Η “Λέσχη Ηλιθίων” που μας οδηγεί στον γκρεμό…

Χωρίς να έχει υπάρξει επίσημη κήρυξη πολέμου, χωρίς δηλαδή να έχει εξασφαλισθεί η αναγκαία πολιτική νομιμοποίηση από τα Κοινοβούλια των χωρών τους, οι ηγεσίες των χωρών της Δύσης και ιδιαιτέρως αυτές της ΕΕ, μία “Λέσχη Ηλιθίων“, έχουν εμπλακεί σε ένα υβριδικό πόλεμο εναντίον της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Έναν πόλεμο που περιλαμβάνει δύο σκέλη. Το ένα σκέλος αποτελείται από τις πολεμικές επιχειρήσεις μεταξύ της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Ουκρανίας. Με την τελευταία, ενθαρρυνόμενη και εφοδιαζόμενη από την Δύση, να έχει εμπλακεί σε ένα πόλεμο φθοράς, που οδηγεί στην διάλυση και στην καταστροφή της. Το άλλο σκέλος αποτελείται από την περίφημη δέσμη οικονομικών κυρώσεων που οι χώρες της Δύσης –με προεξάρχουσες αυτές της ΕΕ– έχουν ανακοινώσει,  επιδιώκοντας, σύμφωνα με τις δηλώσεις τους, την «αποδυνάμωση της οικονομικής βάσης της Ρωσίας», ώστε η τελευταία να υποχρεωθεί να αποσυρθεί από την Ουκρανία και ενδεχομένως στην βίαιη αλλαγή της πολιτικής ηγεσίας της.

Πέραν της αμφίβολης νομικής βάσης των μέτρων για την αυθαίρετη δέσμευση λογαριασμών και περιουσιακών στοιχείων νομίμως εγκατεστημένων Ρώσων πολιτών σε χώρες της ΕΕ, το κέντρο βάρος των κυρώσεων εστιάζεται στην απαγόρευση τραπεζικών και εμπορικών συναλλαγών με την Ρωσική Ομοσπονδία και σε μέτρα απαγόρευσης εξαγωγών ρωσικού πετρελαίου και απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Μάλιστα και προκειμένου να υπογραμμισθεί η αποφασιστικότητα της ΕΕ, ανακοινώθηκε ότι o νέος αγωγός NordStream 2, που η κατασκευή του είχε ολοκληρωθεί, δεν επρόκειτο να τεθεί σε λειτουργία.

Χώρες-μέλη της ΕΕ αρνήθηκαν να πληρώσουν για ποσότητες φυσικού αερίου που είχαν παραλάβει, ενώ στο πλαίσιο των κυρώσεων ανακοινώθηκε η έναρξη της άμεσης αντικατάστασης του ρωσικού φυσικού αερίου με εισαγόμενο υγροποιημένο (LNG). Κυρώσεις που στηρίχθηκαν στη “ευφυή” λογική ότι αν οι χώρες της Δύσης αποστερούσαν από την Ρωσική Ομοσπονδία τις δυνατότητες διεκπεραίωσης διεθνών οικονομικών συναλλαγών και μείωναν τις εξαγωγές της σε υδρογονάνθρακες, θα μπορούσαν, όπως με τη Βενεζουέλα και το Ιράν, να οδηγήσουν την οικονομία της σε αδιέξοδο.

Κρίσιμη παράλειψη της ΕΕ

Μόνο που οι “ευφυείς” εισηγητές δεν φάνηκε να έχουν γνώση του μεριδίου των φυσικών πόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο παγκόσμιο εμπόριο και κυρίως τι σημαίνει για τις οικονομίες της ΕΕ η εξασθένιση της ασφάλειας της τροφοδοσίας της σε ενέργεια. Αν είχαν κάνει τον κόπο να ερευνήσουν στο διαδίκτυο, θα γνώριζαν ότι ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) ορίζει την Ασφάλεια Τροφοδοσίας σε Ενέργεια ως την αδιάλειπτη διαθεσιμότητα πηγών ενέργειας σε προσιτή τιμή.

