Η “κωλοτούμπα” του δικαστή Μάλερ δεν “έσωσε” τον Τραμπ

Σε μπούμερανγκ εξελίσσεται για τους για τους Δημοκρατικούς η εμμονή τους να στοιχειοθετήσουν μέσα από την κατάθεση του δικαστή Μάλερ μια διαδικασία παραπομπής του Τραμπ. Ο Μάλερ, ο οποίος ερεύνησε την υπόθεση της ρωσικής ανάμιξης στις προεδρικές εκλογές του 2016, έριξε βέβαια μία “βόμβα”, αλλά στη συνέχεια “το μάζεψε”.

Ο πρώην ειδικός ανακριτής με εισαγγελικά καθήκοντα και στις χθεσινές καταθέσεις του στις Επιτροπές Δικαιοσύνης και Πληροφοριών επέμεινε στην δέσμευσή του να μην πει κάτι παραπάνω από όσα αναφέρει στο 488 σελίδων πόρισμά του. «Όπως είπα στις 29 Μαΐου, το πόρισμα αυτό είναι η κατάθεσή μου» επανέλαβε για να δηλώσει ότι θα κινηθεί μέσα στο ίδιο πλαίσιο.

Όπως και με το πόρισμά του ο Μάλερ δεν απάλλαξε συνολικά τον Τραμπ, παρά τις σχετικές δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου, ακόμη και πριν την δημοσίευσή του, μετά από επεξεργασία. Στο πόρισμα του, ο Μάλερ ανέφερε ότι δεν βρήκε αποδείξεις που να καταδεικνύουν ότι μέλη της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ ή οποιοσδήποτε συνεργάτης του συνεργάστηκε με τους Ρώσους.

Η ομάδα του όμως δεν προχώρησε σε εισαγγελική απόφαση για την άσκηση ποινικής δίωξης κατά του προέδρου, ούτε για ζητήματα που έχουν να κάνουν με την παρακώλυση του έργου της δικαιοσύνης. «Παρά το γεγονός ότι το πόρισμα αυτό δεν συμπεραίνει ότι ο πρόεδρος διέπραξε κάποιο έγκλημα, ταυτόχρονα δεν τον απαλλάσσει» είχε γράψει τότε ο Μάλερ στο πόρισμά του.

Η “βόμβα”  και η “κωλοτούμπα”

Χθες ωστόσο, κατά την κατάθεσή του στην Επιτροπή Δικαιοσύνης της Βουλής των Αντιπροσώπων, η οποία κράτησε παραπάνω από από 3,5 ώρες, ο Μάλερ είπε ότι θα επιδίωκε να ασκήσει διώξεις εις βάρος του Τραμπ, αν δεν υπήρχε η “παραδοσιακή” πολιτική του υπουργείου Δικαιοσύνης να μην απαγγέλλονται κατηγορίες σε εν ενεργεία πρόεδρο.

Η δήλωση αυτή, η οποία εκμαιεύτηκε από ερώτηση Δημοκρατικού βουλευτή, δημιούργησε προσδοκίες στους αντιπάλους του Αμερικανού προέδρου για την δρομολόγηση διαδικασιών παραπομπής του. Σε συνδυασμό μάλιστα με την αναφορά ότι το πόρισμα δεν απαλλάσσει συνολικά τον Πρόεδρο, καλλιεργήθηκε η εντύπωση ότι ο πρώην επικεφαλής του FBI είχε αποδείξεις για να απαγγείλει κατηγορίες στον Τραμπ, αλλά δεν το έκανε, εφαρμόζοντας τον κανονισμό του υπουργείου.

Το πολιτικό πρόβλημα που είχε αρχίσει να διαφαίνεται εξαφανίστηκε, ωστόσο, λίγες ώρες αργότερα, καθώς στην δεύτερη κατάθεσή του στην Επιτροπή Πληροφοριών, ο Μάλερ ανασκεύασε την αρχική δήλωσή του και διευκρίνισε ότι «δεν αποφανθήκαμε αν ο πρόεδρος διέπραξε κάποιο αδίκημα».

“Πόλεμος” δηλώσεων

Αρκετοί δημοκρατικοί πανηγύρισαν για τις αρχικές δηλώσεις του Μάλερ. Πρώτος ο πρόεδρος της Επιτροπής Δικαιοσύνης, Τζέρι Νάντλερ, ο οποίος επαίνεσε τον δικαστή, τονίζοντας ότι ο Τραμπ «δεν είναι υπεράνω του νόμου». Από κοντά και ο πρόεδρος της Επιτροπής Πληροφοριών, ο Άνταμ Σιφ, που κατηγόρησε τα μέλη της προεκλογικής εκστρατείας του Αμερικανού προέδρου για «προδοσία».

Αντιθέτως, οι Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές, που μετέχουν στις επιτροπές, προσπάθησαν να χαρακτηρίσουν την έρευνα του Μάλερ ως άδικη για τον Πρόεδρο. Κάποιοι μάλιστα, όπως ο συντηρητικός βουλευτής Γκάι Ρεσεντάλερ, μίλησαν ακόμη και για «αντιαμερικανικό» τρόπο διεξαγωγής της έρευνας.

