Ερντογάν και βόμβες διασποράς τονίζουν την αδυναμία της Δύσης

Δύο-τρία γεγονότα έχουν τις τελευταίες ημέρες κλονίσει την Ευρώπη. Το ένα είναι το ενδεχόμενο οι ΗΠΑ να ενισχύσουν την Ουκρανία με βόμβες διασποράς, εξέλιξη που έκανε άνω-κάτω τη γερμανική πολιτική και όχι μόνο, ενώ το άλλο αφορά στους ξεδιάντροπους εκβιασμούς του Ερντογάν για να επιτρέψει την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ που έχει ξεφτιλίσει κυριολεκτικά την Σουηδία, τη Συμμαχία, αλλά και ολόκληρη τη Δύση.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η “σκέψη” των ΗΠΑ να εκχωρήσουν στην Ουκρανία βόμβες διασποράς (βόμβα που ανοίγει στον αέρα και απελευθερώνει μικρότερα βομβίδια σε μια ευρεία περιοχή) είναι μια πράξη παραδοχής της αδυναμίας των αμυνόμενων να κερδίσουν εδάφη μετά το τελευταίο κύμα δυτικής βοήθειας, αλλά και της απελπισίας της Ουάσιγκτον που πέφτει σε όλα της τα σχέδια έξω, σύροντας την Ουκρανία στην άβυσσο και προκαλώντας κρίσιμο πόνο στους συμμάχους της.

Βεβαίως οι ΗΠΑ, ως συνήθως, δεν έχουν υπογράψει τη Σύμβαση του Όσλο (CCM, 2008) για την απαγόρευση των όπλων διασποράς. Φυσικά, ούτε η Ρωσία, ούτε η Ουκρανία μετέχουν, σε αντίθεση με 111 χώρες που την έχουν υπογράψει. Πάντως, το 2022, η τότε επικεφαλής Τύπου του Λευκού Οίκου Τζένιφερ Ψάκη έλεγε ότι «η χρήση βομβών διασποράς είναι έγκλημα πολέμου».

Οι Ρώσοι δήλωσαν πως θα απαντήσουν αναλόγως και ότι κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε παράταση της σύγκρουσης. Η διαβεβαίωση της Ουκρανίας πως οι βόμβες διασποράς θα χρησιμοποιηθούν σε ουκρανικό και όχι σε ρωσικό έδαφος προκάλεσαν την αντίδραση του πρωθυπουργού της Καμπότζης Χουν Σεν, ο οποίος προειδοποίησε την Ουκρανία να μην χρησιμοποιήσει τέτοια όπλα, γιατί σύμφωνα με την οδυνηρή εμπειρία της χώρας του από τους αμερικάνικους βομβαρδισμούς διασποράς τη δεκαετία του 1970, επί δεκαετίες μετά είχαν χιλιάδες θύματα από υποπυρομαχικά και νάρκες που δεν είχαν ανατιναχθεί.

Ο υποτακτικός Σταϊνμάιερ

Η Βρετανία και η Ισπανία που έχουν υπογράψει τη Σύμβαση τάχθηκαν ευθέως κατά. Στη Γερμανία που επίσης έχει υπογράψει τη σύμβαση, η υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ ήταν κατηγορηματικά κατά της χορήγησης τέτοιων όπλων στην Ουκρανία. Όμως, ο Γερμανός πρόεδρος Φρανκ Σταϊνμάιερ δήλωσε ξεδιάντροπα ότι το 2008, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών, υπέγραψε τη διεθνή σύμβαση για την απαγόρευση των βομβών διασποράς στο Όσλο, «αλλά στην παρούσα κατάσταση, η γερμανική κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών». Πρόκειται για μία αποκαλυπτική δήλωση που δείχνει τον εσωτερικό διχασμό στη Γερμανία. Από τη μια, η νομιμοφροσύνη και ο σεβασμός στις συνθήκες και από την άλλη η υποταγή στη βούληση της Ουάσιγκτον.

Αλλά πέρα από τα υπαρξιακά της Γερμανίας, το ζήτημα των βομβών διασποράς είναι ένα πρόβλημα που διχάζει τη Δύση, δηλαδή την Ουάσιγκτον με τους συμμάχους της. Δεν μπορεί η Δύση της δημοκρατίας και του διεθνούς δικαίου να λειτουργεί σε καθεστώς εξαίρεσης, ούτε οι ΗΠΑ μπορούν πλέον να κάνουν ότι θέλουν. Ο “αμερικάνικος εξαιρετισμός” έχει κοστίσει πολύ αίμα και πόνο. Η μεγάλη αντιδυτική συσπείρωση που συγκροτείται είναι αποτέλεσμα της αμερικάνικης εμμονής στην ηγεμονία του κόσμου και στην επιβολή της.