Ένας ορισμός επτά λέξεων, με δύο σκέλη, που περιγράφει τον “σιδηρούν κανόνα” εξάρτησης του συνόλου των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων από την ενέργεια. Με το πρώτο να ορίζει ότι η εξασφάλιση της αδιάλειπτης διαθεσιμότητας ενέργειας σε μία κοινωνία αποτελεί την βασική προϋπόθεση της ομαλής λειτουργίας του συνόλου των οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων της. Ένας προφανής κανόνας, που ισχύει για κάθε σύγχρονη οικονομία και ο οποίος δεν θα ήταν ανάγκη να αναφερθεί, αν τα μέλη του Διευθυντηρίου των Βρυξελών δεν επεδείκνυαν μία προκλητική περιφρόνηση της ισχύος του.

Όφειλαν να γνωρίζουν ότι όταν αποφασίζεις να διακόψεις, ή να μειώσεις την αδιάλειπτη τροφοδοσία σου από μία πηγή ενέργειας, πρέπει να έχεις εξασφαλίσει την άμεση και ισοδύναμη αντικατάσταση της, διαφορετικά αποσταθεροποιείς και βλάπτεις την οικονομία της χώρας σου. Τόσο απλά. Υπάρχει και ο κανόνας της “προσιτής τιμής”. Οι “ευφυείς” των Βρυξελών όφειλαν επίσης να γνωρίζουν ότι πέραν της επάρκειας πρέπει και η τιμή της διατιθέμενης ενέργειας να είναι προσιτή. Μία διατύπωση που αναφέρεται στην ικανοποίηση των βασικών αναγκών επιβίωσης των καταναλωτών, στην ομαλή λειτουργία των αγορών και στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

Περιφρόνηση της πραγματικότητας

Σε μία παγκοσμιοποιημένη και εξόχως ανταγωνιστική οικονομία η αδιάλειπτη διαθεσιμότητα πηγών ενέργειας σε προσιτή τιμή αποτελεί την sine qua non συνθήκη επιβίωσης μίας οικονομίας και η αναφορά της δεν θα ήταν αναγκαία αν από την “Λέσχη Ηλιθίων” δεν υπήρχε αυτή η εξοργιστική περιφρόνηση των καταστροφικών επιπτώσεων της στην ευημερία και κοινωνική γαλήνη των λαών της ΕΕ.

Έξι μήνες μετά τη επιβολή των κυρώσεων είναι σαφές ότι αυτές δεν επιτυγχάνουν τον στόχο τους. Η πρόβλεψη του Μάριο Ντράγκι ότι η ΕΕ πυροβολεί τα πόδια της επαληθεύεται. Η επιδιωκόμενη «αποδυνάμωση της οικονομικής βάσης της Ρωσίας» δεν επιτυγχάνεται. Το ρωσικό νόμισμα στη διάρκεια του δεύτερου τρίμηνου του έτους ενισχύθηκε έναντι του δολαρίου και του ευρώ κατά περίπου 40%, ενώ –σύμφωνα με την Τράπεζα της Ρωσίας– το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών διευρύνθηκε σε $167 δισ. από τα περίπου $50 δισ. της αντίστοιχης περιόδου του προηγούμενου έτους.

Η Δύση όχι μόνον δεν εξασθενεί οικονομικά την Ρωσική Ομοσπονδία, αλλά εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι στηρίζει και χρηματοδοτεί τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της στην Ουκρανία. Με την Ρωσική Ομοσπονδία να συμμετέχει με περισσότερο από το 30% στην παγκόσμια προσφορά πετρελαίου και μόνον η αναγγελία της πρόθεσης επιβολής μέτρων περιορισμού της ομαλής τροφοδοσίας της αγοράς, προκαλεί αύξηση των τιμών του πετρελαίου διεθνώς προς όφελος .της πρώτης.