Οι περισσότεροι βεβαίως υποστήριξαν την θεωρία του Τραμπ ότι η ρωσική ανάμιξη είναι μια “θεωρία συνωμοσίας” και η έρευνα του Μάλερ ένα “κυνήγι μαγισσών”. Ο Μάλερ, πάντως, ο οποίος διερεύνησε την υπόθεση για 22 μήνες, στην διάρκεια των οποίων δέχθηκε επιθέσεις από τον Αμερικανό πρόεδρο, αρνήθηκε στην χθεσινή κατάθεσή του αυτόν τον χαρακτηρισμό. Ο δικαστής, στην διάρκεια της έρευνάς του, δεν είχε αφήσει αναπάντητες τις επικρίσεις του Τραμπ για το έργο του. Χθες, ωστόσο, ήταν η πρώτη φορά που, απαντώντας σε ερώτηση βουλευτή, είπε κατηγορηματικά ότι η έρευνά του «δεν είναι ένα κυνήγι μαγισσών».

Δημοκρατική …βιασύνη

Η κατάθεση του Μάλερ ενεργοποίηση το ενδιαφέρον για διάφορα ζητήματα που σχετίζονται με την ρωσική ανάμιξη στις προεδρικές εκλογές, όπως το ότι δεν απαλλάσσει ολοκληρωτικά τον Τραμπ. Το σημαντικότερο, ωστόσο, ήταν η μη άσκηση δίωξης για την παρακώλυση του δικαστικού έργου.

Σε αυτήν την διάσταση “πάτησαν” οι Δημοκρατικοί και ειδικά ο  πρόεδρος της Επιτροπής Δικαιοσύνης, ο οποίος άσκησε πιέσεις για την έναρξη της διαδικασίας παραπομπής του Αμερικανού προέδρου. Στη συνεδρίαση της ΚΟ των Δημοκρατικών, η οποία έγινε μετά τις καταθέσεις Μάλερ, ο Νάντλερ φέρεται να υποστήριξε την άμεση έναρξη των διαδικασιών παραπομπής. Άφησε μάλιστα να εννοηθεί ότι, μέσα σε μια σειρά άρθρων που έχουν εισαχθεί στην τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο του Κογκρέσου, υπάρχει το νομικό όχημα για να κινήσει η Επιτροπή του την διαδικασία.

Η άποψη αυτή βρήκε όμως την σθεναρή αντίδραση της Δημοκρατικής προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, η οποία χαρακτήρισε «πρώιμη» μια τέτοια ιδέα. Η Πελόζι, που δεν πείσθηκε ούτε από τις αναφορές του Νάντλερ για την περίοδο Νίξον, τάχθηκε για άλλη μία φορά υπέρ της άποψης για μια «αργή και μεθοδολογική προσέγγιση» της υπόθεσης. Το έκανε μάλιστα αυτό, παρά το γεγονός ότι περισσότεροι από 90 Δημοκρατικοί βουλευτές τάσσονται υπέρ της άμεσης έναρξης έρευνας για την παραπομπή του Τραμπ.

Η Πελόζι ανέφερε ως επιχείρημα ότι οι Δημοκρατικοί έχουν σε εκκρεμότητα πολλές μηνύσεις, ανάμεσά τους για τα προσωπικά οικονομικά και τα φορολογικά του Τραμπ. Το σημαντικότερο, ωστόσο, είναι ότι οι Ρεπουμπλικανού ελέγχουν την Γερουσία και δεν θα ψήφιζαν ποτέ υπέρ μιας παραπομπής του προέδρου τους.

Οι Δημοκρατικοί βρήκαν όμως μια μέση λύση, παρά την απογοήτευση που προκάλεσε σε πολλούς βουλευτές η κατάθεση του Μάλερ. Έτσι συμφώνησαν να καταθέσουν μήνυση προκειμένου να δρομολογηθεί η αναγκαστική κλήτευση σε κατάθεση του πρώην Νομικού Συμβούλου του Λευκού Οίκου. Ντον ΜακΓκάν. Πρόκειται για τον σύμβουλο που έχει καταθέσει στον Μάλερ, ότι ο Τραμπ έκανε προσπάθειες να τον πείσει για την  απόλυσή του (του Μάλερ), προκειμένου να σταματήσει η έρευνα.

Η στάση αυτή φαίνεται ότι καλύπτει και τις δύο τάσεις στους κόλπους των Δημοκρατικών σε ότι αφορά την αντιμετώπιση του θέματος. Ουσιαστικά όμως ενισχύει την άποψη της Πελόζι για μια «μεθοδική» προσέγγιση, καθώς, όπως είπε στην συνέχεια, όσο “δένει” η υπόθεση τόσο πιο δύσκολο γίνεται για τους Ρεπουμπλικάνους να καταψηφίσουν μια ενδεχόμενη παραπομπή του Τραμπ.