Η αμερικανική επιρροή σε μια μη “νορμάλ” χώρα

Η αμερικανική επιρροή σε μια μη "νορμάλ" χώρα, Μιχάλης Ιγνατίου

Μετά το τηλεφώνημα του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο στον Τούρκο ομόλογό του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ακολούθησε η συνομιλία του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με τον Ταγίπ Ερντογάν. Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση, οι δύο υπουργοί συζήτησαν θέματα της Μέσης Ανατολής και οι δύο πρόεδροι συνομίλησαν βασικά για την κατάσταση στη Λιβύη.

Λεπτομέρειες για τις συνομιλίες αυτές δεν έγιναν γνωστές, άρα ΔΕΝ μπορούμε αυτή τη στιγμή να καταγράψουμε αναφορές στην Ελλάδα και γενικά στην τουρκική παραβατικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν έχουμε τέτοια πληροφόρηση, τουλάχιστον αυτές τις ώρες.

Η απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης να προσπαθήσει -με διάφορους τρόπους- να πείσει τον πρόεδρο της Τουρκίας να «ηρεμήσει», είναι μία καλή εξέλιξη, αν και στην Ελλάδα «κάψαμε» την όποια κίνηση πριν ακόμα εκδηλωθεί. Δυστυχώς, ακόμα και τα εθνικά θέματα γίνονται αντικείμενο κομματικών καυγάδων και άνευ σημασίας αντιπαράθεσης, με αποτέλεσμα να μην μας παίρνουν σοβαρά όσοι ξένοι θα ήθελαν να βοηθήσουν. Πρόκειται για μία απόλυτη παθογένεια του πολιτικού συστήματος. Πρόκειται για «αρρώστια».

Τα ίδια και τα αυτά ζήσαμε και τον Οκτώβριο του 2017, όταν επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Ας μην τα επαναλαμβάνουμε και χαλάμε τις καρδιές μας. Είναι τόσο προβλέψιμοι οι πολιτικοί μας. Ότι έκαναν οι Νεοδημοκράτες στον κ. Τσίπρα, τα έκαναν οι Συριζαίοι στον κ. Μητσοτάκη. Και φαντάζομαι, ότι όταν αλλάξουν οι ρόλοι πάλι τα ίδια θα έχουμε.

Πάντως, είμαστε ενώπιον μίας πολύ δυσάρεστης κατάστασης στο επίπεδο της σοβαρότητας. Οι ξένοι, που θα ήθελαν να βοηθήσουν να τερματιστεί μία απαράδεκτη κατάσταση, την οποία δημιουργεί η Τουρκία, γιατί να σπεύσουν να δώσουν ένα χέρι βοήθειας, όταν βλέπουν την κατάντια του πολιτικού συστήματος;

Μπορούν οι ΗΠΑ να βοηθήσουν;

Πέραν του παραπάνω, το βασικό ερώτημα είναι αν μπορούν, και πόσο μπορούν να βοηθήσουν οι Αμερικανοί. Εάν οι όποιες προσπάθειες γίνουν σε χαμηλό διπλωματικό επίπεδο, η Τουρκία δεν θα δώσει την παραμικρή σημασία. Με όλο το σεβασμό στους Αμερικανούς διπλωμάτες, οι οποίοι -έτσι κι αλλιώς- αντιπροσωπεύουν και υπηρετούν τον πρόεδρο της υπερδύναμης στο εξωτερικό, δεν θα εισακουστούν από τον Ερντογάν.

Η Τουρκία δεν είναι μία «νορμάλ» χώρα, όπου το μήνυμα των διπλωματών εκλαμβάνεται ως μήνυμα του αρχηγού ενός κράτους ή μίας κυβέρνησης. Στην Τουρκία αποφασίζει μόνο ο Ερντογάν και στις πλείστες των περιπτώσεων συναντά τους ξένους πρέσβεις όταν δίνουν διαπιστευτήρια και όταν αποχωρούν.

Άρα, στην περίπτωση της Αμερικής, πρέπει να τηλεφωνήσουν ο πρόεδρος Τραμπ, ο αντιπρόεδρος Πενς ή ο υπουργός Εξωτερικών Πομπέο. Όλοι οι άλλοι δεν έχουν καμία τύχη.
Πιστεύω ότι αν η συζήτηση δεν συνοδεύεται από …μαστίγιο, δεν θα έχουν καμία επιτυχία οι Αμερικανοί αξιωματούχοι. Οπότε, δεν πρέπει να έχουμε πολλές ελπίδες ότι η αμερικανική προσπάθεια θα επιτύχει.

Διαβάστε τη συνέχεια στο hellasjournal.com

Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.

Ακολουθήστε το SLpress.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι