Επιστολή Τουρκοκυπρίων στον ΟΗΕ για πτήσεις – Στόχος τα δύο κράτη στην Κύπρο

Στην Κύπρο υπάρχουν “δύο κράτη”, τα οποία μόνο στη βάση αυτής της «πραγματικότητας» μπορούν να συνεργασθούν. Αυτό αναφέρεται σε επιστολή του λεγόμενου αντιπρόσωπου του κατοχικού καθεστώτος, İsmet Korukoğlu, προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτιέρες. Η επιστολή στάλθηκε, όπως γίνεται πάντα, μέσω του Τούρκου μόνιμου αντιπροσώπου, Feridun H. Sinirlioğlu.

Ο εκπρόσωπος του ψευδοκράτους απαντά σε καταγγελίες της Κυπριακής Δημοκρατίας, για τουρκικές παραβιάσεις του κυπριακού εναέριου χώρου (επιστολή Μαυρογιάννη, 28 Μαίου, 2020). Καθίσταται σαφές από την επιστολή της τουρκικής πλευράς πως η προσπάθεια έγκειται στην ανάδειξη του παράνομου μορφώματος των Κατεχομένων, σε χωριστή οντότητα, ίση με την Κυπριακή Δημοκρατία.

Σημειώνεται συναφώς ότι η τουρκική πλευρά ισχυρίζεται πως η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει καμία δικαιοδοσία σε ολόκληρη την επικράτεια της χώρας και πως στα κατεχόμενα ασκείται «κυριαρχία» μόνο από την «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου». Στην επιστολή, ημερομηνίας 17 Ιουνίου 2020, σημειώνονται τα εξής:

Πρώτον, διατυπώνεται ο ισχυρισμός ότι η διαφωνία που προκύπτει είναι επειδή η ελληνοκυπριακή πλευρά αγνοεί «τις τρέχουσες πραγματικότητες». Ο ισχυρισμός αναφέρεται στην ύπαρξη δύο ανεξάρτητων, αυτοδιοικούμενων κρατών στο νησί της Κύπρου, όπου το καθένα «ασκεί κυριαρχία και δικαιοδοσία στην αντίστοιχη επικράτειά του». Η λογική, δηλαδή, της εξίσωσης! Η αναβάθμιση του ψευδοκράτους και η υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ώστε να είναι «δυο ίσες οντότητες».

Η έκθεση του Κόφι Ανάν

Δεύτερον, στην προσπάθεια να απαντήσει στη θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας ότι τα λιμάνια και τα αεροδρόμια στα κατεχόμενα λειτουργούν παράνομα, από το 1974 και εντεύθεν, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η τουρκική πλευρά επικαλείται σχετική έκθεση του τότε Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Κόφι Ανάν με ημερομηνία 28 Μαΐου 2004 (S / 2004/437), στην οποία ανέφερε τα εξής:

«Ελπίζω ότι [μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας] μπορούν να δώσουν ισχυρό προβάδισμα σε όλα τα κράτη να συνεργαστούν διμερώς και σε διεθνείς οργανισμούς για την εξάλειψη περιττών περιορισμών και εμποδίων που έχουν ως αποτέλεσμα την απομόνωση των Τουρκοκυπρίων και την παρεμπόδιση της ανάπτυξής τους, θεωρώντας ότι μια τέτοια κίνηση είναι σύμφωνη με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας 541 (1983) και 550 (1984)».

Σε ό,τι αφορά το παράνομο αεροδρόμιο της κατεχόμενης Τύμπου σημειώνεται ότι «το τεχνολογικά ενημερωμένο κέντρο ελέγχου παρέχει τακτικές, αξιόπιστες και ασφαλείς υπηρεσίες εναέριας κυκλοφορίας από την άρνηση της ελληνοκυπριακής πλευράς το 1977 για την παροχή υπηρεσιών εναέριας κυκλοφορίας στο βόρειο τμήμα του νησιού, σύμφωνα με την πολιτική της απομόνωσης του τουρκοκυπριακού λαού».

Νομιμοποίηση μέσω των αεροπορικών πτήσεων

Προβάλλεται περαιτέρω ο ισχυρισμός ότι η «αρχή πολιτικής αεροπορίας της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» είναι ο μόνος αρμόδιος φορέας για την παροχή υπηρεσιών εναέριας κυκλοφορίας και αεροναυτικών πληροφοριών εντός του εθνικού της εναέριου χώρου και οι ανακοινώσεις στους αερομεταφορείς εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 3 της Σύμβασης Διεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας (Σύμβαση του Σικάγου). Για να υποστηρίξει την πιο πάνω θέση το κατοχικό καθεστώς επικαλείται στατιστικά και αριθμούς.

Αναφέρει πως «ο αριθμός των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας έχει αυξηθεί σύμφωνα με τον αυξανόμενο αριθμό πτήσεων με την πάροδο των ετών και το κέντρο ελέγχου της περιοχής Ercan (σ.σ. Τύμπου), βρίσκεται στο A / 74/902 S / 2020/552 20-08029 3/3 τακτικά και κοντά σε συνεργασία με το κέντρο ελέγχου της περιοχής της Άγκυρας, προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφαλής διεξαγωγή όλων των πτήσεων στην περιοχή.

Μόνο το 2019, ο αριθμός των επιβατών που χρησιμοποίησαν το αεροδρόμιο Ercan ανήλθε σε 4.035.276. Επιπλέον, το 2019, 27.760 αεροσκάφη χρησιμοποίησαν το αεροδρόμιο Ercan για άφιξη και αναχώρηση, και 224.898 αεροσκάφη χρησιμοποίησαν τον… εναέριο χώρο του Ercan».

Στην επιστολή επαναλαμβάνεται πολλές φορές το αφήγημα περί «απομόνωσης» των Τουρκοκυπρίων, ως αποτέλεσμα της πολιτικής των Ελληνοκυπρίων. Περαιτέρω σημειώνεται πως ο «ομόλογος» των Ελληνοκυπρίων, όταν θέλουν να θέσουν ή συζητήσουν οτιδήποτε, είναι η τουρκοκυπριακή πλευρά και όχι η Τουρκία.