Γιατί ενδιαφέρει την Ορθόδοξη Εκκλησία η εκλογή Πάπα;

Στο παρελθόν, εξελέγησαν Πάππες άκρως εχθρικοί πρός την Ελληνική υπόθεσιν: Από του Πίου 12ου που αδιαφόρησε πλήρως, δια τον αφανισμόν από τους Ναζί 60.000 ΄Ελλήνων, Ιουδιακής θρησκείας και συνεργάσθη με τον Ιταλό δικτάτορα Μουσολίνη, για τον αφελληνισμό των Δωδεκανησίων συμπατριωτών μας, μέχρις και προσφάτως του παραιτηθέντος πάππα Βενέδικτου, που δεν διαμαρτυρήθη γιά την “τζιχάντ” του Ισλαμικού κράτους και συμπαρεστάθη στην Τουρκία για την τραγωδία της Κύπρου, για την εισβολή και κατοχή του 38% του εδάφους της.

Αντιθέτως, η ανάμνηση του θανόντος ποντίφηκος Φραγκίσκου αφήνει καλές εντυπώσεις γιά τον σεβασμό που επέδειξε στον Οικουμενικόν πατριάρχη Βαρθολομαίο. Η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία ευρίσκεται από 6 αιώνων εν αιχμαλωσία στην Κωνσταντινούπολη κι ήταν λάθος που δεν επετράπει στον “Πάπα των πτωχών”, Φραγκίσκο, να επισκεφθή το Άγιον Όρος, όχι ως αποκλειστικός αντιπρόσωπος τους Θεού-τέτοιος δεν υπάρχει επί Γης – αλλά να διαπιστώσει την συνεχιζομένη ιστορικότητα της Ορθοδοξίας, από τους ταπεινούς γέροντας στο “περιβόλι της Παναγίας”.

Μοναχισμόν πέραν της χιλιετηρίδος – από του 900 μ.Χ επί αυτοκράτορος του Βυζαντίου Νικηφόρου Φωκά μέχρις σήμερον και πρώτης, μ.Χ. εκλεγμένης, ενιαυσίου δημοκρατίας, της Ιεράς Επιστασίας του Αγίου Όρους στο Πρωτάτο των Καρυών.

Δευτερευόντως, η εκλογή του πάπα αφορά και ενδιαφέρει τους Έλληνας καθολικούς που είναι συγκεντρωμένοι κυρίως στην Σύρο και στην Αθήνα από της εποχής του Σχίσματος (1054 μ.Χ.). Το σημερινό Αθηναϊκό κράτος απογοητεύει συχνά τους Χριστιανούς (Έλληνες και ξένους) με την αντικοινωνική συμπεριφορά του (νόμος περί γάμου των Ομοφύλων, κουκούλωμα του εγκλήματος στα Τέμπη κλπ). Η προστασία του Αιγαίου πελάγους από τις βέβηλες προθέσεις των Αγαρινών αφορά όλους του Ευρωπαίους που αγαπούν την Ευρωπαϊκή πατρίδα και συνεπώς τους καθολικούς Έλληνες.

Περιμένουμε τον νέον πάπα ανεξαρτήτως εάν είναι Φιλιππινέζος ή Ευρωπαίος να συμπαρασταθεί ενεργώς στα προβλήματα των Ορθοδόξων, κυρίως της Τουρκίας, Συρίας και Αφρικής που παραμένουν άλυτα επί δεκαετίες. Ως λ.χ. το άνοιγμα της Σχολής της Χάλκης που εκβιάζει ο Ερντογάν δήθεν για την διορισμό των μουφτήδων στην Κομοτηνή, οι οποίοι όμως είναι υπάλληλοι του Ελληνικού δημοσίου από την συνθήκη της Λωζάννης.

Η ιστορία του Παπισμού έχει κακήν εμπειρία από την επέμβαση των πολιτικών (μετάθεση του πάπα από της Ρώμης στην Αβινιόν το 1305-78, διώξεις των ιερέων στην Γαλλική επανάσταση του 1789, ανασύσταση της Γαλλικής εκκλησίας από τον Ναπολέοντα αλλά κατάργηση του παππικού κράτους το 1812, της Ιεράς Συμμαχίας εναντίον του Ελληνικού αγώνος της Ανεξαρτησίας το 1821 και εν τέλει την εγκατάσταση του Βατικανού σε περιοχή της Ρώμης από τους Φασίστες το 1924).

Ξέρει καλά, κατά συνέπεια ο νέος πάπας ότι η ηθική και δογματική διδασκαλία δεν έχει τόση σημασία διά το αν είναι “αλάνθαστη” αλλά ότι επηρεάζεται από τις πολιτικές σκοπιμότητες της εποχής και δεν σχετίζεται με την διδασκαλία του Χριστού, δηλ. της Αγάπης προς τον συνάνθρωπο. Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν τα συμβαίνοντα εν Ρώμη τον αρξάμενο μήνα και ευχόμεθα την σύντομη επιλογή του καταλλήλου προσώπου δια τον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Ρώμης. Περί αυτού απλώς πρόκειται.