Η αλαζονεία του Ερντογάν λόγος ανησυχίας για Αθήνα-Λευκωσία

Το καθεστώς των τζιχαντιστών μέχρι στιγμής φάνηκε να συμπεριφέρεται, προς τα έξω, πολιτικά, αν και εσωτερικά υπάρχουν στρατιωτικές συγκρούσεις μεταξύ διαφόρων ομάδων καθώς και εκκαθαρίσεις. Η Τουρκία του Ερντογάν θέλει να επεκτείνει εδαφικά την επικράτεια της αλλά πρωτίστως την επιρροή της. Δηλαδή να ελέγξει τη χώρα αυτή.

Η νέα κατάσταση πραγμάτων στη Συρία, δεν θα θέλει προφανώς να αφήσει τον έλεγχο σε τρίτη χώρα, έστω κι εάν προδήλως χρειάζεται έξωθεν στήριξη και βοήθεια. Δεν πρόκειται, όμως, να κοντραριστεί με την Τουρκία. Σε αυτή τη φάση Θα την ανεχτεί και θα αποδεχθεί την βοήθεια της. Θα αφήσει την Τουρκία να προβεί σε κινήσεις, αλλά είναι σαφές πως στο βάθος η Άγκυρα θα έχει να αντιμετωπίσει κι άλλες δυνάμεις. Προφανώς και η τουρκική πλευρά θέλει να εξουδετερώσει τον πυρήνα που θα οδηγήσει σε κουρδικό κράτος. Είναι ξεκάθαρο ότι στο κάδρο είναι και οι πετρελαιοπηγές που βρίσκονται στην περιοχή των Κούρδων.

Ωστόσο, ο Τούρκος Πρόεδρος προφανώς και γνωρίζει πως εάν κάνει κίνηση κατά των Κούρδων θα βρεθεί απέναντι από τους Αμερικανούς και τους Ισραηλινούς. Χωρίς να αποκλείεται και στρατιωτική σύγκρουση με τους τελευταίους. Θα το ρισκάρει; Δεν αποκλείεται.

Ο Ερντογάν θεωρεί ότι είναι ήδη νικητής

Είναι σαφές πως ο Ερντογάν κινείται με αλαζονεία και με νοοτροπία νικητή. Για την ακρίβεια του «ανίκητου» κράτους, που αυτό σαφώς και δεν ισχύει με τις ισορροπίες που επικρατούν στη Συρία. Η Τουρκία σήμερα κερδίζει έδαφος, θα κερδίσει και οικονομικά ενόψει ανοικοδόμησης. Είναι η πιο κοντινή χώρα, που έχει δυνατότητα να εμπλακεί αμέσως στην ανοικοδόμηση της Συρίας.

Δεν πρόκειται, βέβαια, ούτε και σε αυτό το πεδίο να αφεθεί μόνη της να κάνει κουμάντο. Υπάρχουν πολλοί ενδιαφερόμενοι, οι οποίοι θα επιδιώξουν να έχουν μερίδιο στην ανοικοδόμηση. Είναι οι γειτονικές αραβικές χώρες. Είναι οι Ευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου, η οποία είναι και στη γειτονιά.

Ο «θριαμβευτής» Ερντογάν δεν έχει να κάνει μόνο με τον… κουστουμαρισμένο Αχμέντ αλ-Σαράα. Έχει να κάνει με πολλές μειονότητες, με τους Κούρδους, αλλά και ισχυρούς παίκτες. Οι Ρώσοι δεν πρόκειται να φύγουν, επί του παρόντος, από τη Συρία. Μπορεί και να μην εγκαταλείψουν ποτέ τις βάσεις τους στη χώρα αυτή. Ο νέος ντε φάκτο ηγέτης της Συρίας έκανε λόγο για στρατηγικές σχέσεις Δαμασκού και Μόσχας. Τα είπε αυτά ενώ παράλληλα δέχθηκε και ουκρανική αντιπροσωπεία υπό τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας αυτής. Επί του παρόντος κρατά όλα τα σχοινιά.

Ελλάδα και Κύπρος προετοιμάζονται

Σε μια ρευστή κατάσταση, με την κατοχική δύναμη αναβαθμισμένη, η Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά και η Ελλάδα πρέπει να προετοιμάζονται για επόμενες κινήσεις της Τουρκίας. Ο Ερντογάν αισθάνεται ισχυρός και το δείχνει. Θεωρεί εαυτόν «μεγάλο και έξυπνο παίκτη»! Θεωρεί πως διά της τακτικής της ανάδειξης της στρατιωτικής ισχύος, των εκβιασμών, των έστω και αργόστροφων ελιγμών, μέσα από ισορροπίες του τρόμου, στην κόψη του ξυραφιού, θα προσπαθήσει να γίνει μεγάλος παίκτης στην ευρύτερη περιοχή.

Τι πρέπει να κάνουν Ελλάδα και Κύπρος; Πρωτίστως δεν νομιμοποιούνται να υποβαθμίζουν τις προθέσεις, της ευρισκόμενης σε επιθετική διάταξη, Τουρκίας. Ο Ερντογάν έχει δείξει σε πολλές περιπτώσεις ότι δεν ορρωδεί προ ουδενός. Δεν πτοείται από κανένα.

Στη βάση αυτή θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και ο νέος ρόλος της Άγκυρας. Ένας ρόλος, που δεν θα πρέπει να προκαλεί πανικό, ούτε η παρούσα φάση με την αναβάθμιση της Τουρκίας να αντιμετωπισθεί μοιρολατρικά. Ούτε με μιζέρια. Η Άγκυρα δεν είναι ανίκητη, κι αυτό ενδεχομένως θα φανεί στη συνέχεια, εάν και εφόσον διαφοροποιηθούν τα δεδομένα, στη Συρία, επί του εδάφους.