ΗΠΑ-Γερμανία: Το μεγάλο παζάρι

Η αποχώρηση της Μέρκελ από την Καγκελαρία φέρνει τα πάνω-κάτω στις σχέσεις Γερμανίας-ΗΠΑ και φέρνει πλησιέστερα τις απειλές του ΝΑΤΟ προς τη Ρωσία. Μια παγκόσμια σύρραξη δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς και πάντως η ζωή στον πλανήτη γίνεται πιο ασταθής, ρευστή και επικίνδυνη.

Η αιφνίδια χθεσινή δήλωση Πούτιν ότι η Μόσχα «θα σπάσει τα δόντια σε όποιον απειλήσει τη Ρωσία» εντάσσεται λογικά σε αυτό το πλαίσιο. Συγκεκριμένα η ρωσική τηλεόραση μετέδωσε χθες (20-5-21) ότι ένα μεγάλο παζάρι της Μέρκελ με τον Μπάϊντεν κατέληξε στα εξής: Η κ. Μέρκελ αποχωρεί μεν από την Καγκελαρία όχι, όμως, από την πολιτική ζωή.

Συμφωνήθηκε –κατά τη ρωσική τηλεόραση– να αναλάβει (εκλεγεί) Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, αντικαθιστώντας τον σημερινό Γενικό Γραμματέα Αντόνιο Γκουτιέρες. Σε αντάλλαγμα:

• Πρώτον, οι ΗΠΑ θα άρουν τις αντιρρήσεις τους (λίαν έντονες) για την ολοκλήρωση του αγωγού Nord Stream 2 που μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία.
• Δεύτερον: Θύμα της συναλλαγής θα είναι το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα που εκτός από την Μέρκελ θα χάσει και την πλειοψηφία στη Βουλή (Μπουντεστάγκ) και τη θέση του θα πάρουν οι (φιλοαμερικανοί) Πράσινοι.
• Τρίτον και σημαντικότερο: Θα αρθεί η ουσιωδέστερη, ίσως, απαγόρευση των Δυτικών Δυνάμεων που είχαν επιβάλλει στο ηττημένο Βερολίνο. Η Γερμανία αποκτά την ευχέρεια να έχει και να ελέγχει η ίδια πυρηνικά όπλα.

Οι αυτοκρατορίες δεν συγχωρούν

Πάντα κατά τη ρωσική τηλεόραση, με την απόφαση αυτή η Γερμανία αποκτά το στάτους ενός πλήρως ελεύθερου κράτους, υπό τον περιορισμό ότι στην κυβέρνηση θα βρίσκεται το, ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ, κόμμα των Πρασίνων. Αλλά όπως ξέρουμε αυτά είναι προσωρινά, ενώ οι γερμανικές φιλοδοξίες είναι σταθερές και μόνιμες, διαχρονικές.

Προς το παρόν, πάντως, ο αμερικανικός έλεγχος στην Ευρώπη ισχυροποιείται και οι δειλές αλλά υπαρκτές διαθέσεις ανεξαρτησίας π.χ. της Γαλλίας πλήττονται. Ωστόσο, οι πιθανότητες επανεκλογής του Μακρόν ίσως αυξάνονται, εάν η Λε Πεν εκτός από τα οικονομικά δάνεια, έχει αναπτύξει και πολιτικούς δεσμούς με τη Μόσχα.

Ο Ερντογάν θα πιεστεί ιδιαίτερα να λάβει θέση έναντι της Μόσχας και της Ουάσινγκτον. Δύσκολα θα μπορέσει να αποφύγει το δίλημμα και ταυτόχρονα να διατηρήσει τις αυτοκρατορικές φιλοδοξίες του. Και ακόμα πιο δύσκολα θα είναι να κρατηθεί στη θέση του. Οι αυτοκρατορίες, όπως οι ΗΠΑ, δεν συγχωρούν εκβιασμούς και τάσεις ανεξαρτησίας.