Η Ευρώπη στα όπλα με ασήκωτο χρέος

Ένα κίνδυνο που ευχαρίστως αναλαμβάνουν οι νέοι υπόδουλοι του “κόμματος του πολέμου” στην Ευρώπη, πουλώντας στους πολίτες τον κίνδυνο της Ρωσίας. Μιας Ρωσίας που αντέδρασε στην συνεχιζόμενη περικύκλωσή του ΝΑΤΟ από το αρκτικό κύκλο, Νορβηγία, Σουηδία Φινλανδία, τις Βαλτικές χώρες, την Πολωνία, την Τσεχία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία. Και το ποτήρι για τη Μόσχα ξεχείλισε, όταν αποπειράθηκαν να εντάξουν στο ΝΑΤΟ και την Ουκρανία, ανατρέποντας το 2014 την νόμιμη κυβέρνηση με δικούς τους “υπηρέτες” πολιτικούς.

Αντέχουν όμως οι υπερχρεωμένες ευρωπαϊκές οικονομίες νέα δάνεια για υπερεξοπλισμούς; Που θα βρεθούν τα χρήματα που απαιτούνται; Ο γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε δεν το έκρυψε. Από δανεισμό και περικοπές στην Υγεία, την Παιδεία και τις συντάξεις. Με λίγα λόγια, οι Ευρωπαίοι ηγέτες μας λένε ότι θα γίνουν άτρωτοι στρατιωτικά κρύβοντας ότι γίνονται τρωτοί οικονομικά!

Ουδείς μάλιστα σχολίασε την ανατριχιαστική δήλωση του νέου καγκελάριου Φρίντριχ Μερτς ότι: «Ο Γερμανικός στρατός θα γίνει ο ισχυρότερος στην Ευρώπη». Και λέμε ανατριχιαστική, γιατί κρύβει έναν επικίνδυνο ρεβανσισμό κατά της Ρωσίας με ανοχή των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Γαλλίας, σπάζοντας τα δεσμά του αφοπλισμού λόγω της ήττας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όπως είχε κάνει ο Χίτλερ για τη συμφωνία της Βαϊμάρης.

Η παγίδα του Τραμπ

Μεγάλη λοιπόν η επιτυχία του Τραμπ, που χωρίς το «βαρίδι» του Νετανιάχου θα περιορίσει δραστικά τα εμπορικά ελλείματα με την Ευρώπη, πουλώντας της περισσότερα όπλα. Περισσότερα όπλα θα πουλάει και η Τουρκία με την απειλούμενη από την Άγκυρα Ελλάδα να σιωπά. Επί πλέον ο Αμερικανός Πρόεδρος έθεσε εν αμφιβόλω το άρθρο 5 της Συμμαχίας, δηλαδή τη δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών για την υπεράσπιση των συμμάχων του ΝΑΤΟ, αν ένα μέλος του δεχτεί επίθεση, ενώ την ίδια ώρα εξέφρασε την επιθυμία του για μια συμφωνία των ΗΠΑ με τη Ρωσία!

Ουδείς στην Ευρώπη ασχολήθηκε με τις πρόσφατες εκτιμήσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας που αναθεωρεί προς τα κάτω τις προβλέψεις για την παγκόσμια οικονομία, αναφέροντας ότι η δεκαετία του 2020 αναμένεται να είναι η πιο αδύναμη από τη δεκαετία του 1960. Όπως αναφέρει η έκθεση, οι προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας έχουν «επιδεινωθεί σημαντικά» από τον Ιανουάριο, κυρίως λόγω των ανεπτυγμένων οικονομιών, οι οποίες τώρα αναμένεται να αναπτυχθούν μόλις κατά 1,2% το 2025, από 1,7% το 2024.

Η πρόβλεψη για τις ΗΠΑ μειώθηκε κατά 0,9 ποσοστιαίες μονάδες, στο 1,4%, ενώ για το 2026 μειώθηκε κατά 0,4 μονάδες, στο 1,6%.  Η ανάπτυξη στην ευρωζώνη αναμένεται να φτάσει μόλις το 0,7% (-0,3 μονάδες), ενώ στην Ιαπωνία προβλέπεται στο ίδιο επίπεδο, με μείωση 0,5 ποσοστιαίων μονάδων. Αντίθετα η πρόβλεψη για την Κίνα παρέμεινε αμετάβλητη στο 4,5%, καθώς το Πεκίνο εξακολουθεί να διαθέτει περιθώριο νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής για την ενίσχυση της ανάπτυξης.

Εκτός Ασίας, ο αναπτυσσόμενος κόσμος έχει μετατραπεί σε ζώνη χωρίς ανάπτυξη. «Η αβεβαιότητα παραμένει ένα ισχυρό εμπόδιο, σαν ομίχλη σε διάδρομο απογείωσης. Επιβραδύνει τις επενδύσεις και θολώνει την προοπτική», δήλωσε στο Reuters ο αναπληρωτής επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Αϊχάν Κόσε.

Μάθημα από την Κίνα

Πολλοί στη Δύση αρνούνται να αποδεχτούν τις παγκόσμιες συνθήκες του 21ου αιώνα που έχουν αλλάξει θεματικά τις παγκόσμιες ισορροπίες και τους συσχετισμούς των δυνάμεων. Είναι χαρακτηριστική και χρήσιμη η επισήμανση του προέδρου της Κίνας Xi Jinping από την Αστάνα του Καζακστάν, όπου βρισκόταν για τη Συνάντηση Κίνας-Κεντρικής Ασίας.

«Ο κόσμος μπορεί να προχωρήσει και χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πριν από 100 χρόνια, η Βρετανική Αυτοκρατορία κυριαρχούσε στο παγκόσμιο εμπόριο, διαθέτοντας πάνω από το 20% του παγκόσμιου πλούτου. Πολλοί πίστευαν ότι ο ήλιος της δεν θα έδυε ποτέ. Πριν από 200 χρόνια, η Γαλλία κυριαρχούσε στη σκηνή της Ευρώπης, οι στρατοί της ήταν φοβεροί, ο πολιτισμός της αξιοζήλευτος. Ο Ναπολέων δήλωνε αθάνατος. Πριν από 400 χρόνια, το ισπανικό στέμμα βασίλευε από τη Μανίλα μέχρι το Μεξικό, με τους θησαυροφόρους στόλους του να στενάζουν από ασήμι και μετάξι. Οι βασιλιάδες πίστευαν ότι η δόξα τους θα διαρκούσε αιώνια.

Κάθε αυτοκρατορία διακήρυττε τον εαυτό της αναντικατάστατο. Κάθε μια από αυτές επισκιάστηκε και έδυσε τελικά. Η ισχύς φθίνει, η επιρροή μεταναστεύει και η νομιμότητα πεθαίνει τη στιγμή που είναι υποτιθέμενη και όχι κερδισμένη. Αν η Αμερική χάσει τον σεβασμό του κόσμου, θα ανακαλύψει αυτό που κάθε πεσμένη αυτοκρατορία έμαθε πολύ αργά: Ο κόσμος προχωράει. Πάντα».

Και η Δύση δεν έχει καταλάβει ότι είναι ένα μικρό μέρος του νέου μεγάλου κόσμου. Σε ότι αφορά την σημερινή Ελλάδα δείτε απλά τη φωτογραφία των ηγετών του ΝΑΤΟ στη Χάγη, με τον Ερντογάν μπροστά δίπλα στον Τραμπ και τον Μητσοτάκη, χαμένο στο άκρο πάνω δεξιά να χαμογελάει αμήχανα…