Γιατί οι Ευρωπαίοι μιλούν συνεχώς για πόλεμο

Με λίγη ψυχραιμία βλέπουμε ότι ο Τραμπ δεν είναι ένθερμος υποστηρικτής του πολέμου με την Ρωσία. Αφήνει την πρωτοβουλία στους Ευρωπαίους, όπως έκανε ο Ρούσβελτ μένοντας ουδέτερος έως ότου έκρινε ότι η επέμβασή του θα καθόριζε τον νικητή και θα έφερνε την ρημαγμένη Ευρώπη κατ’ ευθείαν στην αγκαλιά της Αμερικής, όπως κι έγινε. Η διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά, οι ΗΠΑ δεν έχουν λόγο να διασώσουν τους Ευρωπαίους κρατώντας τους σε θέσεις Μεγάλης Δύναμης, οπότε Γαλλία/Αγγλία πρόσφεραν στη Δύση αριθμητική υπεροχή στον ΟΗΕ έναντι της κομμουνιστικής ΕΣΣΔ.

Αν αναγνωριστεί διεθνώς ισοτιμία της Ρωσίας, οι ΗΠΑ ελπίζουν ότι τότε θα μπορούσε ίσως να χαλαρώσει η στενή συμμαχία Ρωσίας-Κίνας. Λάθος. Αλλά αν δεν ελπίζεις, το ανέλπιστο δεν θα το βρεις, έλεγε ο Ηράκλειτος. Ισοτιμία της Ρωσίας σημαίνει ότι η Μόσχα θα διαμορφώνει τα διεθνή ζητήματα με τις ΗΠΑ, την Κίνα και άλλους διεθνείς παίκτες, πχ τους BRICS, τελικά ένας πολυπολικός Κόσμος. Η Ευρώπη ξεπέφτει από στρατηγός σε υπασπιστή των ΗΠΑ, όπως πράγματι είναι. Φυσικά, ο Τραμπ το αποδέχεται, ενώ οι τρεις γεροντοκόρες, Παρίσι, Λονδίνο, Βερολίνο, το απορρίπτουν. Η “αδιαλλαξία” τους δεν πιέζει τον Πούτιν, αλλά τον Τραμπ και την διακηρυγμένη πολιτική του για σύμπραξη ΗΠΑ-Ρωσίας (και Κίνας), με όλα τα προβλήματα και οξείς ανταγωνισμούς μεταξύ τους.

Η δήλωση Πιστόριους έχει στόχο να εκβιάσει τον Τραμπ, απειλώντας ότι μπορεί να αρχίσει κάποιου είδους σύγκρουση με την Ρωσία, οπότε οι ΗΠΑ θα “υποχρεωθούν” να στηρίξουν το ευρωπαϊκό τρίο. Παράλληλα, οι Αμερικανοί και Ρώσοι διαπραγματευτές ετοιμάζουν Σχέδιο σύγκλισης/συμφωνίας για το Ουκρανικό, θεωρητικά ένας αγώνας δρόμου με την επιπρόσθετη πληροφορία των ΜΜΕ ότι το σχεδόν έτοιμο Σχέδιο ΗΠΑ-Ρωσίας δεν σχετίζεται με αντίστοιχο Σχέδιο των Άγγλων -καρφί στο μάτι της ευρωπαϊκής τριάδας. Η τύχη της Ελλάδας σε όλα αυτά είναι σαφής. Είναι η μοίρα των υποτακτικών δούλων, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ο Παναγιώτης Κονδύλης έλεγε απερίφραστα, πριν από τριάντα χρόνια, πως η Ελλάδα θα κοιμηθεί άσχημα, όπως έστρωσε. Είχε δίκιο.

Οι χθεσινές όπως και οι σημερινές εσωτερικές πολιτικές-οικονομικές Δυνάμεις συνεχίζουν με ζέση, συνέπεια και αποτελεσματικότητα, την κατηφορική πορεία της χώρας, με ευφάνταστους τρόπους, πότε με τον ΟΠΕΚΕΠΕ, πότε με τα Τέμπη, πάντα με τα αρνιά και τα κοψίδια, λίγο κρασί, λίγο θάλασσα, να περνάει η ώρα και ο τόπος που μένουμε, δεν έχουμε άλλον, να βουλιάζει. Αυτό που βλέπουμε είναι η ανικανότητα των δήθεν σπουδαίων και τρανών να αντικαταστήσουν τους διεφθαρμένους. Με τα Τέμπη και τον ΟΠΕΚΕΠΕ πιάνουμε πάτο και με την κυβέρνηση να τρέμει τους νεκρούς, έλα κι αράξαμε.