Θύελλα στην Γαλλία από το διάβημα των αξιωματικών – Με αποτάξεις απαντά ο Μακρόν

Πολιτικό “σεισμό” προκάλεσε στην Γαλλία το πολύκροτο διάβημα των Γάλλων αξιωματικών, το οποία η γαλλική κυβέρνηση είδε ως κάλεσμα επιβολής στρατιωτικού νόμου. 18 εν ενέργεια αξιωματικοί που συνυπέγραψαν την παρέμβαση 20 απόστρατων στρατηγών θα αποταχθούν από το στράτευμα, όπως δήλωσε ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, έπειτα από την επικοινωνία που είχε με τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν, ο οποίος καταδίκασε την ενέργεια των αξιωματικών ως «κάλεσμα σε πραξικόπημα».

Είχε προηγηθεί η έντονη αντίδραση της Γαλλίδας υπουργού Αμύνης Φλοράνς Παρλί, η οποία έστρεψε τα πυρά της και προς την ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου Μαρίν Λε Πεν, που δήλωσε πως «συνυπογράφει την παρέμβαση τους», αν και έσπευσε να δηλώσει πως αποδέχεται την στήριξη τους μόνο αν είναι στα πλαίσια του νόμου. Όμως οι απόστρατοι Γάλλοι στρατηγοί βρήκαν στήριξη και στο πρόσωπο της δημάρχου του 7ου διαμερίσματος του Παρισιού, ενώ οι πρώτες δημοσκοπήσεις καταγράφουν μία ισχυρή κοινωνική αποδοχή στο διάβημα τους.

Οι αξιωματικοί είχαν ζητήσει από τον Μακρόν να να υπερασπιστεί «τον γαλλικό πατριωτισμό και την διάβρωση της κοινωνίας από τον ισλαμισμό». Σημείωναν χαρακτηριστικά πως: «Η Γαλλία είναι σε κίνδυνο. Ακόμα και εν αποστρατεία, παραμένουμε στρατιώτες της Γαλλίας και δεν μπορούμε υπό τις σημερινές συνθήκες να μείνουμε αδρανείς μπροστά στη τύχη της όμορφης πατρίδας μας. Η Γαλλία αποσυντίθεται από τις ορδές των ισλαμιστών στα προάστια, που αποκολλούν μεγάλα τμήματα του έθνους μας και τα μετατρέπουν σε περιοχές που υπάγονται σε δόγμα αντίθετο από το Σύνταγμά μας», γράφουν, μεταξύ άλλων, οι απόστρατοι στο άρθρο τους, προειδοποιώντας με εμφύλιο!

Η δράση των τζιχαντιστών

Η Γαλλία θρηνεί πολλά θύματα από τις επιθέσεις των μοναχικών λύκων του τζιχαντιστικού Ισλάμ, με την τελευταία αιματηρή επίθεση Τυνήσιου μουσουλμάνου εις βάρος γυναίκας αστυνομικού να ξυπνά φρικτές μνήμες. Τον περασμένο Οκτώβριο τρία άτομα είχαν σκοτωθεί από επιθέσεις φανατικών ισλαμιστών, ενώ είχε προηγηθεί ο αποκεφαλισμός του καθηγητή Σαουέλ Πατί από Τσετσένο τζιχαντιστή, που είχε προκαλέσει αποτροπιασμό σε όλη την χώρα.

Ως απάντηση η γαλλική κυβέρνηση έσπευσε να ανακοινώσει την περαιτέρω αυστηροποίηση της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας στην χώρα, καθώς η κυβέρνηση Μακρόν εμφανίζεται να μην υποτιμά το ζήτημα του τζιχαντισμού. Κάθε άλλο. Ειδικότερα ο αποκεφαλισμός του Πατί υπήρξε το έναυσμα για την εκστρατεία του Μακρόν κατά της «μουσουλμανικής αυτονόμησης», δηλαδή των παράλληλων κοινωνιών που συγκροτούν οι μουσουλμάνοι στα γκέτο, κοινότητες που φέρεται να λειτουργούν ως θύλακες τζιχαντισμού.

Οι γαλλικές αρχές έχουν εντείνει τους ελέγχους σε ύποπτα τζαμιά, με τον Μακρόν να επικρίνεται ότι υιοθετεί την ατζέντα του Εθνικού Μετώπου, εν όψει των επικείμενων εκλογών. Ο Μακρόν εμφανίζεται ως θιασώτης των κοσμικών αρχών της Γαλλίας, συμφωνώντας κατά βάση με τους απόστρατους που αναφέρονται σε “αυτονόμηση περιοχών από το γαλλικό Σύνταγμα”. Απλώς οι αξιωματικοί μάλλον βρίσκουν τα μέτρα της κυβέρνησης του ανεπαρκή!