Σε κάθε περίπτωση και πέρα από τις βόμβες διασποράς που δείχνουν την αποτυχία των αμερικάνικων σχεδιασμών και στόχων, ήρθε να προστεθεί στη δυτική ανασφάλεια η νέα παγκόσμια επιθετική διάταξη του ΝΑΤΟ. Διότι δεν είναι μόνο το νέο σώμα ταχείας επέμβασης των 300.000 νατοϊκών στρατιωτών, είναι η επέκταση του “αμυντικού” δόγματος της Συμμαχίας σε ολόκληρο τον πλανήτη (Ασία-Ειρηνικό κ.ά.). Δεν είναι τυχαίο που ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Κίνας στον ΟΗΕ Ζανγκ Τζουν κατηγόρησε το ΝΑΤΟ ως «πηγή όλων των προβλημάτων», που αφήνει «βρώμικο ίχνος» όπου κι αν εμφανίζεται.

Ο Ερντογάν τους ταπείνωσε

Πριν και μετά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν στο επίκεντρο όλων των εξελίξεων. Χόρεψε στο ταψί Αμερικάνους και Ευρωπαίους και τους πήρε αρκετά και πολλές υποσχετικές. Η Σουηδία ταπεινώθηκε, αφού θα αλλάξει το νομικό της καθεστώς για να πει το οριστικό ναι η Τουρκική Εθνοσυνέλευση. Η Ουάσιγκτον το ίδιο, θα δώσει τα F16, ενώ σύμφωνα με τον βραβευμένο με Πούλιτζερ Αμερικανό δημοσιογράφο Seymour Hersh, ο Joe Biden υποσχέθηκε στον Ερντογάν οικονομική βοήθεια 11-13 δισ. δολαρίων από το ΔΝΤ για την επικύρωση της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.

Αλλά εκεί που τους έκανε τη μεγαλύτερη πλάκα ήταν με το αίτημα να ανοίξει ο δρόμος για την ένταξη της χώρας του στην ΕΕ, αίτημα που εκκρεμεί από το 1999 αλλά έχει “παγώσει” από το 2018. Βέβαια, δεν πρόκειται υπό κανονικές συνθήκες η Τουρκία να γίνει πλήρες μέλος της ΕΕ, αλλά μπορεί να αποσπάσει μια “ειδική” σχέση, κάτι που είναι αντίθετο προς τα εθνικά μας συμφέροντα. Προς το παρόν φαίνεται ότι η Τουρκία θα εξασφαλίσει επικαιροποίηση της τελωνειακής ένωσης, την άρση διαφόρων κυρώσεων εις βάρος της και την απελευθέρωση της βίζας.

Σε ότι αφορά την Ελλάδα, φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είναι έτοιμος για υποχωρήσεις πριν καν αρχίσει ο γεωπολιτικός και όχι νομικός “διάλογος”. Την πρώτη την έκανε ήδη με το να σιωπήσει ηχηρά για την ονομασία των Στενών ως “Τουρκικά Στενά” και να αποδεχθεί την καταγραφή της Κύπρου με συντεταγμένες στους νέους χάρτες του ΝΑΤΟ. Επίσης, δεν διαψεύσθηκε ακόμη η πληροφορία πως ο Μητσοτάκης συμφώνησε στη συνάντησή του με τον Ερντογάν να μην αντικαθίστανται τα όπλα που αποσύρονται για οποιονδήποτε λόγο από τα νησιά.

Η καταισχύνη γίνεται σιγά σιγά αφόρητη στην Ευρώπη για την ηθική έκπτωση της Δύσης. Ο σκεπτικισμός στην Ευρώπη εξαπλώνεται αλματωδώς και η τάση είναι να μετατρέπεται πολιτικά σε στροφή των μεσαίων στρωμάτων προς τα εθνικιστικά κόμματα. Οι ευρωεκλογές του 2024 αναμένεται να αλλάξουν το σκηνικό στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπέρ των κομμάτων της λεγόμενης εναλλακτικής δεξιάς. Ο ερχόμενος χειμώνας με ύφεση και λιτότητα στη Γερμανία θα επηρεάσει ολόκληρη την ευρωπαϊκή οικονομία, με σοβαρές κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις.