Η Κύπρος, η Ανατολική Μεσόγειος και ο θριαμβευτής Τραμπ!

Σε μια σύνοδο, που δεν προσκλήθηκαν όλοι, αλλά έγινε μια επιλογή στη βάση του ρόλου, μικρού ή μεγάλου, που διαδραμάτισαν κράτη, στα όσα εδώ και δυο χρόνια διαδραματίσθηκαν. Και προφανώς σημασία έχει να τελειώσει οριστικά ο πόλεμος και να βρεθεί μια λύση στο πρόβλημα. Πρόκειται προφανώς για μια σημαντική εξέλιξη, που επιβεβαιώνει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, έχει το δικό της γεωπολιτικό αποτύπωμα στην περιοχή. Κι αυτό αναφέρεται χωρίς υπερβολή. Κι αυτό θα πρέπει να αξιολογηθεί έχοντας υπόψη το μέγεθος και τις δυνατότητες της χώρας, που ενίοτε ξεπερνούν τα όρια μας. Είναι μεγαλύτερη, γενικά, η εμπλοκή μας από το μέγεθος της χώρας.

Η Κυπριακή Δημοκρατία είχε το δικό της ρόλο κατά τη διάρκεια του πολέμου. Υπήρξε εμπλοκή, περισσότερο στον ανθρωπιστικό πεδίο. Όπως με το σχέδιο «Αμάλθεια», που έτυχε χλευασμού από τους γνωστούς μηδενιστές. Όλους εκείνους που για να επιβεβαιωθούν καταδικασμένες από την ιστορία και τους πολίτες πολιτικές τους θέσεις/ προσεγγίσεις, αμφισβητούν τα πάντα. Και οι εμμονές τους ενίοτε φθάνουν να στρέφονται ακόμη και ενάντια στη χώρα. Αλλά αυτό αφορά τη μίζερη προσέγγιση των εξελίξεων και όχι την μεγάλη εικόνα.

Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει αναγνωρισμένο ρόλο

Η παρουσία της Κύπρου την επόμενη ημέρα του τερματισμού του πολέμου προφανώς και δεν ξεκίνησε τώρα. Υπήρξε προεργασία και έγιναν και συζητήσεις εδώ και καιρό. Η παρουσία στην επόμενη ημέρα προφανώς και δεν είναι καθόλου εύκολο εγχείρημα. Και λόγω του γεγονότος ότι υπάρχουν πολλές χώρες που θέλουν να εμπλακούν, για παράδειγμα, στην ανοικοδόμηση της Γάζας, που είναι από τα πλέον επείγοντα. Η ισοπεδωμένη Γάζα χρειάζεται από το μηδέν να κτισθεί και να γίνουν οι υποδομές. Και σε αυτό το ζήτημα των υποδομών θα μπορούσαν να εμπλακούν κρατικοί και ημικρατικοί οργανισμοί, αλλά και ιδιωτικές επιχειρήσεις από την Κυπριακή Δημοκρατία.

Γίνεται λόγος για το ρόλο της Τουρκίας. Θα ήταν λάθος να γίνονται συγκρίσεις. Η Άγκυρα πλασάρεται διά της ισχύος. Είναι, άλλωστε, αυτό που μετρά για τον πλανητάρχη Τραμπ, που έφθασε στην περιοχή… θριαμβευτής. Πέραν από την ισχύ, είναι σαφές πως ο ρόλος που δόθηκε στην κατοχική Τουρκία συνδέεται και με το γεγονός ότι το καθεστώς Ερντογάν διατηρεί καλές, αδελφικές, σχέσεις με την Χαμάς! Ανέλαβε ο Ερντογάν, ως δέσμευση προς τον Ντόναλντ Τράμπ, να… πείσει την Χαμάς να αποδεχθεί τη συμφωνία.

Είναι πρόδηλο ότι για εμάς, που η Τουρκία κατέχει εδάφη μας, δεν μπορεί να έχει ρόλο «ειρηνοποιού». Και είναι υποκριτικό να στρέφονται, σχεδόν, όλοι προς την κατοχική δύναμη, και να την αντιμετωπίζουν ως σωτήρα! Και μάλιστα με αυξημένο πρωταγωνιστικό ρόλο επί του εδάφους.

Διπλωματία της νέας εποχής

Είναι σαφές πως βρισκόμαστε ενώπιον νέων δεδομένων στο διεθνές πεδίο. Αλλάζουν πολλά. Και στην περίπτωση της Γάζας, φαίνεται πως οι Αμερικανοί, ο Πρόεδρος τους, για να είμαστε πιο σωστοί, δείχνουν πως θα λειτουργούν διαφορετικά και αμέσως. Και πρέπει να λαμβάνουν τούτο όλοι υπόψη. Όπως έγραψε την Κυριακή, ο Αλέξης Παπαχελάς, στην «Καθημερινή», «η διπλωματία στην εποχή του Τραμπ είναι μια νέα τέχνη, που δεν διδάσκεται στις σχολές Διεθνών Σχέσεων γιατί δεν αφορά μηχανισμούς και θεσμούς. Το βασικό είναι ποιος (πραγματικά όμως, όχι στη φαντασία του) ξέρει ποιον που μπορεί να έχει πρόσβαση στον πρόεδρο και στον άμεσο κύκλο του. Και μετά, ποιος μπορεί να σκεφθεί τι κάνει κλικ στο μυαλό του. Ιστορικοί και διεθνολόγοι δεν κάνουν για αυτήν τη δουλειά. Ανήκουν και αυτοί σε έναν παλιό κόσμο, τα εργαλεία τους είναι σκουριασμένα και η φαντασία τους περιορισμένη. Ημασταν και είμαστε όλοι απροετοίμαστοι για αυτό το φαινόμενο».