Η αμερικανική πολιτική σε αδιέξοδο – Αναδύεται αντιδυτικό σκηνικό

Η αμερικανική πολιτική κατάφερε το… αδιανόητο! Nα φέρει τόσο κοντά τους ουαχαμπίτες-σουνίτες της Σαουδικής Αραβίας με τους σιίτες του Ιράν, ώστε να αποκαταστήσουν τις διπλωματικές τους σχέσεις και να επανενεργοποιήσουν εμπορικές, επενδυτικές και πολιτιστικές συμφωνίες, καθώς και τη συνεργασία σε θέματα ασφάλειας. Κι ‘όλα αυτά με κινέζικη διαμεσολάβηση! Η συμφωνία μπορεί να οδηγήσει σε ριζική αλλαγή του σκηνικού στη Μέση Ανατολή, εξέλιξη που αν συμβεί θα αποτελέσει μια μείζονα γεωπολιτική γκάφα των ΗΠΑ αφού θα έχουν τεθεί τα θεμέλια εγκάρδιας συνεννόησης –εάν όχι ενοποίησης– του μουσουλμανικού κόσμου.

Είναι προφανές ότι οι περιβόητες δεξαμενές σκέψης της Ουάσιγκτον και οι αναλυτές των μυστικών υπηρεσιών δεν έχουν καταδεχθεί να δουν την μαλαισιανή ταινία “Ματ Κιλάου” που παίζεται στο Netflix για να πάρουν μια ιδέα γιατί το ιδεολογικό αφήγημα του Πούτιν κατά της νέας οικονομικής αποικιοκρατίας της Δύσης έχει προσλάβει ανατρεπτικές διαστάσεις στο παγκόσμιο σύστημα. Σημειωτέον ότι η Economist Intelligence Unit (EIU) σε πρόσφατη έκθεσή της τονίζει τη μεταστροφή πολλών χωρών που ήταν επικριτικές στην ρωσική εισβολή να κλείνουν πλέον υπέρ της Ρωσίας και ότι οι χώρες αυτές καλύπτουν περίπου το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Η ταινία δείχνει λοιπόν την αντίσταση των Μαλαισιανών στην αποικιοκρατική Βρετανική Αυτοκρατορία τον 19ο αιώνα, στο όνομα του Αλάχ και του έθνους. Ταινίες τέτοιου τύπου αντιδυτικής προπαγάνδας, με αναφορές στη σύγχρονη μορφή εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων του Νότου με έντονο θρησκευτικό πρόσημο, παίζονται κατά χιλιάδες σε όλη την Ασία. Είναι μια υπόρρητη συστηματική προπαγάνδα που δεν λαμβάνεται υπόψη στη Δύση, γιατί τα γραφεία των υπηρεσιών δεν έχουν σοβαρή εικόνα του κόσμου, όπως μας διαβεβαιώνει ο Τζον λε Καρέ.

Αναμφίβολα, η συμφωνία Ιράν-Σαουδικής Αραβίας που αιφνιδίασε τους πάντες στη Δύση, αποτελεί μια ακόμη διπλωματική νίκη του Σι Τζινπίνγκ, η οποία προσδίδει κύρος “αξιόπιστου διαμεσολαβητή” στην Κίνα. Την συμφωνία χαιρέτησαν Εμιράτα και Συρία και φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες χώρες της περιοχής. Το ερώτημα που προκύπτει είναι έως πότε η Ουάσιγκτον θα διαπράττει θεμελιώδη λάθη που συρρικνώνουν επικίνδυνα τα δυτικά συμφέροντα και μάλιστα σε δομικό επίπεδο;

Προς αμερικάνικη υποχώρηση;

Στην Ευρώπη παρά τη συνεχιζόμενη αντιρωσική ρητορική, έχουν καταλάβει τέσσερα πράγματα:

