Η πληγή της Ουκρανίας δεν είναι η μόνη στην Ευρώπη

Κανένας πόλεμος δεν δικαιολογείται. Καμία χώρα δεν νομιμοποιείται να εισβάλει σε άλλη. Στην εποχή μας υποτίθεται ότι η διπλωματία μπορεί να λύσει διαφορές. Η πραγματικότητα είναι, όμως, άλλη. Γιατί εκείνο που ισχύει- ακόμη και όταν υποτίθεται η μάχη δίνεται διπλωματικά- είναι πως κάποιες χώρες ισχυρές στρατιωτικά επιβάλλουν τις πολιτικές τους. Είτε πολιτικά είτε στρατιωτικά. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία καταδικάστηκε από τις περισσότερες χώρες. Όχι από όλες. Η μονίμως απούσα ΕΕ, αποφάσισε κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Όπως και οι Ηνωμένες Πολιτείες, που ηγούνται του αντιρωσικού μετώπου, αποφάσισαν κυρώσεις, αλλά η Ουάσινγκτον κόστος δεν έχει. Η ΕΕ με τις κυρώσεις που αποφάσισε θα έχει και η ίδια κόστος. Είναι ως να πυροβολεί το πόδι της… Όπως πυροβόλησε το πόδι του και ο πρόεδρος Πούτιν.

Αλλά και οι κυρώσεις μέχρι να εφαρμοστούν και να αισθανθεί τις επιπτώσεις η Μόσχα θα περάσει χρόνος. Και μέχρι τότε τι θα γίνει στην Ουκρανία; Θα παραμείνει η Ρωσία στη χώρα αυτή; Είναι σαφές πως οι εξελίξεις δεν θα επηρεασθούν από την πορεία της εφαρμογής των κυρώσεων. Μπορεί ο Πούτιν να άνοιξε την… πόρτα του φρενοκομείου, αλλά προφανώς τα μέτρησε κι αυτά.

Κακά προηγούμενα στην Ευρώπη

Την ίδια ώρα, λέγεται και δηλώνεται επισήμως -περιλαμβάνεται και στην ανακοίνωση του κυπριακού υπουργείου Εξωτερικών- ότι αυτός ο πόλεμος είναι ο πρώτος που γίνεται στην Ευρώπη από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και εντεύθεν. Και ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία τι ήταν; Προσκοπική εκστρατεία; Οι αεροπορικές επιδρομές του ΝΑΤΟ δεν έριχναν βόμβες, αλλά σοκολάτες;

Ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία, η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου έχει σχέση και με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Όπως και τα κράτη, που δημιουργήθηκαν και σε μεγάλο βαθμό είχαν λειτουργήσει και λειτουργούν ως προτεκτοράτα.

Αλλά και πριν τον πόλεμο του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία, έγινε η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Σαράντα οκτώ (48) χρόνια μετά, η κατοχική δύναμη προχωρεί ανενόχλητα και προελαύνει. Αυτή είναι η λεγόμενη διεθνής κοινότητα, που παθαίνει υστερία όταν κάνει πόλεμο ο απέναντι. Αλλά δεν έχει πρόβλημα να προκαλεί πολέμους η ίδια.