Όσο για τα μέτρα άμεσης αντικατάστασης του ρωσικού φυσικού αερίου από εισαγόμενο LNG αποδείχθηκαν ανέφικτα καθώς οι χώρες της ΕΕ στερούνται των αναγκαίων υποδομών υποδοχής και αποθήκευσής του. Η συνεχιζόμενη διαμάχη για την αποκατάσταση της ομαλής λειτουργίας του Nord Stream 1 οδηγεί στο κρίσιμο ζήτημα της τροφοδοσίας της γερμανικής και ευρωπαϊκής οικονομίας με φυσικό αέριο στη διάρκεια της χειμερινής περιόδου.

Όλα πάνε πίσω

Ένα πρόβλημα, η επίλυση του οποίου παραπέμπει όχι μόνον στην άρση των εμποδίων για την ομαλοποίηση της λειτουργίας του, αλλά στην δήλωση του Γκέρχαρντ Σρέντερ, ότι η λειτουργία του Nord Stream 2 θα έλυνε τα προβλήματα τροφοδοσίας της Γερμανίας και της Ευρώπης σε φυσικό αέριο. Η εντατικοποίηση της χρήσης του άνθρακα και LNG δεν αντισταθμίζει τη μείωση της ασφάλειας της τροφοδοσίας σε ενέργεια της ΕΕ στο βραχύ και μεσοπρόθεσμο μέλλον.

Οι φιλόδοξοι στόχοι της ΕΕ για τον πράσινο μετασχηματισμό και την οικονομία των μηδενικών εκπομπών μεταφέρονται πέραν του 2050, μαζί με τα σχέδια για την οικονομία του μπλε υδρογόνου και των υπεράκτιων αιολικών πάρκων. Όσο για τη μείωση ή ακόμη και την πλήρη ενεργειακή απεξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο θα μπορούσε να προκύψει στο μεσοπρόθεσμο μέλλον από την εμπορική εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, με παράλληλη ανάπτυξη και αναδιάταξη των δικτύων μεταφοράς τους.

Δυστυχώς, το Διευθυντήριο των Βρυξελών, παγιδευμένο σε μία αυτάρεσκη αίσθηση ανύπαρκτης ισχύος, αρνείται να παραδεχθεί ότι οι επιλογές του παρασύρουν τις οικονομίες των χωρών-μελών σε μία δίνη πρωτόγνωρης οικονομικής ύφεσης και κοινωνικής αναταραχής που απειλεί ευθέως την συνοχή του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Σε αυτόν τον υβριδικό πόλεμο, που μία “Λέσχη Ηλιθίων” χρηματοδοτεί πλουσιοπάροχα την αντίπαλη πλευρά, καταστρέφοντας τις οικονομίες των χωρών της, η λύση, πριν να είναι πολύ αργά, ευρίσκεται στη παραδοχή ότι η ασφάλεια της ενεργειακής τροφοδοσίας κρίνει τις εξελίξεις – “It’s the energy moron…”.

Αν αυτό δεν μπορούν να το καταλάβουν πρέπει το ταχύτερον δυνατόν αντικατασταθούν. Η παρουσία τους σε θέσεις ευθύνης στις Βρυξέλες βλάπτει σοβαρά το παρόν και το μέλλον των χωρών μας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία μοιάζει, αλλά δεν έχει τα χαρακτηριστικά της σύγκρουσης των ΗΠΑ με την ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν. Στην Ουκρανία διαπιστώνεται το παράδοξο μία “Λέσχη Ηλιθίων” να εφαρμόζει μέτρα που οδηγούν στη γενναία οικονομική ενίσχυση του αντιπάλου για να επιτύχει τους στόχους του, καταστρέφοντας τις οικονομίες της. Μία περίπτωση που ασφαλώς θα διδάσκεται στις στρατιωτικές ακαδημίες του μέλλοντος.