ναζιστικής Γερμανίας με την Τουρκία με ισχύ 10 ετών, η οποία έλαβε τέλος με την πλασματική κήρυξη του πολέμου από την Τουρκία στην Γερμανία στις 23 Φεβρουαρίου του 1945, όταν ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος είχε ήδη ουσιαστικά κριθεί. Στη σημερινή Γερμανία ζουν σχεδόν τρία εκατομμύρια πολίτες με τουρκική καταγωγή και σχεδόν 1,5 εκατομμύρια από αυτούς είναι Γερμανοί πολίτες. Όλα τα παραπάνω, λοιπόν, καταδεικνύουν τον λόγο της στενής διακρατικής σχέσης ανά τους αιώνες μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας.

Η ελληνογαλλική αμυντική συμμαχία

Η ελληνική εξωτερική πολιτική πρέπει πάντα να λαμβάνει υπόψιν της τα δεδομένα και να προσαρμόζει τις κινήσεις της ανάλογα. Η ελληνογαλλική αμυντική συμμαχία έχει ενοχλήσει σφοδρά την Τουρκία και έχει “προβληματίσει” αρκετούς στη Γερμανία, οι οποίοι βλέπουν ότι η Ελλάδα στην παρούσα στιγμή έκανε μια σαφή στρατηγική επιλογή υπέρ της Γαλλίας με στόχο την στήριξη της στα ελληνοτουρκικά.

Οι γερμανικές ελίτ θεωρούν ότι οι απαιτήσεις της Ελλάδος στα θέματα ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας είναι μαξιμαλιστικές και πίεζαν την Ελλάδα να κάνει υποχωρήσεις. Η συμφωνία με την Γαλλία ξαφνικά αλλάζει την ατζέντα και στην ουσία ακυρώνει τη γερμανική άποψη περί ελληνικών μαξιμαλιστικών θέσεων. Η Γερμανία δεν επιθυμεί την Γαλλία με ενεργό ρόλο στην Ελλάδα και την Ανατολική Μεσόγειο.

Επομένως, είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα στο επόμενο διάστημα, εκμεταλλευόμενη την σημερινή συγκυρία, να προσπαθήσει κάνοντας μια προβολή της μελλοντικής εξοπλιστικής της ισχύος στο μέλλον, να μπορέσει να επιλύσει ειρηνικά και διακρατικά όσο το δυνατόν περισσότερα θέματα με την Τουρκία είναι εφικτό. Ενόψει δε της αλλαγής κυβέρνησης στη Γερμανία και της συμμετοχής στη κυβέρνηση των Πρασίνων, οι οποίοι είναι σφόδρα επικριτικοί έναντι της Τουρκίας, το εθνικό αυτό παράθυρο ευκαιρίας γίνεται ακόμα πιο μεγάλο και με ουσιαστικό περιεχόμενο. Ας ελπίσουμε ότι θα εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία αυτή.