Περίεργες ιστορικές συμπτώσεις

Ουσιαστικά οι απόστρατοί λένε δημοσίως, αυτό που πολλοί “ψιθυρίζουν”. Η πλειονότητα της γαλλικής κοινωνίας, αν δε συμφωνεί απόλυτα, κατά βάση κατανοεί τις προειδοποιήσεις των απόστρατων. Αυτό ήδη έδειχνε η αυξανόμενη δημοφιλία της Μαρίν Λε Πεν, που δεν είναι τυχαίο που είδε ευκαιρία μία ευκαιρία για να αποκομίσει πολιτικά οφέλη από μία κίνηση που σίγουρα σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα θα είχε προκαλέσει σάλο. Αρκεί να θυμηθούμε την θυελλώδη δημόσια συζήτηση που είχε προκληθεί στην Γαλλία με το πολύκροτο βιβλίο “Υποταγή” του Μισέλ Ουλμπέκ, που περιγράφει την εκλογική νίκη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην χώρα, καθώς τα παραδοσιακά κόμματα στοιχίζονται στο πλευρό της για να αποτραπεί η νίκη του Εθνικού Μετώπου.

Όσον αφορά την «διάβρωση της γαλλικής κοινωνίας» που περιγράφουν οι απόστρατοι, είναι μία ιδεολογική αντίληψη η οποία λειτουργεί ως πόλος συσπείρωσης της ευρύτερης γαλλικής άκρας δεξιάς (και όχι μόνο). Το 2013 η Γαλλία είχε συγκλονιστεί από μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, όταν η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Φρανσουά Ολάντ είχε ψηφίσει την νομιμοποίηση των γάμων των ομοφυλόφιλων. Ένας επιφανής διανοούμενος της άκρας δεξιάς, ο Ντομινίκ Βεννέρ, είχε αυτοκτονήσει τότε στην Παναγία των Παρισίων, αφήνοντας ένα κείμενο-μανιφέστο κατά της «παρακμής του σύγχρονου κόσμου». Αν και το ζήτημα του τζιχαντιστικού Ισλάμ δεν ήταν κυρίαρχο, το μανιφέστο του Βεννέρ παρουσίαζε πολλές ομοιότητες με την τωρινή παρέμβαση των αξιωματικών.

Η δε “απριλιανή” παρέμβαση των στρατηγών ξυπνά ιστορικούς συνειρμούς στην Γαλλία. Τον Απρίλιο του 2002 ο Ζαν Μαρί Λεπέν, ο “πατριάρχης” του Εθνικού Μετώπου, είχε περάσει στον δεύτερο των γαλλικών εκλογών, εκτοπίζοντας τον σοσιαλδημοκράτη Ζοσπέν. Στις 22 Απριλίου του 1961 είχε εκδηλωθεί απόπειρα πραξικοπήματος κατά του προέδρου Ντε Γκολ, από αξιωματικούς που αντιδρούσαν στην ανεξαρτησία της Αλγερίας, με πρωτεργάτη τον επιφανή στρατηγό Ραούλ Σαλάν. Δεν έμοιαζε τυχαίο το timing του σημερινού άρθρου, καθώς δημοσιεύτηκε την ημέρα που ο Ντε Γκολ είχε επικρατήσει κατά των πραξικοπηματιών, με τους αξιωματικούς να έχουν όπως φαίνεται τον “Σαλάν” τους.

Σύμφωνα με τον γαλλικό τύπο, πρόκειται για τον απόστρατο Ζαν Πιερ Φαμπρ Μπερναντάκ, που υπήρξε μαχητικός ακτιβιστής των Κίτρινων Γιλέκων. Είναι χαρακτηριστικό πως στο διάβημα τους οι αξιωματικοί αναφέρονται με συμπάθεια στα Κίτρινα Γιλέκα, τα οποία αποτελούν ένα ετερόκλητα κοινωνικό κίνημα που όντως μοιάζει να εμπνέεται περισσότερο από τον λαϊκισμό του Πιέρ Πουζάντ, παρά από την παραδοσιακή γαλλική Αριστερά. Το πρόβλημα του Μακρόν είναι ότι ούτε στο ελάχιστο δεν θυμίζει τον Ντε Γκολ, με την μερική εξαίρεση της εξωτερικής του πολιτικής, η οποία βέβαια ελάχιστα ενδιαφέρει τον μέσο Γάλλο ψηφοφόρο.