• Πρώτον, ότι η ανακατάληψη των εδαφών της Ουκρανίας (Χερσώνα, Ζαπορίζια, Ντονέσκ, Λουγκάνσκ και Κριμαία) προϋποθέτει τεράστιο κόστος και σίγουρα παράδοση εξελιγμένων μαχητικών αεροσκαφών που κανείς δεν θέλει να συνεισφέρει.
• Δεύτερον, ότι οι Αμερικανοί δεν πρόκειται να βάλουν δολάριο για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας που σημαίνει ότι το τρισεκατομμύριο θα χρειαστεί να το βάλει η ΕΕ.
• Τρίτον, μετά το deepfake δημοσίευμα των “Νew York Times” που έλεγε ότι φιλοουκρανική ομάδα έκανε το σαμποτάζ στους Nord Stream, η πίεση των Ευρωπαίων ανέβηκε στο 20!
• Τέταρτον, βλέπουν ότι ο Ζελένσκι προσπαθεί να εμπλέξει άμεσα το ΝΑΤΟ στον πόλεμο, επειδή διαπιστώνει ότι τον χάνει.

Μία μόχλευση φαίνεται να συντελείται στην Υπερδνειστερία, τον αυτονομημένο από τη Μολδαβία φιλορωσικό θύλακα, όπου απετράπη η δολοφονία του τοπικού ηγέτη από Ουκρανό πράκτορα και οι Ρώσοι καταγγέλλουν ότι η Ουκρανία ετοιμάζει εισβολή, ενώ το Κίεβο κατηγορεί τη Μόσχα για προβοκάτσια της Ρωσίας. Το Κίεβο υποστηρίζει την ένταξη της Μολδαβίας στην ΕΕ. Επίσης, στην Λευκορωσία έγιναν συλλήψεις Ουκρανών πρακτόρων που ετοίμαζαν σαμποτάζ στο αεροδρόμιο του Μινσκ.

Είναι σαφές ότι οι Ευρωπαίοι έχουν καταλάβει ότι κάτι πρέπει να κάνουν πριν τους παρασύρει η Ουάσιγκτον στην άβυσσο. Όμως, είναι η Πολωνία και οι τρεις Βαλτικές χώρες που αισθάνονται την ανάσα της αρκούδας στον σβέρκο τους και έτσι μόνο τους Αμερικάνους μπορούν να εμπιστευτούν. Όμως, η ευρωπαϊκή δυσφορία έναντι των Αμερικάνων φουντώνει.

Στη Γερμανία, η κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη καγκελαρίου Όλαφ Σολτς κλoνίζεται εξ’ αιτίας της κόντρας με την πράσινη υπουργό Εξωτερικών Ανναλένα Μπέρμποκ – το «τσιράκι της Ουάσιγκτον», όπως την αποκαλούν οι Ρώσοι– καθώς είναι σε συνεχή αντιπαράθεση για κρίσιμα ζητήματα (γερμανικός στρατός στο Μάλι, σχέσεις με την Κίνα) που οδήγησαν σε ναυάγιο το σχέδιο δημιουργίας Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας στα πρότυπα των ΗΠΑ. Πίσω από αυτή τη διαμάχη παίζονται πολλά και είναι ενδεικτική των ενδοευρωπαϊκών διεργασιών.

Νέο μέτωπο στην Γεωργία

Μπροστά σε αυτές στις εξελίξεις, η Ουάσιγκτον βλέποντας τις επιτυχίες των Ρώσων στο πεδίο, φαίνεται ότι επιχειρούν να ανοίξουν ένα νέο μέτωπο στη Γεωργία, όπου ξέσπασε πολιτική κρίση, καθώς ο πρωθυπουργός Ιρακλί Γκαριμπασβίλι προωθεί νόμο που χαρακτηρίζει ως «ξένες υπηρεσίες» τις ΜΚΟ, που έχουν ξένη χρηματοδότηση πάνω από 20%. Η πρόεδρος της Γεωργίας Σαλομέ Ζουραμπισβίλι δηλώνει ότι θα βάλει veto γιατί βλέπει ρωσικό δάκτυλο, ενώ στους δρόμους η αντιπολίτευση οργανώνει μεγάλες διαδηλώσεις υπέρ της ΕΕ. Το περιβάλλον είναι εύφλεκτο και λόγω των περιοχών της Απχαζίας και της Νότιας Οσετίας, που αποσχίστηκαν από τη χώρα το 2008.

Η νευρικότητα της Ουάσιγκτον από την εποχή της άτακτης υποχώρησης από το Αφγανιστάν είναι εμφανής σε κάθε της κίνηση, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό που οι σημαντικές δεξαμενές σκέψεις επισημαίνουν πως είναι μάλλον αδύνατη η ανακατάληψη των εδαφών, ότι το κόστος έχει γίνει πολύ μεγάλο και σε Ουκρανούς στρατιώτες και σε υλικό και ότι πρέπει να αποδεχθεί ο Ζελένσκι την πραγματικότητα. Στις ΗΠΑ έχει αρχίσει αρθρογραφία και παρεμβάσεις πρώην αξιωματούχων που συνιστούν διαπραγματεύσεις και ειρήνη και την αποδοχή των τετελεσμένων σε Κριμαία, Ντονέσκ, Λουγκάνσκ, Ζαπορίζιε και Χερσώνα που άλλωστε έχουν γίνει και δημοψηφίσματα αυτονόμησης από την Ουκρανία.

Το αντιδολαριακό μέτωπο

Το Reuters σε ανάλυσή του επισημαίνει ότι μετά το πλαφόν στην τιμή του ρωσικού πετρελαίου που επέβαλαν οι χώρες της Δύσης τον Δεκέμβριο, οι εισαγωγές από την Ινδία εκτοξεύτηκαν στα ύψη και πληρώνονται σε διάφορα νομίσματα και όχι σε δολάρια. Μέσα σε αυτό το κλίμα αμηχανίας, η αμερικανική κυβέρνηση πιέζει τους traders να μεταφέρουν ξανά ρωσικό πετρέλαιο, τηρώντας βέβαια το πλαφόν για να μην ανέβουν πάλι οι τιμές.

Η χρεοκοπία της μεγαλύτερης τράπεζας της Καλιφόρνιας, μιας οικονομίας του επιπέδου της γερμανικής, είναι ενδεικτική του αδιεξόδου των αμερικάνικων ομολόγων, καθώς το ομοσπονδιακό χρέος θα χρειαστεί νέα έγκριση του Κογκρέσου για να μην χρεοκοπήσει και το δημόσιο. Μέσα σε αυτό το κλίμα, η FED είναι αμφίβολο αν θα αυξήσει αυτό το μήνα τα επιτόκια, παρ’ ότι ο διοικητής της Πάουελ δήλωσε πως ο πληθωρισμός δεν κάμπτεται στις ΗΠΑ.

Είναι προφανές ότι αλλεπάλληλα γεγονότα στο διεθνές οικονομικό και διπλωματικό πεδίο διαμορφώνουν ένα αντιδυτικό σκηνικό. Ο φόβος για κλιμάκωση του πολέμου που ήδη έχει προκαλέσει την απορρύθμιση του διεθνούς οικονομικού συστήματος και η γενικευμένη αίσθηση ότι έχουμε εισέλθει σε ταχύρυθμη αναδιάταξη του κόσμου, προκαλεί –ειδικά στο σκληρό πυρήνα της Δύσης, ΗΠΑ και ΕΕ– φυγόκεντρες δυνάμεις, κυρίως στο κοινωνικό πεδίο, που αργά ή γρήγορα θα εκδηλωθούν και στο πολιτικό.

---

«Το γραφείο είναι επικίνδυνο για να ατενίζεις από εκεί τον κόσμο» Τζον λε Καρέ